London NW – Reggae, Rebellion and a Hindu Temple – Great Britain Travelogue – Travel Dispatches

Ik tel vijf nagelstudio's over een stuk van vijftig meter. Neonreclames knipperen helder en helder vanuit de luiken op Kilburn High Road. Tussen hen zijn er talloze andere winkels: individuele delicatessen van over de hele wereld, kiosken, kebabwinkels, Pakistaanse cafés, zelfs geïsoleerde ketens: een Aldi-supermarkt, Primark, TKmaxx. Tegenover de Kilburn Market-buitenstalletjes. Groenteboeren schoppen van been tot been en wrijven hun handen in de koude Londense motregen in december 2019, wanneer reizen nog mogelijk is en Brent springlevend is.

Ik wissel de kant van de weg tussen een rode dubbeldekker. Op het trottoir fladdert plotseling een zwerm duiven. De reden hiervoor is in het midden van hen: een kleine dame, naar schatting eind zeventig. De ene groep zoekt hectisch naar iets op de vloer, een andere staat op de loer op de kniehoge muurrichel. De dame drapeert kant-en-klare pizzadozen, een plastic kom met rucola, andere verpakkingen, gevuld met ontbijtgranen, ham, kaas.

Ik vraag of ze de duiven ermee wil voeren. Ze spreekt geen Engels, maakt ze duidelijk, maar Portugees komt ze uit Brazilië. We proberen in het Spaans. 'Ja, de duiven kennen me al', zegt ze, haar donkere haar geknoopt in een knot. 'Ik rij langer weg', zegt ze, even stralend als enigszins verward. Een gouden tand flitst uit haar mond, een andere ontbreekt volledig. Ze haalt een laatste pak uit de tas, zwaait even en vertrekt. Het eten laat ze onverpakt aan de muur liggen. De duiven gaan aan de slag. Ik zorg voor haar in verwarring.

Met mijn kap over mijn hoofd getrokken, volg ik Kilburn High Road naar het zuiden wanneer een dichte stem van achteren roept: "Je bent een heel, heel gelukkig persoon". Ik denk niet dat het de bedoeling is, maar draai me toch om. Een jonge man, geen dertig, in een oranje tulband, waarschijnlijk een sikh, kijkt me aan. Het wordt duidelijk dat hij mij bedoelde, maar doorgaat zonder iets te willen. 'Waarom?', Vraag ik daarna nieuwsgierig. 'Je hebt een positieve groene spirituele uitstraling, je hebt veel geluk', roept hij me terwijl hij even langzamer gaat. 'Maar soms denk je te veel'. Dan verdwijnt zijn oranje tulband tussen voorbijgangers.

Wat is hier net gebeurd Zijn deze ontmoetingen puur toeval of is dit de "Kilburnosity" beschreven door Zadie Smith? De Londense bestsellerauteur, dochter van een Britse vader en een Jamaicaanse moeder, groeide hier op in "London NW". Dit is ook een van haar boektitels. Borough ten westen van Hampstead is de meest diverse van heel Londen. Meer dan 50 procent van de bijna 340.000 inwoners van het district zijn geboren in een ander land.

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *