Essaouira kan je het gevoel geven van authentiek Marokko. Gewoon inchecken bij een riad, verdwalen in de steegjes en steegjes, en de lokale bevolking begroeten! En tussen haakjes — vergeet de camera niet!
Het vissersdorpje Essaouira staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en was een plaats waar ik snel warme gevoelens kreeg toen ik afgelopen lente op mijn 15-daagse rit in Marokko was langsgeweest. Een paar weken geleden bezocht ik de stad opnieuw, maar deze keer had ik met mij een folk-middelbare schoolles die meer wilde leren over fotografie op reis.
Essaouira was onze eerste stop in Marokko en voor veel van de studenten de eerste ontmoeting met een niet-westers land. De schoonheid van het starten in Essaouira is dat de stad meer ontspannen en kleiner is dan Marrakesh. En het is eerder de sfeer, de locatie en de charme van de stad die het de moeite waard maakt om te bezoeken, niet om belangrijke hoofdattracties of wereldberoemde musea.
De ruige, versleten façades met gele en turquoise luiken, de smalle steegjes met versierde bogen, de minuscule snoepjes met gastvrije ambachtslieden en de verweerde kittens en de schreeuwende meeuwen in de visafslag. Essaouira is Marokko, alleen een kleine toegevoegd smaak af Europa.
Hier wilde ik mijn studenten leren interessante motieven te vinden, en enkele van de technieken die ik leer van de reisfotocursus die ik heb gemaakt.
Als reisfotograaf is het belangrijk om verhalen te kunnen overbrengen; bekijk de alledaagse momenten tussen de lokale bevolking, noteer details in het straatbeeld, let op wat lijnen en kleuren doen met de compositie van een afbeelding en gebruik het natuurlijke licht in hun voordeel. De studenten konden al een klein beetje over handmatige instellingen doen, maar hier konden ze oefenen hoe lang of kortere sluitertijden de geschiedenis nog duidelijker maken, hoe belangrijk het is om verschillende visies en perspectieven te gebruiken, en niet in de laatste plaats de uitdaging om mensen te fotograferen.
Essaouira bleek behoorlijk perfect voor dit doel. Er zijn motieven! Het is bijna moeilijk om te kiezen welke te vangen!
In deze post heb ik foto's verzameld van zowel mijn bezoeken aan Essaouira, als wat informatie over de gebieden die het bekijken waard zijn. Veel plezier!
De Medina is het gebied waar de meeste reizigers wonen. Dit is de oude stad die wordt omringd door een hoge muur en volledig vrij is van autoverkeer. We verbleven hier ook op een gezellige riad (voorheen traditioneel Marokkaanse zelfgemaakte guesthouse) waar we een gezellige achtertuin en een dakterras hadden waar het ontbijt werd geserveerd.
De medina is niet te groot — niet in de buurt in Marrakesh. Toch voelt het als veiligste om een offline kaart beschikbaar te hebben om uit te vinden in het doolhof van straten en steegjes.
Het was een Franse architect die in de 18e eeuw de taak van sultan kreeg om een stad aan de strenge Atlantische kust te plannen. In die tijd heette de stad Mogador en was het lange tijd een belangrijke handelsstad tussen Timboektoe en Europa. Later werd de Essaouira het toneel voor beroemde filmscènes, evenals een populaire ontmoetingsplek voor hippies en surfers. Tegenwoordig staat de stad op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en staat bekend om zijn mix van Europese en Arabische architectuur en het authentieke straatbeeld.
Als je bang bent voor zeemeeuwen of denkt dat het leuk is om vieze en arme kittens te zien, moet je ver weg blijven van de haven. De poorten kunnen worden omschreven als versleten, stinkend en een beetje chaotisch, maar dit zijn precies de dingen die het gebied perfect maken voor straatfotografie!
Als achtergrond heb je het oude fort, Scala du Port, die overigens werd gebruikt bij het opnemen van Game Of Thrones. Daarnaast heb je honderden blauw geschilderde houten boten vlak in de binnenhaven. Als je honderden meeuwen, katten, visnetten en vissers aantrekt, heb je de haven van Essaouira.
Ten zuiden van de medina en vissershaven is een zandstrand dat enkele kilometers lang is. Beide keren dat ik Essaouira heb bezocht, heb ik het strand bijna helemaal voor mezelf gehad. Gelukkig hebben de zon-hongerige toeristen gekozen voor Agadir in plaats van Essaouira!
Maar ik heb een paar lokale mensen ontmoet die aan het trainen zijn, rijden, ATV rijden of met hun dierbaren gaan. De folk high school klasse en ik heb echter wel ervaren dat we moesten uitkijken naar waar we de camera hebben gewezen. Het fotomotief van twee mannen op het paard die samen met een hond in de golven speelden, bleek te mooi om waar te zijn. Zodra ze toeristen ontdekten met de camera op hen wachtend, galoppeerden ze weg om geld voor de kunst te claimen.
Het verkennen van de steegjes en steegjes van Essaouira kan ik urenlang doen. Met de camera op mijn schouder en de studenten op rij achter me, ging ik op zoek naar bogen, oude houten deuren en prachtige tegelmozaïeken. In het blauwe uur is het vooral magisch om silhouetten te fotograferen of te zien hoe de enige gloeilampen interessante schaduwen werpen.
Op verschillende plaatsen ontmoette ik ook leuke vakmensen die me vroegen in hun kleine werkplaats. Hun sjaals waren misschien niet groter dan twee vierkante meter, maar ze hadden nog steeds voldoende ruimte om zowel houten meubels als decoratieve items te maken.
Andere berichten uit Marokko: