De bizarre droomwereld van Lord Murugan – reisgeesten

Mijn ogen zijn gefixeerd op een gouden beeld dat in de lucht opzwemt. Met mijn hoofd achterover geworpen, probeer ik het gezicht van de god te herkennen voor wiens eerbaarheid honderdduizenden hindoes zich verzamelen. Naast mij rolt een vrouw op het harde asfalt naar de 272 treden die naar de Batu-grotten leiden. Haar familieleden vergezellen haar met spookachtige sprechgesang, vers geschoren haar en versierd met bloemkettingen. De god van de oorlog, Lord Murugan of Subramaniam (hij heeft veel namen) roept op tot excentrieke dankbaarheid van zijn volgelingen.

Feiten voor de nieuwsgierige

Het Thaipusam-festival in Maleisië wordt sinds 1888 gehouden in de Batu Caves in Kuala Lumpur. Tamil-indianen introduceerden het grootste en belangrijkste hindoe-festival dat in Maleisië wordt gevierd. Het is een uitdrukking van hun culturele en religieuze identiteit. De betekenis van de naam wordt ontcijferd door de woorden Thai10e en Pusamwanneer de maan het helderst schijnt,

Het is de dag dat Lord Murugan voor het eerst verscheen. Versierd met glanzende juwelen en een gouden speer Zijn goddelijke ouders Siva en Sakti (verschilt afhankelijk van de bron) stuurden hem naar de aarde. Zijn lot is de strijd tegen de Asuriërs, de demonen die de goddelijke wezens bedreigden. Zijn berg (Vahana) is de pauw.

Guha (Kartikeya)
Jij die vorm heeft en die vormloos is,
je bent zowel als niet-zijn,
wie zijn de geur en de bloesem,
wie zijn het juweel en zijn luister,
wie zijn het zaad van leven en leven zelf,
wie zijn de middelen en het bestaan ​​zelf,
wie zijn de hoogste goeroe, kom
en schenk je genade, o Guha [Murugan]
-Kantaranuputi 51, Arunagirinathar

De reiniging van lichaam en geest

Ik mis vaak de voorbereidingen van een week voor het festival. Het is een tijd van gebeden en vasten. De volgelingen slapen op de kale grond, leven in seksuele onthouding en eten slechts één vegetarische maaltijd per dag. De laatste 24 uur voor het festival is het volledig gevast. Zo zuiveren ze het lichaam en de geest voordat ze hun nederigheid en dankbaarheid uitdrukken aan de god van de oorlog met hindoeïstische rituelen.

Hindoeïstische rituelen en offers

De typische rituelen dragen een Kavadi, een Palkudam en verschillende piercings.

Een Kavadi is een altaar: een korte houten paal met daarboven een houten boog versierd met pauwenveren, bloemen en andere materialen. Dit altaar, tot vier meter hoog, wordt ondersteund op de heupen en schouders.

Een Palkudam is een vat met offers (bloemen, fruit of een melkpot) die op de hoofden van de hangers vadelijk in balans zijn.

Scherpe spiesen worden door tongen en wangen doorboord: hiermee verzaken de toegewijden de gave van taal. Bovendien worden aanbiedingen met haken aan de achterkant bevestigd.

Het festival vanuit het perspectief van een verbaasde bezoeker

Ik vecht door de menigte naar de rivier. Daar wacht me pure waanzin. Trance – betoverd en geobsedeerd door de geest van Lord Murugan, dwarrelden de fans hilarisch door de menigte. Opgesloten tot vier meter hoge Kavadi, begeleid door ritmische drummuziek en heilige liedjes, roteren ze als een set met draaiende tollen.

Het maakt niet uit in welke richting ik kijk, het vechten tegen de ogen, schril geschreeuw en theatrale gebaren bepalen de foto. Net als in een rugbyspel buig ik voorover, beweeg ik naar links en rechts en probeer ik de sfeer van dit festival zo onopvallend mogelijk vast te leggen.

Een beest van een man verschijnt plotseling voor me. Hij draagt ​​een tulband over zijn zwarte haar en trekt aan en trekt aan een dik touw dat hij om de nek van een ander heeft gelegd. Hij rookt een sigaar, stop hem verkeerd in zijn mond, wat hem niet stoort. Tussendoor blijft hij stil rondhangen, genietend van de situatie, kort daarna om de man aan het andere eind van het touw opnieuw te slaven.

Een meisje van minder dan twaalf jaar oud, starend naar de hemel met een gepijnigd gezicht, beweegt zich in mijn gezichtsveld. Iemand steekt een zilveren spies door haar tong. Naast haar staat haar zuster, haar tong uitgestrekt, haar gezicht rood geverfd, haar ogen vreemd verwrongen.

Ik ontsnap aan de gekte langs de rivier en ga terug naar het grote beeld om de volgende stap van de ceremonie bij te wonen. De uitgeputte toegewijden staan ​​voor de treden die naar de grotten leiden. Ze dansen hun laatste dans, bundelen hun laatste krachten. Onder het schreeuwen Murugan'ku arogara wordt een gebrul vel vel vetrie vel beantwoord. Een motivatieboost, want de volgende stappen zijn pure foltering. Stap voor stap klimmen de volgers, hijgend en zwetend, de trap op naar het heilige heiligdom.

In de grotten wachten de priesters, de familieleden en de lotgenoten op hen. De hangers zijn bevrijd van de cavadis, spuugels en haken. De resulterende wonden worden zachtjes gewreven met een wit poeder. Er wordt gezegd dat niemand bloedt die zijn nederigheid ten opzichte van heer Murugan hier laat zien. Ik kon ook geen druppel bloed zien.

Dan komt het grote moment: de bevrijding uit de trance. Een priester reikt een hand uit, vindt het punt tussen de ogen en drukt. De trouwe volgeling van Lord Murugan scheurt als door de bliksem getroffen en zakt volkomen zonder spanning naar de grond. Als een ballon ontsnapt de lucht.

Omringd door wilde apen die door de grotten springen, schrille luidsprekeraankondigingen en de een of andere verloren kip die zich een weg baant door de menigte, komt hij tot zichzelf: terug naar de mensenwereld.

Ik kijk naar de grond voor me. Er is een kip en kijkt me verontwaardigd aan. Twee levende wezens, volkomen misplaatst in het midden van heiligheid. Nieuwsgierig staren we de menigte in en wiebelen we onze hoofden. Wat een enge droom.

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *