Ambuluwawa-toren – de gekste toren van Sri Lanka

In de Sri Lankaanse hooglanden, ongeveer een uur buiten Kandy, staat een mooie, sneeuwwitte uitkijktoren op een bergtop. Dat alleen al zou interessant zijn, maar deze toren heeft ook een totaal maffe architectuur. Een wenteltrap slingert langs de buitenkant en wordt smaller als een slakkenhuis tot hij slechts ongeveer 20-30 cm breed is.

De Ambuluwawa-toren wordt nog steeds beschouwd als een geheime tip in Sri Lanka – en is meestal meer geschikt voor de avontuurlijke en adrenaline-zoekende onder jullie. Hier vind je alle belangrijke informatie en mijn tips voor een bezoek aan de toren.

Een toren als een slakkenhuis

Toen ik de Ambuluwawa-toren voor het eerst ontdekte in de diepten van het internet, wist ik: daar moet ik heen! Ik hou van de “iets andere” plaatsen tijdens het reizen. Als ze ook nog hoog zitten, dus ik me op het dak van de wereld kan voelen en ze bieden ook een geweldig uitzicht, ik word nog magischer aangetrokken. Ik kan me in ieder geval niet herinneren ooit zo’n gekke toren te hebben gezien!

De Ambuluwawa-toren ligt op een bergtop in de hooglanden van Sri Lanka, ongeveer 1 uur buiten Kandy. Een wenteltrap slingert langs de buitenkant van de witte uitkijktoren en wordt smaller tot hij aan de bovenkant slechts ongeveer 20 cm breed is.

De beklimming is pure adrenaline: want niet alleen de trappen, maar ook het uitzicht op de omgeving is duizelingwekkend! (Om nog maar te zwijgen van het tegemoetkomende verkeer, waar je op de een of andere manier langs moet manoeuvreren…). Ik heb zeker veel plezier gehad en (soort van) de top gehaald!

De (adrenaline) beklimming

De eerste paar verdiepingen is de beklimming minder spectaculair via een trappenhuis in de toren. Dan stap je uit op het grote panoramische balkon. Vanaf hier gaat het verder langs de buitenkant van de toren! De trappen zijn in eerste instantie nog relatief breed, zodat ik tegenliggers nog zonder grote problemen voorbij kan lopen. Het 360 graden uitzicht op de hooglanden vanaf de trap is ongelooflijk indrukwekkend en daarom stop ik vaak om gewoon te kijken en foto’s te maken.

De trap wordt snel smaller en ik duw mezelf langzaam verder omhoog, voor de zekerheid altijd één hand tegen de muur. Ik begin adrenaline in mijn bloed te krijgen, want niet alleen de trappen zijn duizelingwekkend, maar ook het uitzicht achter de reling. Tot overmaat van ramp is het behoorlijk fris op de trap en vooral erg winderig!

Tip: Grotere tassen of rugzakken neem je beter niet mee op de trap. Het beste is om zo min mogelijk mee te nemen! (Zelfs mijn camera bungelde nogal hinderlijk om me heen en dreigde overal tegenaan te stoten).

Wat te doen als er tegenliggers zijn?

De grootste uitdaging voor mij is het tegemoetkomende verkeer, dat altijd zonder waarschuwing de bocht om komt – je kunt maximaal 1-2 meter vooruit kijken. Gelukkig zijn er altijd kleine “alternatieve baaien” – nissen die in de muur zijn ingebed, maar kleiner en kleiner worden naarmate de hoogte toeneemt. (Met 1.75 m moet ik op een gegeven moment induiken om er zelfs maar in te passen. Ik was gewoon te lang aan de bovenkant…). Anders maak je jezelf zoveel mogelijk plat en duw je op de een of andere manier langs elkaar heen. Dit betekent dat één persoon langs de buitenkant van de reling moet lopen. (Wat ik koste wat kost wil vermijden en mezelf altijd tegen de muur wil duwen als er iemand op me afkomt).

Als ik al behoorlijk hoog zit, houd ik me gelukkig in een van de nissen totdat meerdere Sri Lankaanse families me zijn gepasseerd en vraag meerdere keren of er nog iemand komt. De Russen die van boven komen spreken geen Engels, maar een vriendelijk lokaal stel verzekert me uiteindelijk dat ze de laatste zijn. Mijn kans!

Het ergste wat ik vond, was voorbij tegemoetkomend verkeer rijden

zou je durven

Ik wring me uit de nis en pak de laatste bochten naar boven. Haast je nu voordat er nog iemand komt! Om eerlijk te zijn, ben ik zelf verbaasd over hoe opgewonden ik ben over de laatste paar meter – de adrenaline schopt echt. Eerlijk gezegd kan ik niet meer door de zoeker van een camera kijken en kan ik alleen nog maar een momentopname maken met mijn mobieltje. De camera bungelt nu ergens om me heen terwijl ik voorzichtig de trap oploop, die nu nog maar 30 cm breed is. Als er nu iemand naar me toe komt… Zelfs terwijl ik dit denk, kan ik me voorstellen dat de trap zich tot een paar centimeter vernauwt – en plotseling stopt.

Dat is het.

Vanaf hier gaat het niet verder. Het is gelukt!

Ik ben wakker!

Ik weet niet of ik me een ander platform aan de top had voorgesteld en nu ben ik een beetje teleurgesteld of ben ik gewoon blij dat ik op eigen kracht de top heb bereikt. Ik houd me stevig vast en neem bewust het 360-graden uitzicht in me op voordat ik naar beneden ga (wat mij veel sneller lijkt dan de weg omhoog). Wat geweldig dat ik de anderen kon laten passeren en toen helemaal alleen was! Eerlijk gezegd had ik niet geweten hoe ik het aan het einde had kunnen vermijden (zie foto hierboven)…

Hoe dan ook, de beklimming is best spannend en zeker een klein avontuur op zich, maar het is ook erg leuk!

Hoogtevrees – wat nu?

Heb je hoogtevrees en wil je weten in hoeverre een bezoek de moeite waard is? Ik zou zeggen dat het beklimmen van de Ambuluwawa-toren zeker niet voor mensen met hoogtevrees is – in ieder geval helemaal naar de top. Maar staan ​​op het grote balkon met uitzicht (ongeveer halverwege, zie foto’s) is ook een toffe ervaring! Tot die tijd leidt een normale trap in het gebouw naar boven. Mijn reisgenoot heeft ook last van hoogtevrees en kon tot op het uitkijkbalkon klimmen (plus een of twee bochten daarna, dan had hij zijn limiet bereikt). Dus je kunt het gewoon proberen en zien tot wanneer het goed voor je voelt en dan altijd weer teruggaan.

Overigens heb je ook een schitterend uitzicht vanaf het terras aan de voet van de toren en vanaf de tweede, kleinere uitkijktoren! Er zijn ook andere kleinere religieuze gebouwen van verschillende religies te zien op de site (zie volgende punt).

De tweede, kleinere uitkijktoren

Wat is er nog meer te zien in de Ambuluwawa-tempel?

Soms wordt de plaats ook wel “Ambuluwawa-tempel” genoemd. Het is echter geen tempel in de ware zin van het woord, ook al is de witte toren gemodelleerd naar een boeddhistische stoepa. (Daarom hebben we bij de ingang niet gecontroleerd of iedereen gepaste bedekkende kleding droeg en mocht je ook je schoenen aanlaten). De site ziet zichzelf meer als het eerste multireligieuze centrum van Sri Lanka. Dienovereenkomstig zijn er nog steeds andere kleine gebouwen op het terrein: een hindoeïstische en een boeddhistische tempel en zelfs een kerk en een moskee bestaan ​​hier vreedzaam naast elkaar.

Er is er ook een naast de grote toren tweede, kleinere uitkijktoren (zie foto’s hierboven) die ongeveer 3 of 4 verdiepingen hoog is. Vanaf deze toren heb je ook een geweldig uitzicht – vooral op de grote toren! Vanaf hier kun je het vanuit een goed perspectief fotograferen en kijken hoe mensen zichzelf langzaam verknoeien. Ik vond ze ook mooi beide terrassen aan twee tegenover elkaar liggende zijden. Vanaf elk van de terrassen heeft u ook een prachtig uitzicht op de omliggende bergen en valleien.

Praktische informatie & tips voor je bezoek

Locatie & routebeschrijving/aankomst

De Ambuluwawa-toren (ook wel Ambuluwawa-tempel of Ambuluwawa-biodiversiteitscomplex genoemd) ligt ongeveer 1 uur ten zuidwesten van Kandy en ongeveer 25 minuten van het treinstation van Gampola. Vanuit Kandy kun je een trip van een halve dag maken, zowel per taxi als per tuk-tuk. Het is veel goedkoper met de TukTuk, maar het is veel prettiger en comfortabeler met de taxi, aangezien de reis vrij lang is. Het is het beste om bij je accommodatie in Kandy te vragen of ze een chauffeur voor de excursie kunnen regelen, dit is meestal ongecompliceerd en op korte termijn mogelijk in Sri Lanka. Zeg tegen de chauffeur dat hij bij de ingang op je moet wachten, dan hoef je ter plaatse geen terugreis te regelen.

Goed om te weten: Het laatste stuk na de hoofdingang met het loket gaat de weg extreem steil omhoog naar de top met de toren. Niet alle chauffeurs rijden daarom het laatste stukje omhoog vanaf de Main Gate. Je kunt ook vanaf de hoofdingang naar boven wandelen, maar dat duurt lang en het pad is niet zo spannend. Ik zou mezelf dat liever besparen in de hitte en een chauffeur zoeken die je echt helemaal naar de toren kan brengen en daar op je kan wachten.

binnenkomst

Toegang is LKR 700 per persoon (eind februari 2022).

De beste tijd om te bezoeken

Hoewel de toren nog steeds meer een insidertip is onder toeristen en nog steeds buiten de mainstream, wordt hij steeds populairder. Het is ook een populaire bestemming voor de lokale bevolking. Toen ik er eind februari een weekend was, waren de meeste bezoekers lokale gezinnen en koppels, gevolgd door Russische toeristen. Vooral ‘s middags werd het aanzienlijk drukker en ik was blij dat ik het geluk had om even te kunnen wachten zonder tegenliggers op de top op mijn beklimming. Ik zou daarom aanraden om doordeweeks en vroeg in de ochtend te komen, zodat de trappen zo stil mogelijk zijn.

Hoe vind je de toren? Zou je durven?

Meer over Sri Lanka:

Hier zie je mijn Instagram Reel over de Ambuluwawa Tower.

Hier is mijn Sri Lanka reisverslag met route en tips voor 2-3 weken.

Hier heb ik opgeschreven hoe de toegang tot Sri Lanka momenteel werkt.

Source: https://www.blackdotswhitespots.com/ambuluwawa-tower-sri-lanka/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *