Als de natuur weer baas is, reisverslag van Duitsland

Om de schijnbaar eindeloze bossen van Finland of Canada te ervaren, of om wilde dieren te observeren op een safari in Afrika met een verrekijker tegen de ogen gedrukt, moet je een paar uur vliegen. Als je jezelf niet wilt redden, zul je niet precies dezelfde wildernis krijgen, maar je moet de stressknop uitschakelen voor een weekend, op slechts twee uur met de trein van Berlijn en drie uur van Hamburg: in het Mecklenburg Lake District. Het is daar, tussen kranen, visarenden en de stille meren van het Müritz National Park, dat ik me al lang bewust ben van hoe mooi het voor de deur kan zijn.

Bomen bezoeken

Het is niet moeilijk te geloven dat het Müritz National Park uit 322 vierkante kilometer bestaat uit 72% bos en 13 meren, vanaf Waren op de Müritz op een fiets langs het Müritz-circuit aan de oostelijke oever van het gelijknamige meer.

Hier zijn de bomen superieur in aantal aan de mensen, het ritselt in de bladeren, bogen in de struiken, vogels zingen. Het geklik van mijn pedalen is kilometers lang het enige geluidseffect van de beschaving. Van tijd tot tijd heffen de bomen hun jurk op om het glinsterende water van Feisneck Lake, babydouche, te onthullen.

Plots hoor ik trompetachtige oproepen, die luider worden naarmate ik dichter bij sommige velden kom. Dan zie ik ze: slungelige, langbenige vogels die zich klaarmaken om op een grasveld buiten de gebaande paden te landen, waar zich al tientallen anderen verzamelen. Storks? Wilde ganzen? Ganzen kunnen niet zijn, omdat de vogels herhaaldelijk het klapperen van vleugels veroorzaken, gewichtloos door de lucht glijden, wat ganzen niet kunnen.

In het informatiecentrum van het Nationaal Park in Schwarzenhof kan ik er zeker van zijn dat dit kranen zijn. In de Griekse mythologie worden de grijsgevederde vogels met rode dop beschouwd als 'geluksvogels', in China en Japan staan ​​ze voor een lang leven. "We hebben hier lokale kranen, en er zijn er meer uit het noorden van augustus tot midden of eind oktober, die hier stoppen voordat ze verder vliegen naar Afrika," zegt Dr. Matthias Hellmund uit het Nationaal Park Müritz. Bovendien zouden er wilde rustplaatsen en een jachtslot zijn en zouden de paden gesloten zijn om de dieren tegen de middag te beschermen. Maar niet alleen kraanvogels worden vaak in het nationale park gezaaid – ze worden onder andere samengevoegd met ijsvogels, zee en visarend, watervogels zoals zwem- en duikeenden, otters, damherten, vossen en wasberen. "Wasberen zijn eigenlijk nieuwe burgers bij ons, maar zijn net zo beschermd als de andere dieren," zei Hellmund. "We laten de natuur hier de natuur zijn, volledig verstoken van waarde, in tegenstelling tot bosgebieden – wat hier wordt geregeld, is hier."

Dat was niet altijd het geval, want het Nationaal Park Müritz werd pas in 1990 opgericht – kort voor de hereniging – en eerder was er een economisch voordeel. "Het bos herontwikkelt zichzelf langzaam," zegt Ranger Ronald Gipp, 54, een echte veteraan van het gebied, wiens vader als boswachter werkte en die van de natuur zijn beroep maakte zonder training en studies te volgen zoals de jongere rangers.

"Vroeger dacht men bijvoorbeeld dat berkbomen bosonkruid waren, maar tegenwoordig worden ze gewoon achtergelaten." De meeste eiken werden gecreëerd dankzij de gaaien die de vogels eenvoudig in het wild zaaiden, en uiteindelijk zouden er meer beukenbomen komen. Een stuk beukenbos in het oosten van Serrahn is nu zelfs een UNESCO-werelderfgoed. "We willen een natuurlijk bos. 250 jaar geleden werden dennen aangeplant om economische redenen, vooral voor hout. Twee jaar geleden hebben we dennen verwijderd zodat de loofbomen beter kunnen groeien. "Dus de natuur zal een beetje worden geholpen, totdat een echte jungle in het Müritz National Park gedijt. Als je iets voor de natuur wilt doen, kun je vroeg beginnen – bijvoorbeeld in het junior ranger-programma voor tweede tot vierde klassers. Maar ook volwassenen mogen deelnemen aan actiedagen, onder andere voor de verzorging van de jeneverbessenheide, waarvoor 2018 meer dan 50 helpers waren samengekomen.

Ik vervolg op het dorp met de grappige naam van bacon in de richting van de 31 meter hoge Käflingsberg-toren midden in het bos, waar met een enkele ingreep in de natuur drie vliegen werden geslagen: sinds 1999 is hij antennedrager voor een mobiel netwerk, brandtoren en uitkijkplatform voor bezoekers , Ook beklim ik de 167 treden van de stalen toren – en arriveer in Finland of Canada. Bos omringt me aan de ene kant zover het oog reikt, aan de andere kant strooien een paar meren het groene tapijt. Het bos is stil, net als de beschaving die hier behalve een paar bezoekers niet bestaat. In het kort denk ik aan de trend van het baden in het bos, de perfecte onderdompeling in een wereld van harsgeur waar de wind speelt met bladeren en de bladeren met zonnestralen. Waar alleen de natuur maakt en de mens maar één keer mag zijn.

Op safari im noordens

Als je een klein safarigevoel in het uiterste noorden wilt ervaren, ben je vanaf 18.00 uur in Federation National Park met rangers zoals Birgit Zahn op tournee. In het plaatselijke informatiecentrum zijn er sinds 1999 visarend Big Brother: een camera die wordt bediend met zonnepanelen zendt de hele dag live vanuit een visarendnest op een stroompaal bij het Janker-meer. Daar strijken twee kleine visarenden neer, borstelen hun verenkleed en zijn volledig onbewust dat elk van hun bewegingen wordt geregistreerd.

Na de liveshow slingeren we gewapend met verrekijker en muggenspray op de wielen en rollen we over manieren waar de fietsband soms vast komt te zitten in het zand of schudden we ons door dikke stenen.

Eerst glijdt een buizerd over ons heen, dan stapt Birgit Zahn op de remmen voor een groep eenzame bomen. "Kijk of je iets in de boomtoppen kunt zien." In feite onthult een verrekijker een enorm nest waarboven Papa Osprey een paar minuten later zoemt en zijn nakomelingen van verse vis voorziet. "Het is belangrijk om een ​​afstand van minimaal 300 meter te houden tot de nesten, anders zullen de visarenden hen evacueren en hun nakomelingen laten verhongeren." Landbouwmachines daarentegen zien vogels niet als een gevaar tenzij de mens er vanaf beweegt.

Het feit dat de vogels nu steeds meer "stalen bomen" kiezen, d.w.z. pylonen, om te nestelen, is te wijten aan het ontbreken van vrijstaande bomen die visarenden liever hun nest bouwen. Tot de jaren 1960 werden de nesten op de masten vaak verwijderd, maar daarna vond een heroverweging plaats: op veel plaatsen werden zelfs nesthulpmiddelen op de stalen roostermasten gemonteerd om de immigratie van de visarenden te bevorderen. Tot die dag wist ik niet eens precies hoe een visarend eruitziet, laat staan ​​wat er karakteristiek voor is. De boswachter is aan de andere kant met hen en chats in de vogelspotpost aan de Hofsee: "Visarenden kunnen met maximaal 70 km / u in het water duiken, om drie tot vier seconden te vissen, dan vervoeren ze de prooi met hun voeten, niet met de bek. "Als het mannetje naar het gezin gaat vissen, moet het onmiddellijk naar de eyrie terugkeren, anders is er stress bij mevrouw Osprey, die ook anders geëmancipeerd is: ze verlaat haar nest eerder dan haar partner en laat het aan hem over, blijf de jongens voeden. "Visarenden zijn slechts een paar bij het uitkomen, anders gaan ze gescheiden. Vanaf half augustus verdwijnt de vader, dan moeten de kleintjes zich alleen voorbereiden op de vlucht naar het zuiden. "

Het feit dat visarenden ook trekvogels zijn, is te wijten aan de natuur: "In de winter bevriezen alle meren hier, de Müritz duurt, en als ze niet bevriezen, zwemmen de vissen nog steeds op drie tot vier meter diepte." Dit maakt het foerageren van de visarenden een lijn door het menu, omdat de vogel een echte gourmet is – het komt alleen verse vis in de bek. De zeearend – die in de winter in Duitsland blijft – is niet zo kieskeurig. "Zeearenden zijn aaseters, eten bijvoorbeeld oude kraanvogels, eenden, ganzen en dode dieren. Als een jager een hert doodt, kan het gebeuren dat een zeearend onmiddellijk een deel van de prooi doodt. "Omdat zeearenden zeven kilo zwaar zijn, willen ze niet nat worden en vliegen met nog zwaarder verenkleed – daarom pakken ze meestal alleen ziek of Dode vissen van het zeeoppervlak, omdat fitte vissen de schaduw over het water zien en in geval van gevaar onmiddellijk uit het stof komen. Hoe langer de ranger-chats, hoe groter mijn bewondering voor visarenden wordt: "Hoewel ze kleiner zijn dan de zeearend, vallen ze ze soms aan wanneer ze zich bedreigd voelen met zichzelf of hun nakomelingen."

Het gaat verder naar de Warener huisweiden, waar edelherten weidt samen met een paar kraanvogels in een weiland met smaak. Dan steelt een vos het beeld. Maar het beste komt tot het einde: de vogelspot staat op de Rederangsee, een van de favoriete plekken van de kraanvogels. Er zijn ook zoals besteld tientallen vogels in het water en koelen hun benen, terwijl ze babbelen en plagen.

Een vogel was blijkbaar te dom voor de Ballermann Crane Spot, hij is afgevallen en staat in vrede, afgezien van de anderen, voor zijn eigen rieten gordijn. Ik noem hem meteen mijn favoriete kraan.

De tijd wordt niet meer relevant als we door de verrekijker kijken alsof we betoverd zijn en steeds meer kraanvogels zien naderen of een ijsvogel over het water schiet. De hemel begint langzaam zijn rozige avondkleuring aan te nemen, terwijl ze plotseling het bos uit struinen: een kudde edelherten, die zich net achter de kraanvogels in het water stort en luid spatten en razen. De vogels zijn helemaal niet onder de indruk, wacht ontspannen, totdat het geluid spoelt en het wateroppervlak weer als vers gestreken ligt.

Ik verwacht bijna dat een olifant uit het bos stampt of een troep leeuwen om vervolgens te baden. Ze blijven buiten, maar toch – ik kon de dieren vanaf het houten observatorium voor altijd bekijken en lange tijd naar het kanon luisteren vanuit een licht briesje en het fluiten van de vogel.

Veel gratis buitenzwembaden

Als u geen zin heeft om te fietsen, vindt u wandel- en wandelpaden rond de meer dan 100 kleine en grote meren in het merengebied van Mecklenburg, die vaak leiden tot zwemplekken. Zeer belangrijk: in de meren in het Nationaal Park Müritz is zwemmen gereserveerd voor vogels en dieren! Als mensen het water in worden toegelaten, dan alleen op de voorgeschreven badzones, bijvoorbeeld bij de Feisnecksee, waarrond ongeveer acht kilometer een geel vlinderpad aangeeft.

Bij andere meren zijn er eekhoorns, konijnen of andere tekens die de weg wijzen. Bij de meren buiten het nationale park vindt u ook vele kleine, privé-badzones, waar u alleen tijdens de week naar 'King of my water' en het koele water met een paar eenden moet delen.

Op een hete zondagochtend sjok ik op het kalme water van de Feisneck, kijk in de wolkenloze hemel en stel me opnieuw de kudde edelherten voor die achter de kraanvogels zwemmen die in het water koelen. Hoe graag ik verre plaatsen ook ontmoet, zoveel als een deel van mij exotische dieren wenst te zien, ik kon op dit moment niet meer tevreden zijn. Van de vele onverwachte natuurlijke indrukken die me een beetje dichter bij mijn eigen land hebben gebracht. Waar ik net zo intens voel wat ik heb ervaren als ware wildernis en natuurgeluk in plaatsen als het Australische binnenland, in de ruige bergen van Centraal-Azië of in een nationaal park in Zuid-Afrika. En dus ga ik verder, zoals de kraanvogels en visarenden binnenkort zullen doen, maar vol van de schoonheid van het merengebied van Mecklenburg.

Deze reis werd georganiseerd door de Tourist Board Mecklenburg Lake District e.V .: https://www.mecklenburgische-seenplatte.de/ met accommodatie in het hotel in Müritz National Park www.hotel-nationalpark.de. Maaltijden worden verzorgd door vele restaurants, cafés en biertuinen langs de fiets- en wandelpaden en langs de meren. In het vakantiepark Müritz in Rechlin is er ook een foodtruck, die pannenkoeken, vissandwiches en Turkse specialiteiten direct op het strand naast de gebruikelijke worst met friet serveert.

Lokaal de moeite waard om de Müritz-Rundum gastenkaart te krijgen – zodat je alle interessante plaatsen in het park en eromheen kunt bereiken met de bus en gedeeltelijk boot en op de meeste bussen zelfs de fiets nemen (er zijn bijna altijd fietskarren): https: //www.mueritz-rundum.de/

Source: https://www.reisedepeschen.de/wenn-die-natur-wieder-boss-ist/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *