Allemaal aan boord – reisverslag van de VS – reisberichten

"Komt naar rechts: het stadje Nenana", klinkt een vriendelijke stem. Het behoort tot een studentengids van de Alaska Railroad, die in de zomermaanden aan boord ging van de Denali Star-, Coastal Classic- en Glacier Discovery-treinen. De gidsen informeren reizigers over speciale kenmerken langs de route en houden dieren in de gaten. Met veel enthousiasme vertellen ze spannende verhalen die langs de rails lopen. Bijvoorbeeld degene die een paar jaar geleden twee van de meest gewilde mannen in de Verenigde Staten in een klein dorp verborgen hield.

Reizen met de Alaska Railroad is een heel bijzondere ervaring. Bijna een familieaangelegenheid. Vanaf het begin word je uitgenodigd om in de trein rond te lopen, foto's te maken en je te verwonderen over de openluchtauto's of de glazen koepel, die een panoramisch uitzicht van 180 graden biedt op het fantastische landschap. Dat maakt de reis super vermakelijk. In sommige secties raak je zelfs gestrest, er zijn zoveel prachtige fotomomenten. Ik was bijna constant in beweging om het constant veranderende landschap op te vangen. Achter elke bocht een nieuw fantastisch plaatje van de natuur. Het prachtige landschap met zijn bergen, canyons, rivieren, gletsjers, meren, weelderige weiden, fjorden, groene bossen en valleien trekt je als een eindeloze film voorbij. We konden adelaars, beren en elanden langs de treinroute zien.

De Alaska Railroad werd in 1923 voltooid. Het loopt van Fairbanks in het noorden tot Seward aan de Kenai Fjord in het zuiden. We hebben de exacte route van 800 km met de trein afgelegd, waarbij we drie stops hebben gemaakt: in het Denali National Park, in het kleine stadje Talkeetna en in Anchorage. Vier secties, allemaal verschillend, allemaal een unieke ervaring. Alaska Railroad biedt zelfs 'vlaghaltes' op één sectie. Met een witte doek kun je de trein overal langs de route stoppen om op te springen. Een aanbieding voor de lokale bevolking die in het achterland woont. Maar ook voor bezoekers die 's morgens ergens uitstappen, een stukje wandelen en' s middags terugkeren naar hun startpunt.

Op een van onze reissecties stopte de trein in een klein stadje om de chauffeur en zijn dochter te laten uitstappen. Shift verandering in de middle of nowhere. De trein was op weg naar Anchorage twee uur te laat. Sommige passagiers zouden hun vliegtuig hebben gemist. Geen probleem. Ergens voor Anchorage werd de trein gewoon gestopt. Het taxivervoer naar de luchthaven, georganiseerd door het vriendelijke treinpersoneel, stond daar al te wachten. Ondenkbaar bij Deutsche Bahn. Maar waarschijnlijk ook uniek voor een Noord-Amerikaanse spoorwegmaatschappij. De Alaska Railroad is eigendom van de staat Alaska en is niet verbonden met een ander Amerikaans of Canadees treinbedrijf. Naast passagiers worden er ook goederen vervoerd op alle secties.

Als je jezelf in je stoel laat vallen en geniet van de langzame reis door deze eindeloze uitgestrektheid, is de rit bijna als meditatie. Het zachte rukken van de trein, het melodieuze 'Tuuut, tuuut' en het adembenemende decor dat langs het raam passeert, dat grotendeels ontoegankelijk is over land. Voor het eerst is "De weg is het doel" echt logisch voor mij. En toen ontdekten we "Alaskan Kölsch" in het Wilderness Bord-Cafe … "Het zou ondraaglijk zijn" om een ​​goede vriend te citeren. Proost!

Source: https://www.reisedepeschen.de/all-aboard/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=all-aboard

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *