Julchen en de Apulische connectie: verloving met Jack

De mooie jack. Ik was net met hem het idee aan het ontwikkelen om een ​​snuffelneusbureau op te richten als een sympathieke noord-zuidverbinding. Echte thrillers stoppen immers niet bij de landsgrenzen! Dus stelde ik voor dat we foto's hebben van ons die floppy hoeden dragen om marketingredenen en ik leende Madame's breedgerande Australische schedelornament.

Jack vond een hoed in de bewijskamer van zijn lolly's, maar nam hem liever in zijn mond. Vanuit marketingoogpunt dacht ik dat het niet optimaal was, maar het zag er gewoon bijtend uit. Dus ik vroeg of hij met me wilde verloven. Het was het juiste moment, we voelden het allebei. Een Europa van gesloten grenzen – voor puree paardenappels!

Jack zegt ja

We hadden al geflirt en merkten dat we op dezelfde manier tikken. Hij zei, hij hield van mijn stem! Niemand had ooit zoiets liefs tegen me gezegd. Anders was iedereen op mijn geur, de donzige pluche of mijn amberkleurige ogen. En lang niet elke man begreep mijn complexe aard. Jack doet het. Hij meldde zich prompt aan Twitter het enige medium dat naar revolutie ruikt. Zodat we rechtstreeks met elkaar konden communiceren.

De mooie Jack woont in het verre Puglia, de favoriete Italiaanse regio van Madame, terwijl ze naar me infiltreerde. Natuurlijk wilde ik nu heel graag met haar op een Italiaanse roadtrip. Op weg naar het zuiden konden we ook stoppen bij het hart van mijn zus, Missy, die ik al veel te lang niet had gezien. Maar Madame zei dat het meer dan 2.300 kilometer zou zijn voor mijn geliefde in de hak van Italië, dus ik zou nog een paar stops moeten bedenken. Onze volgende vakantie ging naar Denemarken – 230 kilometer! Natuurlijk keek ik uit naar de hondenbossen als een lam in het voorjaar – de beste uitvinding sinds er bomen waren.

Maar terug naar amore. Ik schreef onze namen in het zand en zwoer Jack een plekje op de strandstoel te geven. Voor het geval hij langs kwam met zijn rugzak. Dan zou ik in ieder geval boos zijn op wat het zou kunnen doen! Een absolute specialiteit van mij. Ik danste rond mijn uitverkorene en uitte hypnotiserende schelle geluiden. Onder lolly's leidde dit tot een domme grijns, maar ze moesten zo'n briljante choreografie imiteren met zingen, deze gespannen mensen!

wolk 7

Ondertussen begon Jack voor mij de meest romantische zanglijnen te tweeten die dit medium ooit had gezien! Ik zeg alleen: La donna cannone! Zijn Madame was al een verrassing aan het plannen voor ons, maar liep toen vast met details zoals kikkers en slakken. Als ik het aan het vee zou plakken, zou het water gewoon samen in de bek lopen! Helaas had ik er helemaal mee geknoeid. Natuurlijk vond ik haar leuk, geen twijfel mogelijk. Maar ze reageerden enigszins gevoelig en geloofden niet in mijn luide verkeersregels. Dus ze gingen uit de weg zodra ik op de mat stond. Ze vertrouwden alleen de lolly's en Janni, van alle mensen!

De zomer begon en ik dreef op wolk 7. Jack en ik keken naar verschillende zeeën, maar bij dezelfde zonsondergang. Natuurlijk leerde ik Italiaans van Madame. Jack was tweetalig opgegroeid, maar op de een of andere manier moest ik ter plaatse rondkomen en pizza bestellen, veel pizza. Heb ik al gezegd dat ik van Italiaans culinair hield? Janni rook het gebraad en overwoog me mee te nemen naar Italië. Vermoedelijk omdat de baan hem belde bagnino geërgerd. Ik zag Janni voor me liggen, lui in de schaduw liggend en af ​​en toe haar poten in de zee verkoelend. Super bagnino! Zoals ik hem kende, zou hij in de tuin van Schwiegermadame et-monsieur rondhangen en uitkijken naar de barbecue-avonden!

Maar wat moet ik me zorgen maken over de dikke, luchtkip en zee! Ik keek liever in een groen en een bruin oog – al stond het alleen op de foto. Verloor me in zijn gewaagde glimlach.

Jack, amore! Wees een bom!

Tekst: Julchen (na het dicteren liep zijn poot over de kaart en merkte een temperatuurstijging op)

Foto's door Julchen: Elke Weiler

Source: https://meerblog.de/jack-julchen-verlobung-apulien/