Alleen op de Alpe-Adria-Trail – interview met wereldontdekkers

We bewonderen mensen die er alleen op uit gaan om de wereld te ontdekken. Sabrina beschrijft zichzelf als een “avontuurlijk angstig konijn” – wat grappig klinkt, heeft serieuze achtergronden. Toch verzamelde ze al haar moed en liep ze in haar eentje de Alpe-Adria-Trail op 37 etappes. We kunnen alleen maar “Petje af” zeggen! Sabrina verzamelde herinneringen die niemand haar kan afnemen. En ze deelt er een paar met ons in ons Weltentdecker-interview. Veel leesplezier!

Vertel eens iets over jezelf!

Wereldverkenner van de maand - Sabrina von Couchflucht

Hé, mijn naam is Sabrina, ik ben al een of andere keer 29 geworden (in totaal 12 keer, voor iedereen die het precies wil weten) en een echte Ruhrpott-meid. En hoewel, of juist omdat, ik midden in het Ruhrgebied thuis ben, hou ik er meer van om in de natuur te zijn. Ik ben gepassioneerd door wandelen, vooral in de bergen, waar ik me keer op keer toe aangetrokken voel. Als ik niet te voet op pad ben, ga ik met veel plezier op mountainbiketochten.

Na ruim 15 jaar werkzaam te zijn geweest bij een groot bedrijf, heb ik in het najaar van vorig jaar alles op één kaart gezet en durfde ik de stap van zelfstandig ondernemerschap te maken.

Als content creator en blogger doe ik eindelijk wat altijd mijn droom is geweest: reizen, wandelen, fietsen! Buiten zijn en anderen ermee inspireren, heeft de hoogste prioriteit op mijn outdoor-reisblog.

Blog: couchflucht.de
Instagram: instagram.com/couchflucht/

Wat is je favoriete manier van reizen en waarom?

„Je bent pas echt geweest waar je te voet bent geweest.” Dat wist Göthe al, en ik ben het volledig met hem eens. Voor mij is er geen betere en intensievere manier om een ​​vreemde regio te leren kennen met zijn cultuur, zijn mensen en zijn landschappen.

Daarom probeer ik tijdens mijn reizen altijd een land te verkennen door zoveel mogelijk wandelingen te maken. Bij voorkeur direct op een meerdaagse tocht of zelfs een lange afstandswandeling. Positief neveneffect: mijn geest komt tot rust, ik kan me echt uitzetten en ben ook actief in sport. Absoluut verslavend

Wat was je sportiefste ervaring?

Wereldverkenner van de maand

Dat was zonder twijfel mijn langeafstandswandeling op de Alpe-Adria-Trail in het najaar van 2019. Ik heb bijna 750 kilometer gelopen van de Großglockner gletsjer via Karinthië en Slovenië naar de Italiaanse Adriatische Zee.

Van de bergen tot aan de zee. Op de 37 dagetappes bereikte ik wel eens mijn grenzen, maar gaf nooit op.

Wat was de grootste uitdaging tijdens uw reis en waarom?

Ik was alleen, wat ik altijd al wilde doen, maar nooit had durven doen. Ik noem mezelf altijd graag een ‘avontuurlijk’ angstig konijn, hoewel het angstprobleem serieuze achtergronden voor me heeft. Jarenlang leed ik aan mijn angsten en liet ik me massaal beperken.

Dat zou nu eindelijk voorbij moeten zijn. Met een flinke snor rende ik weg om mezelf te bewijzen dat ik het kon. Succesvol experiment!

Ik had nooit verwacht dat ik het leuk zou vinden om alleen met mezelf op reis te gaan.

Wat was het hoogtepunt van uw reis? Waarom was het zo bijzonder?

Nockberge in Karinthië

Oef, dat is echt moeilijk te beantwoorden. De Alpe-Adria-Trail is een zeer gevarieerde langeafstandswandelroute die mij landschappelijk keer op keer heeft verrast. En ook al was niet elke etappe spectaculair, er was elke dag een heel bijzonder moment dat me verzoende met alle ontberingen.

Zelfs de allereerste etappe, die begon op de Großglockner Glacierpasterze, blies me helemaal weg. Een alpiene bergwereld zo uit een prentenboek, het gefluit van de marmotten en ongelooflijk turkooisblauwe bergmeren. Ik was in de zevende hemel. Maar de uitgestrektheid in de Karinthische Nock Mountains, die me zo vaak aan de Schotse Hooglanden deden denken, was een absoluut hoogtepunt van de langeafstandswandeling. Vaak stond ik helemaal alleen op de kruisen van de met gras bedekte heuveltoppen, die mij betoverden met hun zeer speciale contrast van zachtheid en ruigheid.

Niet te vergeten: de adembenemende schoonheid van de Sloveense Soca-vallei. Het feit dat deze rivier zo intens glinstert in turkoois groen, zoals ik me altijd al eerder op foto’s had verwonderd, was verbazingwekkend!

Wat was je meest emotionele moment tijdens het reizen en wat maakte het zo speciaal?

Ik had een echte emotionele uitbarsting kort voordat ik de Karawanken overstak naar Slovenië, toen ik praktisch halverwege de Alpe-Adria-Trail was. Ik realiseerde me plotseling wat ik tot nu toe had bereikt. Helemaal alleen, alleen met de kracht van mijn benen en voeten. Plotseling werd ik vervuld van een onstuitbare trots die ik op de een of andere manier in elke cel van mijn lichaam kon voelen.

Tot nu toe definieerde ik prestaties alleen in termen van succes op school, tijdens mijn studie of later in mijn werk. Uiterlijk op dit moment voelde het alsof mijn wereldbeeld radicaal was veranderd. Ik wist dat deze langeafstandswandeling voor mij de grootste prestatie van mijn leven was.

Totaal overweldigd door deze emotionele climax van mijn wandeling, liepen tranen van geluk over mijn wangen.

Wat heb je tijdens je reis over jezelf geleerd?

Dat ik veel meer kan doen dan ik mezelf vertrouw. De lange afstandswandeling deed me iets aan en zette een steen aan het rollen die niet meer te stoppen is.

Het enige wat ik hoefde te doen, was de ene voet voor de andere zetten. Ik realiseerde me dat alles altijd doorgaat, zelfs als ik dacht dat ik verdwaald was of verdwaald in een situatie. Uiteindelijk kwam ik, ondanks alles, elke dag op mijn podiumbestemming aan, hoeveel pijn mijn voeten ook deden en hoeveel omwegen ik ook weer had gemaakt.

Het waren zulke simpele en schijnbaar banale inzichten die ik in mijn hele leven kon toepassen en die me de moed gaven om mijn eigen doelen na te streven.

Ook al had ik een paar misselijke momenten tijdens de lange afstandswandeling, ik liet mijn angst nooit de overhand krijgen. En ik zal zeker nog lang uit deze ervaringen putten.

Wat betekent reizen voor jou?

Voor mij is reizen mijn absolute doel in het leven en wat mij het meest typeert als persoon. Ik ben geboren met chronische reislust en heb mijn beste momenten beleefd tijdens het reizen.

Voor mij is het veel meer dan een ontsnapping uit de hectiek van alledag en de mogelijkheid om te ontspannen. Mijn reizen bieden me eerder de kans om me te ontwikkelen, te leren en te groeien. Reizen maakt mijn leven kleurrijk en betekent voor mij simpelweg pure vrijheid.

Wat was je leukste ervaring met een dier?

Omdat ik dol ben op dieren en met elk dier spreek dat ik tijdens mijn reizen tegenkom, zijn er altijd grappige ontmoetingen.

Zo maakte ik tijdens mijn eerste meerdaagse tocht in de Kitzbüheler Alpen kennis met een “killer chicken” terwijl ik rustte in een rustieke berghut. Ik had mijn wandelschoenen uitgetrokken om te luchten. Een van de tamme kippen pikte hartstochtelijk mijn rechter grote teen als begroeting. Hierna, een onverwacht teken van liefde, en aangezien we al bloedbroederschap hadden gevormd, wilde ik de zaken gladstrijken. Ik besloot zonder meer de kip in mijn armen te nemen zodat ik hem uitgebreid kon verwennen en verwennen. Als bedankje kreeg ik een heel bijzonder afscheidscadeau: een behoorlijke hoeveelheid kippenpoep prijkte nu op mijn bezwete wandelshirt.

Wat is het beste ansichtkaartmotief?

Ik nam afgelopen zomer enkele van de mooiste ansichtkaartmotieven in het Zwitserse Wallis. Een keer aan de voet van de Matterhorn staan ​​en de fascinatie ervaren met mijn eigen ogen en al je zintuigen is altijd een droom van mij geweest.

Het rijst als een tand van een rots de lucht in, helemaal alleen aan de horizon. Ik heb nog nooit een meer esthetische berg gezien. Als er zoiets bestaat als perfectie van nature, dan heeft de Matterhorn het waarschijnlijk voor zichzelf gereserveerd.

Toen ik gezelschap kreeg van een kudde donzige zwartkop-zwartkopschapen uit Wallis, werd het landschap nog perfecter. Voor mij is meer idylle uit een prentenboek simpelweg niet mogelijk!

Wat is je absolute geheime tip? Wat is daar zo speciaal?

Mijn absolute geheime tip is een bezoek aan Acadia National Park in Maine, VS in de Indian Summer. Hier in New England aan de oostkust van de VS zijn de kleuren van de herfstbladeren zo mooi. Zeker tegen het einde van het seizoen, als er geen cruiseschepen meer aanmeren in Bar Harbor, is het aangenaam stil in het nationale park.

Talloze spannende wandelingen zijn mogelijk langs de ruige rotsachtige kustlijn aan de Atlantische Oceaan en in het ruige landschap vol bergen, bossen en meren. Ik kan de tour over de Beehive Trail zeker aanbevelen, een van de meest spectaculaire in Acadia National Park en ook een via ferrata.

Anders moedig ik iedereen, ook mijn vaderland, aan om het Ruhrgebied een paar dagen te leren kennen. Het is veel groener en idyllischer dan de vooroordelen beweren en door de sporen van de industriële cultuur is het absoluut een van de meest opwindende uithoeken van Duitsland.

We kunnen dat alleen maar bevestigen en willen u graag onze Ruhrpott-blogposts aanbevelen [Anm. d. Red.]

VINDT U HET INTERVIEW GRAAG? WIJ KIJKEN UIT NAAR UW MOOIE COMMENTAAR!

Source: https://wetraveltheworld.de/weltentdecker-mai-21/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *