Luxemburgse wandeltocht – Reizende pantoffels

Enigszins ongelovig zit ik nog steeds thuis voor het satellietbeeld. Ik zie bossen en velden, maar de zandstenen rotsen van het "Klein Luxemburgs Zwitserland" verbergen zich voor mijn ogen. Mijn collega vertelt over een klimparadijs en de foto's laten duidelijk grotten en rotsformaties zien. Ik weet het zeker alleen aan de slang, maar iets verbergt zich hier voor me en speelt weken eerder met mijn geduld. Twee jaar geleden stond ik op het punt naar Mëllerdall te rijden, zoals Luxemburg leuk is. Het project moest toen op korte termijn op ijs worden gezet. Maar nu zou het eindelijk moeten werken.

Kaart van het parcours

Klein Luxemburg Zwitserland

Vanuit Trier slingert de weg over de Sauer. Aan de ene kant is Luxemburg, aan de andere kant Duitsland. In Echternach gaat het uiteindelijk over de brug. Ik ben in Luxemburg. Als kind dacht ik altijd dat Luxemburg alleen de stad zelf is; een vrij grote stad. De gedachte heeft me lang naïef gehouden. Nu beleef ik het land eindelijk live en kan ik alles weerleggen. Echternach, de hoofdstad van de regio Mullerthal en de oudste stad van Luxemburg, zal later worden verkend. Ik kan een glimp opvangen van de Willibrordus-basiliek terwijl deze voorbijrijdt. Dan kondigt het navigatiesysteem me aan en stuurt het me vanaf de hoofdweg naar beneden. De weg is ineens smal en gaat steil bergop, liever gezegd niet op de berg, maar op het Berdorfer-plateau.

Willibrordusbasilika

Het plateau heeft zich over miljoenen jaren gevormd en de rivieren Sauer en Ernz Noire hebben hun stempel op het zandsteen gedrukt. Daar is nog niet veel van te merken als ik met de auto naar Berdorf rijd. Voorbij de Aquatower, de futuristische uitkijktoren die uitkijkt over de hele regio. Joe verwelkomt me in Hotel Trail Inn. Hij overhandigt me een wandelkaart en besproeit ideeën voor de drie dagen. Hier een wandelpad, daar een uitkijkpunt, zo nu en dan een grot. Cave? Verdomme … de zaklantaarn is nog steeds thuis. Ik dacht dat ik liep en haar thuis liet. Wel, de telefoon doet het ook. Zo snel als Joe een programma voor me samenstelt, kan ik niet achterblijven om alle manieren te onthouden. Maar gelukkig heb ik een kaart en het topje van de avond: het perfecte uitkijkpunt voor de zonsondergang direct in het klimgebied van Berdorf. En … eindelijk rotsen! Ik zit op de rand, kijk naar de laatste klimmers en zie hoe de zon ophoudt.

Nachtelijke hemel boven Berdorf

In de grot van Robber

Eindelijk mogen de wandelschoenen het seizoen starten. De route voert langs de hoofdroute "2" van de Mullerthal Trail van Berdorf via Mullerthal naar Consdorf en vandaar met de gratis bus terug naar Berdorf. Het "gratis" irriteert me zo dat ik aan het einde van de dag zelfs weer aan de buschauffeur vraag en hij met een glimlach een "gratuit", dus "gratis" antwoord geeft. Dat met de taal is ook zoiets. Duits, Frans, Luxemburgs … maar wie begrijpt wie? Ik probeer het in het Frans en krijg een antwoord in het Engels, ik probeer het in het Duits en krijg een antwoord in het Frans. Kan me niet schelen. Ik vind het charmant hoe jongleren de talen hier. Dus helemaal mijn wereld.

Zandsteenrotsen bij Berdorf

Kort na het verlaten van Berdorf beginnen de zandstenen kliffen. Door een kleine kloof gaat het iets bergafwaarts, en dan onmiddellijk weer omhoog via een trap door een nauwe opening. Ik vind het geweldig om niet alleen een pad te vinden, maar ook om een ​​labyrint van rotsen te verkennen. De borden wijzen herhaaldelijk de weg terug naar het hoofdpad en ik vind vaak het woord "Raiberhiel", de grot van de overvaller. Ik vind de ingang en moet de lamp van de mobiele telefoon aanzetten. Hier is het niet alleen leuk en cool, maar ook donker. Binnen is er een ladder die terug naar het licht leidt. Een geweldige speeltuin voor mij. De Raiberhiel wordt onmiddellijk gevolgd door de Adlerhorst. Dit is hoe de natuur leuk is. Op een gegeven moment zal het doorgaan. Genoeg ravotten. Ik volg de Mullerthal Trail, klim in twee grotten langs de weg; leef gewoon de nieuwsgierigheid uit.

Mullerthal Trail

Kort na Mullerthal is het schietbad met zijn opvallende drie waterval en een pittoreske brug over de rivier. De bestemming voor de lunchpauze. Ik ga op een rots in de rivier liggen, strek mijn benen uit en pak mijn lunch.

Wandeling in het Müllerthal

De route naar Consdorf is gemakkelijk, zelfs als de nabijgelegen weg geen gevoel van afzondering creëert. De omweg via de "Rittergang" en de smalle doorgang "Déiwepëtz" loont. Ik moet zelfs de rugzak neerleggen en in de duisternis glijden. Mijn licht flikkert voor me in een poging het pad te verlichten. Aan het einde wacht de felle zon weer op me en een glimlach verspreidt zich over mijn gezicht.

Déiwepëtz

Wandelaar bij Consdorf

Echternach en de Wolfsschlucht

De 16 kilometer vanaf de dag ervoor, inclusief het kleine hoogteverschil in de benen, zijn lichtjes als de wandelschoenen aan mijn voeten worden geslagen om naar Echternach te lopen. Ten zuiden van Berdorf is een kunstmatige grot. Gemaakt om aan de behoeften van molenstenen in de regio te voldoen; Aan de muren en plafonds kun je nog steeds de ringen van de stenen zien. Een grot, nu is het "amfitheater" eigenlijk een podium.

Huel Lee Cave

Slechts een paar kilometer later klimt een trap door een rots die de "Perekop", een rotsige reuzen langs de weg naar Echternach, overkruist. Gelukkig is dit momenteel geblokkeerd. Het autogeluid zou waarschijnlijk iets van de charme van de vallei meebrengen. Maar dat weerhoudt niet de vele wandelaars die me onderweg begeleiden of komen om me te ontmoeten.

Velen reizen met honden en kinderen. De vele lokale wandelpaden en goede bewegwijzering maken het mogelijk. Ik bouw ook mijn route samen. Vlak voor de Wolf Gorge snuift een hond naar me op. De eigenaar heel dapper: "Maak je geen zorgen, dit is geen wolf!". Het zou naar de kraag zijn gegaan. De Wolfsschlucht als een flessenhek op de helling dankt zijn naam aan de hier in de middeleeuwen aan wolven die het gevaar verbergen. De laatste wolf werd hier in 1871 in de val gelokt. Nu leiden steile trappen naar de verschillende uitkijkpunten die me doen denken aan het Saksische Zwitserland. Helaas blokkeren sommige bomen het volledige panoramische uitzicht. Voor het behoud van de natuur is het niet zo eenvoudig om het te snijden, vertelt Joe me 's avonds.

Mullerthal Trail

Echternach ligt op slechts een steenworp afstand. Het eerste herkenningspunt van de oudste stad van Luxemburg valt op als je afdaalt naar de stad: de Basiliek van St. Willibrord. Het is genoemd naar de heilige Willibrord die de stad in 698 heeft gesticht. De markt en de omliggende straten hebben nog steeds een prachtige middeleeuwse sfeer. En nu rond het middaguur, trekken bezoekers van de stad gewoon over de markt. Veel wandelaars, dagjesmensen en fietsers genieten van lokale gerechten in de aangrenzende bistro's en restaurants. Gesterkt na de lunchpauze kan de weg terug naar Berdorf worden gestart.

Uitzicht over Echternach

Marktplaats Echternach

Begin en vaarwel

Direct aan de Mullerthal Trail is ook het kasteel en het kasteel in Beaufort. Het loont absoluut de moeite om daar rond te dwalen. Met de toegang tot het waarschijnlijk meest fotogenieke kasteel van de regio komt ook een likeurproeverij langs. Voor automobilisten een beetje taboe, maar voor de wandelaar een traktatie. Ik wandel door de ruïnes van de fabriek voordat ik naar de stad Luxemburg ga en dan na slechts drie dagen de regio verlaat.

Het zal een geweldige start zijn van het wandelseizoen voor het jaar 2019.

Beaufort Castle

De routes

Ik heb hier beide routes samengesteld.

Onthulling: Het hotel "Trail Inn" heeft me drie nachten uitgenodigd.

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *