In de trailer bij de molen

Het is het moment waarop je de top van de dijk oversteekt. De zee glinstert tot aan de horizon. Deze vreugde, als die er is, verandert niet, zelfs niet na meer dan tien jaar kustleven. En als het weg is en zijn geur heeft achtergelaten, is dit de meest welkome uitnodiging om over de oceaanbodem te lopen. Op blote voeten. Hoe goed het slib ook aan je voeten hecht.

In de Meldorfer Bucht zijn de getijden zoals thuis. Van Eiderstedt naar Nordermeldorf in Dithmarschen rijd ik over de Eider Barrage, die momenteel is afgesloten voor autoverkeer. Een schip moet de zee op. Ik weet niet of het een kotter of een rondvaartboot is. Het verkeer op straat is veel hoger. Ik sta ook in de rij in de zijstraat.

Ik zit een beetje te piekeren in de zon die door de ramen op me valt, maar ik ben blij dat de airconditioning van Zouzo zo effectief is, een warmtepomp die weinig energie verbruikt. Over het algemeen is mijn e-auto uiterst ongecompliceerd, betrouwbaar en zuinig in verbruik. Zouzou eet momenteel slechts 15,2 kWh, in de winter was dat ruim 16.

Met de elektrische auto naar Nordermeldorf
Zouzou in actie

Het is eigenlijk maar 40 kilometer naar Nordermeldorf. Maar wat een raar gevoel om na zoveel maanden en dagen voor het eerst weer een koffer in te pakken. Om ergens anders te verblijven. In een trailer bij een molen! Het enige wat ontbrak was de routine van de voorbereiding op de reis. Boeking was eenvoudig en ik had snel een besluit genomen. Maar op de dag van mijn vertrek dwaalde ik verward door het huis. Alles duurde. En ik ben bang dat ik veel te veel heb ingepakt voor die twee nachten.

Maar geen probleem, ik ga deze tocht niet op de fiets, dat moet nog komen! Ik kan hier iets in de auto parkeren en daar iets opbergen. Toen kwam het bij me op, gloeiend heet: de test, ik heb een test nodig! Er zal ergens onderweg een testcentrum zijn. Theoretisch had ik de snelle test kunnen laten doen terwijl ik wachtte bij de Eider Barrage, als degenen die vanaf de doorgaande weg linksaf sloegen niet royaal de linkerrijstrook gebruikten en vervolgens de zijstraat indraaiden. Ik kan hier dus niet fotograferen, en het testcentrum ligt recht voor mijn neus.

Op het trailerterras

Op een gegeven moment zal het doorgaan, en tot die tijd luister ik naar geschikte muziek uit mijn “Summer by the Sea”-afspeellijst. Allereerst ga ik naar het mooie Meldorf. Parkeer snel bij de kathedraal en ga naar het VVV-kantoor. Wat een fijn gevoel om weer te gast te mogen zijn. Ze helpen me op de meest vriendelijke manier en reserveren altijd een proefafspraak bij de apotheek. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die zich tijdens de pandemie voortdurend hebben moeten laten testen. Voor mij is het echter de eerste test die er is. En ja, het is ongemakkelijk. Maar het resultaat is in ieder geval correct.

Eindelijk kan ik naar “mijn” bouwtrailer in Nordermeldorf vliegen. Mijn gastheren Bruni en Ralf wonen in de Julianemolen, die ze sinds eind jaren negentig ombouwen tot woonmolen. In een kleine halve cirkel vormen de bouwtrailers nagenoeg het einde van de tuin. Ik heb dus het beste zicht op de molen vanaf “mijn” terras.

Eerst inspecteer ik de keuken- en badkamerwagen, daarna de woonkamer- en slaapkamerwagen. Alles ingericht met Scandinavische gezelligheid. Alles aanwezig, wat je nodig hebt of niet. Zelfs een kacheltje erbij zodat ik in de herfst terug kon komen. Ook om de saunawagen uit te proberen, want ik heb het al warm genoeg. Kinderen konden in de vierde auto overnachten. Of vrienden. Bruni en Ralf verhuren ook de rietgedekte molenaarswoning uit de 19e eeuw. Ook een optie voor meerdere generaties vakanties, vertelde Ralf me: oma en opa in het huis, de rest van de familie in de trailer.

Wat is een Zwickstell?

Ook de bouwtrailers zijn door mijn hosts upcycled. Het idee hiervoor kwam bij hen op toen de verbouwing van de Nederlander tot woonmolen voortduurde. Een galerie-Hollander trouwens, ook wel een Zwickstell Dutchman genoemd. De Zwickstell beschrijft een omliggend balkon. Van hieruit kon de molenaar ooit de vleugels, kuil en remmen bedienen. De molen werd gebouwd in de jaren 1880, de vleugels werden in 1950 geamputeerd en aan het einde was de molen elektrisch. In 1981 werd het stilgelegd, Bruni en Ralf hebben de hele geschiedenis verzameld op hun website “Kultur.Wind.Mühle”.

In ieder geval kwamen de twee na een drukke dag bij de molen in 2003 op het idee van de bouwtrailer. Ze haalden eerst twee auto’s weg, één voor overnachtingen en één om te koken. Het ensemble van vandaag lijkt gemaakt voor deze plek. Voor de rest. Het landleven. Oké, je wilt een snelheidslimiet in de nabijgelegen straat, maar dat is een ander onderwerp. Eentje die sinds de pandemie op veel plaatsen opnieuw is besproken. Overal waar mensen en dieren leven, hoef je niet hard te rijden.

In de Speichererkoog

Ik pak helemaal niet uit, ik ga op het terras zitten en luister naar de geluiden uit de aangrenzende tuin en de vogels. Besluit om te gaan zwemmen. Het volgende strand vind ik bij natuurgebied Speichererkoog. Acht kilometer. Een parkeerplaats bij het “Deichhaus”. Een snack die zich inzet voor regionaliteit en duurzaamheid. Nauwelijks geschikt voor een klein diner na een duik.

Wat ik op dit moment niet weet: Bruni en Ralf hebben ook hier hun vingers in het spel. De twee onvermoeibaar. Want zoals ik zie staan ​​er niet alleen lamskoeken op de dijk, er staan ​​nog andere dingen op stapel. “Deichkajüten” is wat ze deze nieuwe verblijfplaats noemen, en ik ben erg enthousiast.

Zwemgebied Nordermeldorf, Speicherkoog
Uitzicht op Büsum

Maar daar heb ik geen idee van als mijn blik vanaf de dijk over de glinsterende zee dwaalt. Ik kan tot aan Büsum kijken, dat te herkennen is aan de wolkenkrabber zoals Meldorf am Dom. Ook al ga ik bijna elke dag thuis zwemmen: ik heb eindelijk tijd voor het strand. Voor zijn geur, zijn minimalisme, zijn stemmen, de warmte van de zonnestralen op de huid.

Ik kan de stilte niet lang in mijn eentje uitstaan. Het water roept. Ik ben direct aan het hondenstrand, maar zonder hond. Ik zag ook een bord: Je biedt hier wadwandelingen aan met viervoeters. Ik ben nog nooit diep in het wad geweest met Julchen of Janni. Diverse maitresses en baasjes gaan met hun honden naar of in het water, wat niet bij elke viervoeter in goede aarde valt.

Julchen ziet het ook zo. Zee? Maximaal tot aan de bovenkant van de navel. En als het wordt verplaatst, moet je gepast reageren! Vandaag ga ik gewoon zwemmen, altijd de glitter volgen. Het water is ondiep, je kunt ver gaan of niet als je meteen wilt zwemmen. Nordermeldorf is een typisch zwemgebied aan de getijafhankelijke Noordzeekust met een groen strand. De vloer voelde modderig aan, maar niet te zacht.

En voor het avondeten?

Ik kom later terug en doe een avondrondje door het natte wad op dezelfde plek bij laag water. Op blote voeten. Later zal ik ontdekken dat het goed kan gaan op het strand in Nordermeldorf. De voeten zakken maar een klein beetje in de modder. En de zee heeft overal kleine plassen achtergelaten. Een viervoeter zal naast me verschijnen en met dezelfde verrukte blik in de verte staren.

En ‘s avonds op het wad

Na het zwemmen ga ik richting het “dijkhuisje”, de frituurlucht in mijn neus, maar de deur zit op slot. Er komt een man naar me toe, ik heb geen idee dat het de helft van mijn gastpaar is. “We zijn de lamskoeken aan het klaarmaken, morgen is die vanaf 10 uur weer open.” Nou, ik ben flexibel. Voor mijn aanhangerkeuken heb ik helaas alleen spullen ingepakt voor het ontbijt, maar Meldorf heeft zeker een paar leuke restaurants in petto. En ik heb een toets.

Dus ga “huis”, beweeg en verken het “nachtleven” van Meldorf! Zouzou krijgt zo vriendelijk gratis eten bij het laadstation bij de kathedraal, ik betaal het mijne in restaurant “Zur Linde” ernaast. Buiten zitten in de avondzon. Met uitzicht op de markt, geparkeerde auto’s en de bakstenen architectuur van de kerk. Na terugkomst een wandeling door het wad, spetteren in plassen. Verken later het gebied achter de trailer. Wat verdwijnt er ritselend in het korenveld? Zeker een hert.

Tekst en foto’s: Elke Weiler

Source: https://meerblog.de/bauwagen-nordermeldorf-dithmarschen/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *