Ik ben voor het eerst op groepsreis geweest! In Goa waren we ongeveer 20 Noorse meisjes die ons elke dag yoga, zon en lekker eten kosten. Hier zijn mijn ervaringen als eerste groepsreiziger!
Het kleinste moment tijdens een groepsreis is wanneer je in de rij staat bij Gardermoen om je bagage in te checken. Discreet kijk je om je heen om de andere medereizigers te onderzoeken.
Moet ze met een zwaar roze nekkussen aan haar tas hangen, op een eerste reis naar India? Of zij met kleurrijke kleurrijke harembroeken?
Enkele duidelijke tekenen zijn moeilijk te vinden. Je laat je ogen een tijdje op een van hen rusten. Het gebeurt ook. De ogen ontmoeten elkaar. En voordat je het weet, heb je een haveloze glimlach opgezet. Want wie weet, dit kan het moment zijn waarop je de eerste indruk maakt van iemand met wie je een levenslange vriendschap gaat aangaan.
Het was een vroege dinsdagochtend van februari. Ik wachtte alleen op de straat van het vliegtuig in Doha om een groepsreis naar Goa te maken. Ik wist heel weinig over de bende van Maagd waar ik de komende 12 dagen mee zou doorbrengen. Er waren ongeveer 20 van ons, werd mij verteld. En alle meisjes.
De meeste mensen moeten op zijn minst een gemeenschappelijke interesse in yoga hebben, dacht ik, omdat dit de belangrijkste focus van de reis was. Maar leeftijd of achtergrond had ik geen idee.
Wat voor soort mensen gaan echt op dergelijke groepsreizen?
Waren het gewoon dames in de vijftig? Zouden we iets interessants hebben om over te praten? Krijg ik wat privacy? Zullen de anderen veel leuker zijn dan ik in yoga?
Nadat ik de afgelopen 10 jaar veel alleen heb gereisd, ben ik gewend nieuwe mensen te ontmoeten, maar ik vind het altijd een beetje uitdagender om Noren te leren kennen. Vaak schuw ik ze ook omdat ik het spannender vind om met mensen uit andere landen te praten.
Op een dergelijke groepsreis zal het anders zijn. De focus zal liggen op het creëren van een relatie met diegenen die toevallig op dezelfde groepsreis zijn als jij, en hopelijk een aantal langdurige vriendschappen creëren.
Op de vlucht naar Doha zat ik op een rij stoelen met een man (die ik als deelnemer zo snel mogelijk kon uitsluiten vanwege geslacht), en het was pas na de tussenstop van vier uur dat we eindelijk bij elkaar kwamen. Sommige deelnemers waren het jaar daarvoor op dezelfde reis geweest en kenden elkaar al. Anderen hebben misschien een beetje gepraat op Facebook via de gezamenlijke groep die vóór de yogareis is gemaakt. Van mijn kant was de voorbereidingsfase niet iets waaraan ik kon deelnemen omdat ik op het laatste moment was uitgenodigd. Een van de deelnemers was ziek geworden en daarom was de uitnodiging voor de yoga-reis minder dan een week voor vertrek gekomen.
De eerste met wie ik sprak was een aardige leraar uit Hamar. Ze had wat ervaring met groepsreizen van tevoren, maar was nog nooit in India geweest. Voor mij was het andersom.
Na 15 uur reizen was het geweldig om in Goa te landen en verwelkomd te worden met zoete bananen en een goede knuffel door onze gids, Rebecca.
Het was bijna drie uur toen onze bagage op het dak van een gehuurde bus werd getild. We namen plaats binnen in de hoop dat onze bagage er zou zijn als we aankwamen. Het was nog steeds anderhalf uur rijden voordat we in Morjim Beach, onze badplaats, waren.
De duisternis van de nacht betekende dat er onderweg weinig te zien was, maar andere zintuigen gaven me snelheid deja vu van mijn vorige reizen naar India. De vochtige lucht, de geuren van tropisch bos of verbrand afval, en niet in de laatste plaats het getoeter. Het was hier echter niet zo oorverdovend als in Delhi, Chennai, Jaipur en de meeste andere Indiase steden waar ik ben geweest.
We waren tenslotte in het Goa-gebied dat 450 jaar lang deel uitmaakte van Portugal en dat al een halve eeuw toeristen ontvangt. Daarom is er hier een mildere vorm van chaos dan wat je in veel andere delen van India tegenkomt. Dit betekent onder andere dat je niet het risico loopt om zoveel koeien, verkopers en riksja's tegen het lijf te lopen.
In de bus belandde ik naast een glimlachende dame uit Trondheim. Ze was opgegroeid in India, maar woonde het grootste deel van haar leven in Noorwegen. Na het yoga verblijf moest ze naar het oosten van India reizen en een gast zijn op een Indiase bruiloft, zei ze.
De volgende ochtend werd ik enigszins versuft wakker Devarya Wellness Resorten begon slippers en een lichte zomerjurk uit de bagage te graven. Het viel me op hoe winterblekend mijn benen eruit zagen, en het werd nog erger toen ik de zon in stapte, maar het moest zo zijn.
Ik had genoeg om de explosie van kleuren op te vangen die me buiten de deur ontmoette. Kokospalmen, wuivende bananenbomen, Hawaiiaanse rozen en felgekleurde huizen. Reizen vanuit de metershoge randen in Noorwegen en wakker worden in een tropisch klimaat voelde als een droom!
Bij het ontbijtbuffet, vers fruit, Indiase curry's, masalate, pap, omeletten en andere goedheid in overvloed. En net onder het restaurant was het strand.
De eerste paar dagen hebben geholpen om in de juiste tijdzone te komen, de huisgenoot te leren kennen, rust te vinden in de yogalessen en de omgeving en elkaar te verkennen.
Beetje bij beetje ontdekte ik meer over het soort mensen waarmee ik op reis was. We waren een stel meisjes van eind twintig en begin dertig, ook een iets grotere groep dames tussen de vijftig en zestig. Hoewel het leeftijdsverschil behoorlijk groot was, leek het erop dat iedereen de wens had om weg te komen van een koud en stressvol dagelijks leven in Noorwegen en om voor het lichaam te zorgen. Anders ontdekte ik ook verschillende andere redenen waarom mensen ervoor hadden gekozen om op groepsreis te gaan.
Ze ging dit jaar onder andere hier terug omdat haar man me vertelde dat ze na de vorige yogareis een heel nieuwe persoon was geworden. Zij die geen vriendinnen had om mee te reizen en het eng vindt om alleen te reizen. En zij die haar hele netwerk had verloren omdat ze een strikt religieuze gemeenschap verliet.
Naast de maaltijden waren yogalessen een geweldige arena om elkaar te leren kennen. Zo nu en dan vertelde Rebecca ons iets te zeggen over onszelf en wat we uit ons verblijf wilden halen. Andere keren deden we oefeningen en ondersteunden we elkaar in poses. Maar de oefening die ons misschien het meest buiten de comfortzone stuurde, was een taak die we kregen van Agyat, een yogaleraar die in het resort werkte.
Twee en twee moeten we boven elkaar staan, onze ogen sluiten en diep ademen. Dan staart de andere een paar minuten in de ogen. Tenzij het ongemakkelijk genoeg was, vertelde Agyat ons ook om de vreemdst denkbare grimassen te maken. Schakel ook meerdere keren van grimaspartner. De oefening was echt bedoeld om het gezicht te verzachten, maar werd evenzeer een verzachting van de relatie als elkaar.
Het is gemakkelijk om te denken dat het tijdens een groepsreis normaal is om altijd met mensen om te gaan. Maar dit was iets waarvan ik snel hoorde dat het niet stemde. De allereerste dag herinnerde Rebecca ons eraan dat we hier in de eerste plaats waren. Als we zin hadden om een yogales te volgen, was het goed — dit was tenslotte een vakantie en dingen zouden leuk moeten zijn. Het was volledig aan ons allemaal of we sociaal wilden zijn of met pensioen wilden.
We hadden meestal 3 uur yoga per dag, een ochtendsessie om 8 uur en een avondsessie om 17 uur. Meestal waren we in de shala (yogaruimte in het hotel), maar soms namen we ook onze yogamatten mee naar het strand om yoga te doen bij zonsopgang of zonsondergang.
Daarnaast namen we deel aan een welkomst- en een afscheidsceremonie, waar prachtige bloemenkransen werden uitgedeeld en enkele rituelen werden uitgevoerd. Een massagebehandeling was ook inbegrepen in het hotel en kon geboekt worden wanneer we maar wilden. Anders was er slechts één andere excursie gepland voor het strand van Morjim, en het was een kruidenplantage. Daar zagen we hoe de kruidenplanten groeiden, voordat sommigen van ons gek werden met het winkelen van verse biologische kruiden en oliën.
Anders was het aan onszelf. Als we de hele dag op het strand van de zon wilden genieten, meer behandelingen wilden ondergaan of de naburige steden, Arambol en Anjuna wilden bezoeken, was het heel goed mogelijk. Onze woonplaats, Devarya Wellness, had ook gratis avondactiviteiten die alles konden zijn, van meditatie en geluidsreizen tot extatische dans en zelfhypnose.
Zonder voor mijn eigen volk te schadelijk te lijken, moet ik zeggen dat ik zeer aangenaam verrast was hoe snel onze groep chemie en cohesie kreeg. Mensen waren open en nieuwsgierig en ik voelde dat iedereen het op alle leeftijden goed eens was. Op een nacht merkte ik dat ik lachte en lachte met de leeftijd van mijn moeder over zowel de menopauze als het seksleven, terwijl ik op een nacht kon zitten en horen over het liefdesleven van mensen van mijn leeftijd. Er was altijd ruimte voor een extra stoel aan de eettafel, hoewel deze aanvankelijk vol was.
Veel van de eer voor de geweldige groepsreis gaat ook naar Rebecca, die niet alleen een geweldige inspirerende yogaleraar is, maar ook een ongelooflijk comfortabel persoon om mee te babbelen. Ze was gul met yoga-tips, massages, heerlijke oliën en geld lenen aan mensen die al een tijdje niet bij de geldautomaat waren geweest.
Een van de grappigste dingen om tijdens de reis te observeren, was hoe dingen door de groep werden besmet. Plots had iemand kristallen kettingen gekocht of henna-tatoeages genomen, en de volgende dag had de rest van de groep hetzelfde. Dit infectie-effect heeft ons waarschijnlijk ook allemaal in dingen doen gooien die we anders niet zouden proberen.
Misschien was het het infectie-effect dat de Hamar-leraar veroorzaakte die niet graag op extatische dans danste?
Of misschien was het degene die bijna iedereen in de groep ertoe bracht om Reiki te proberen, een handgebaseerde genezingsbehandeling?
Of misschien was het het besmettelijke effect dat me interesseerde in etherische oliën?
Wie weet Maar al met al moet ik zeggen dat het een prachtige reis was en dat ik met mijn hart groepsreizen verder kan aanbevelen!
Binnenkort meer over het yoga gedeelte van ons verblijf.
1. Heb een deskundige reismanager — Je hebt een reismanager die de cultuur, het eten en de mensen kent, en kan antwoorden op dingen die je je afvraagt of helpen als er problemen zijn.
2. Maak vriendschappen — Groepsreizen zijn heel goede arena's om nieuwe mensen te ontmoeten die vaak iets gemeen hebben (hier de interesse in yoga en reizen), maar nog steeds een heel andere achtergrond hebben en misschien op een heel andere rand van het land wonen.
3. Planning vrijgeven — Veel mensen vinden het stressvol om onderzoek te doen en een reis te plannen en ervoor te zorgen dat je onderweg de juiste plek vindt. Het voordeel van een groepsreis is dat de meeste dingen worden geregeld door het reisbureau, en dat u zich dan geen zorgen hoeft te maken en liever een volledige vakantie neemt.
4. Dompel jezelf onder — Of u nu meer leert over een land of een activiteit, groepsreizen zijn een geweldige manier om nieuwe inspiratie en vaardigheden op te doen.
5. Krijg de smaak van alleen reizen — Als u alleen wilt reizen, maar u zich een veilige omgeving rond de reis kunt voorstellen, is groepsreizen een goed begin. Je kunt alleen met een groep vanuit Noorwegen reizen en jezelf elke dag een beetje uitdagen door alleen een paar reizen te maken.
Een grote dank aan Maagd en Rebecca die me op deze reis hebben uitgenodigd en mijn verblijf hebben gesponsord! En bedankt aan alle gezellige meiden die ik tijdens de reis heb leren kennen!