Italië thuis met diner, muziek, boeken en films

Soms zitten we aan het avondeten, luisteren we naar de radio en ineens ben ik heel ver weg. Met een reggaestuk in het Caribisch gebied. Met een salsa in Cuba. Met Punta-Rock op verschillende plaatsen in Midden-Amerika, ook op plaatsen die ik nog niet live ken. Belize bijvoorbeeld. Als er iets is dat me troost tijdens deze reisvrije tijd, dan is het wel muziek. Het kan van heinde en verre komen, het is altijd een reis naar een andere plaats. Eentje waar ik nu niet bij kan zijn.

Niets werkt meer. Zelfs geen trip naar de pizzeria of tapasbar, die over het algemeen als een minivakantie zou worden beschouwd. Zo kwam ik op het idee van “room travels”. Als ik als reisblogger geen plaatsen meer kan bezoeken, is het nog steeds mogelijk om me onder te dompelen in een reis, een bestemming. Om daarheen te reizen, niet alleen in je hoofd, maar om zijn eigenaardigheden, zijn flair, zijn cultuur met al je zintuigen waar te nemen.

Het begin zit in het woord, er zijn zoveel boeken die ons meenemen op reis. Bijvoorbeeld culinair. Wibke von sinnundverstand, die heen en weer liep in Doris Dörrie’s “Die Welt auf dem Teller”, gooide een blogstick met onder meer als onderwerp: ergens heen reizen met een gerecht. Ik zou daar graag muziek aan willen toevoegen. Misschien een film of een serie. Het geluid van woorden in een andere taal. Misschien een dans voor twee, alleen, het maakt niet uit.

Italia een casa

Waar moet ik mee beginnen? Er moet in ieder geval een kleine serie met verschillende bestemmingen worden aangemaakt. Misschien begin ik met een van mijn vroege favorieten. Met het land waar ik een jaar heb gewoond en wiens taal ik beter versta dan Engels. Italië. In november stroomde het uit volle emmers in Rome. En er waren mensen die niet naar buiten gingen. Maar ik heb ook de Martini-zomer meegemaakt, ook in november. En degenen onder jullie die mij al lang volgen, herinneren zich misschien mijn grappige miniserie “Italiaans voor beginners”.

Ik heb een recept meegenomen voor arancini uit Sicilië, hartige gebakken rijstballetjes. U kunt natuurlijk ook uw favoriete pasta koken. Misschien carbonara? In dit opzicht kan ik een kookboek uit Noord-Italië aanbevelen: “La nonna, la cucina, la vita” van Larissa Bertonasco, waarvoor geen foto’s nodig zijn, maar op ingenieuze en professionele wijze door de auteur werd geïllustreerd.

Voor het avondeten horen we een paar nummers uit mijn Italo-afspeellijst: ‘Si è besteedo il sole’ van Vinicio Capossela, ‘Fata Morgana’ van Litfiba, ‘Passerà la notte’ van Bandabardo, ‘Niente paura’ van Ligabue, ‘Turismo in quantita’ “Door Peppe Voltarelli,” Me so ‘‚mbriacato” door Alessandro Mannarino, “La nostra pelle” door Ex-Otago, “Tutto questo merrie” door Mario Venuti en vanwege de huidige maand ook “Novembre” door Giusy Ferreri. “7 vizi capitale” van Piotta staat erg vers op de lijst en straalt me ​​meteen terug naar Rome. En voor iedereen die nog wil dansen: “La cumbia di chi cambia”, een levendig stuk met een politiek statement van Adriano Celentano.

Con amore

Of bekijk de Netflix-serie “Carlo & Malik” – originele titel “Nero a metà” – na het eten. Een ongelijke onderzoeksduo trekt zichzelf op de een of andere manier samen en ruimt op – in Rome! Amore speelt ook een rol als Malik verliefd wordt op Carlos ‘dochter. En ik wacht op het tweede seizoen. Natuurlijk heb ik nog een boekentip in petto: “The Black Hour” van Antonio Manzini, het begin van de Rocco Schiavone-serie, want de ietwat aparte commissaris uit de Alpen kijkt terug. Het begon of eindigde allemaal in Rome, waar hij zijn grote liefde verloor. Toevallig is de verfilming van dit deel enige tijd geleden op televisie vertoond: “The Commissioner and the Alps – A Day in July”. Helaas is het niet beschikbaar in de ARD-mediabibliotheek. In de arte mediabibliotheek kun je echter nog steeds het GEO-rapport over de Italiaanse kappertjes zien, “The Taste of the South”. Ik hou van kappertjes. Dat brengt ons weer bij het avondeten. De bijdrage biedt ook een sjabloon voor het gebruik van de kappertjes en de ingelegde kappertjesblaadjes. Helaas zonder recept, maar een beetje creativiteit kan geen kwaad. En de shoot op Sicilië, een droom.

Ik kijk uit naar je reizen met al je zintuigen thuis onder de hashtag #roomtravels. “Buon appetito” voor vandaag. En de volgende keer draait het allemaal om … verrassing!

Tekst en foto’s: Elke Weiler

Source: https://meerblog.de/room-travels-folge-1-italien/