Ik ben voor het eerst op groepsreis geweest! In Goa waren we ongeveer 20 Noorse meisjes die ons elke dag yoga, zon en heerlijk eten kostten. Hier zijn mijn ervaringen als first-time groep reizigers!
Het kleinste moment van een groepsreis is wanneer u bij Gardermoen in de rij staat om uw bagage in te checken. Je kijkt discreet om je heen om de andere medereizigers te onderzoeken.
Ze met een zwaar, roze nekkussen dat aan de tas hangt, gaat ze op reis met Jomfrureiser naar India? Of ze met een brede, kleurrijke harembroek?
Sommige duidelijke tekens zijn moeilijk te vinden. Je laat je ogen iets te lang op een van hen rusten. Het gebeurt ook. De looks ontmoeten elkaar. En voordat je het weet, heb je een bleke glimlach opgezet. Want wie weet is dit het moment waarop je de eerste indruk maakt van iemand met wie je een levenslange vriendschap creëert.
Het was een vroege dinsdagmorgen in de ochtend dat ik alleen op straat aan het wachten was op het vliegtuig in Doha om op groepsreis naar Goa te gaan. Ik wist heel weinig over de bende van Jomfrureiser die ik de komende 12 dagen zou doorbrengen. Er waren ongeveer 20 van ons, was mij verteld. En alle meisjes.
De meeste mensen moeten op zijn minst een gemeenschappelijke interesse in yoga hebben, dacht ik, aangezien dit de belangrijkste focus van de reis was. Maar ik had geen idee van leeftijd of achtergrond.
Wat voor soort mensen gaan echt op zo'n groepsreis?
Waren alleen dames in de vijftig? Zouden we iets interessants hebben om over te praten? Krijg ik privacy? Zullen de anderen veel beter zijn dan ik in yoga?
Ik heb de afgelopen 10 jaar veel gereisd, ik ben gewend om nieuwe mensen te ontmoeten, maar ik vind het altijd een beetje uitdagender om naar de Noren te komen. Ik schrik er vaak ook voor terug, omdat ik het spannender vind om met mensen uit andere landen te praten.
Op een groepsreis als deze zal het anders zijn. De focus ligt op het creëren van samenhang met degenen die per ongeluk bij dezelfde groepsreis zijn gekomen als jij en hopelijk een blijvende vriendschap creëren.
In het vliegtuig naar Doha zat ik op een rij zitplaatsen met een jongen (die ik vanwege een geslacht snel kon uitsluiten als mogelijke deelnemer), en dus duurde het tot de tussenstop van vier uur dat we samen iets begonnen te vinden. Sommige deelnemers waren het jaar ervoor op dezelfde reis geweest en kenden elkaar al. Anderen hebben misschien een beetje op Facebook gerukt via de gemeenschappelijke groep die vóór de yogareis was gemaakt. Van mijn kant was de voorbereidingsfase niet iets waar ik aan mee moest doen omdat ik op de last minute-reis was uitgenodigd. Een van de deelnemers was ziek geworden en daarom was een uitnodiging voor de yogareis minder dan een week voor vertrek.
Het eerste waar ik mee sprak was een aardige leraar van Hamar. Ze had eerder een groepsreiservaring, maar was nog nooit in India geweest. Voor mij was het andersom.
Na 15 uur reizen was het geweldig om in Goa te landen en verwelkomd te worden met zoete bananen en een goede knuffel van onze gids, Rebecca.
De klok was dichter bij drie toen onze bagage op het dak van een gehuurde bus werd getild. We gingen zitten en hoopten dat onze bagage er zou zijn als we aankwamen. Er was nog een anderhalf uur durende busrit voordat we in Morjim Beach, onze badplaats waren.
De nachtelijke duisternis betekende dat er onderweg weinig te zien was, maar andere zintuigen gaven me snel deja vu van mijn eerdere reizen naar India. Het blijft hangen in de lucht, de geuren van tropisch bos of verbrand vuilnis, en niet in de laatste plaats de begeleiding. Het was echter niet zo oorverdovend als in Delhi, Chennai, Jaipur en de meeste andere Indiase steden waar ik geweest ben.
We waren tenslotte in het gebied van Goa, dat 450 jaar lang deel uitmaakte van Portugal, en die al een halve eeuw toeristen hebben ontvangen. Daarom is het hier een mildere vorm van chaos dan je in veel andere delen van India tegenkomt. Dit betekent onder andere dat je niet het risico loopt om tegen zoveel mogelijk koeien, verkopers en riksja in te botsen.
In de bus belandde ik naast een glimlachende dame uit Trondheim. Ze was opgegroeid in India, maar woonde het grootste deel van haar leven in Noorwegen. Na haar yoga-verblijf zou ze naar de oostkant van India reizen en een gast zijn van een Indiase bruiloft, zei ze.
De volgende ochtend werd ik een beetje overstuur Devarya Wellness Resorten begon flip-flops en een lichte zomerjurk uit mijn bagage te graven. Het viel me op hoe mijn winterroze poten eruit zagen, en het werd nog erger toen ik in de zon stapte, maar het gebeurde wel.
Ik had genoeg om de explosie van kleuren over te nemen die me voor de deur ontmoetten. Kokospalmen, wuivende bananenbomen, hawaii-rozen en felgekleurde huizen. Reizen vanuit de metershoge steengroeven in Noorwegen en wakker worden in een tropisch klimaat voelde als een droom!
Het ontbijtbuffet was rijkelijk met vers fruit, Indiase curryer, masalate, pap, omeletten en andere goed. En vlak onder het restaurant was het strand.
De eerste paar dagen hielpen om in de juiste tijdzone te komen, de kamergenote te leren kennen, de rust van de yogalessen te vinden en de buurt en elkaar te verkennen.
Beetje bij beetje ontdekte ik meer over wat voor soort mensen ik reisde. We waren een stel meiden aan het einde van de twintig en begin dertig, ook een iets grotere groep dames voor de 50-60 jaar. Hoewel het leeftijdsverschil behoorlijk groot was, leek het erop dat iedereen het verlangen had om weg te zijn uit een koud en stressvol dagelijks leven in Noorwegen en om voor het lichaam te zorgen. Anders ontdekte ik ook verschillende andere redenen waarom mensen ervoor hadden gekozen om op groepsreizen te reizen.
Het was, onder andere, zij die hier dit jaar weer naartoe ging omdat haar man me vertelde dat ze een compleet nieuwe persoon was geworden na de vorige yogareis. Zij die geen vriendinnen had om mee te reizen en vindt het eng om alleen te reizen. En zij die haar hele netwerk had verloren omdat ze uit een strikt religieuze gemeenschap kwam.
Naast de maaltijden waren yogalessen een geweldige arena om elkaar te leren kennen. Af en toe vertelde Rebecca ons om iets over onszelf te zeggen en wat we wilden bereiken van ons verblijf. Andere keren deden we oefeningen en ondersteunden we elkaar in poses. Maar de oefening die ons misschien het meest buiten de comfortzone bracht, was een taak die we kregen van Agyat, een yogaleraar die op het resort verbleef.
Om twee en een half moeten we ons boven elkaar plaatsen, onze ogen sluiten en diep ademen. Staar vervolgens de ander enkele minuten in de ogen. Tenzij het ongemakkelijk genoeg was, vertelde Agyat ons ook om de zeldzaamste denkbare grimassen aan elkaar te maken. Wijzig ook meerdere keren de grimase-partner. De oefening moest het gezicht echt verzachten, maar was zozeer een verzachting van de relatie tussen elkaar.
Het is gemakkelijk om te denken dat het op een groepsreis normaal is om altijd bij mensen te blijven. Maar dit was iets dat ik snel leerde om niet voor te stemmen. Al op de eerste dag herinnerde Rebecca ons eraan dat we hier in de eerste plaats voor onszelf waren. Als we zin hadden om over een yoga-uur te gaan, was het in orde — dit was een feestdag en de dingen zouden plezierig moeten zijn. Het was allemaal aan ons om sociaal te zijn of terug te trekken.
Meestal hadden we 3 uur yoga per dag, een ochtendzitting om 08 uur en een avondsessie om 17.00 uur. Meestal waren we in de shala (de yogaruimte in het hotel), maar soms namen we ook de yogamatten mee op het strand om te doen bij zonsopgang of zonsondergang.
Afgezien hiervan namen we deel aan een welkomst- en een afscheidsceremonie, waarbij prachtige bloemkransen werden uitgedeeld en enkele rituelen werden gemaakt. Een massagebehandeling was ook in het hotel inbegrepen en kon geboekt worden wanneer we maar wilden. Anders was er slechts één andere excursie buiten Morjim Beach, en het was voor een kruidenplantage. Daar zagen we hoe de specerijenplanten groeiden, voordat een aantal van ons er helemaal niet uitkwamen met het winkelen van verse biologische kruiden en olie.
Anders was het aan onszelf. Als we een hele dag op het strand van de zon willen genieten, verschillende behandelingen willen ondergaan of de naburige steden willen bezoeken, Arambol en Anjuna, was dat best mogelijk. Onze residentie, Devarya Wellness, had ook gratis avondactiviteiten die van alles kunnen zijn, van meditatie en geluidreizen tot extatische dans en zelfhypnose.
Zonder al te bevooroordeeld te zijn tegenover mijn eigen mensen, moet ik zeggen dat ik zeer aangenaam verrast was over hoe snel onze groep chemie en samenhang kreeg. Mensen waren open en nieuwsgierig en ik voelde dat iedereen op alle leeftijden goed bij elkaar was. Op een avond merkte ik dat ik op mijn moeders leeftijd zat en gapende met dames over zowel de menopauze als het seksleven, terwijl ik op een andere avond kon zitten en horen over het liefdesleven van mensen van mijn eigen leeftijd. Er was altijd ruimte voor een extra stoel aan de eettafel hoewel het aanvankelijk vol was.
Veel van de eer voor de geweldige groepsreis gaat ook naar Rebecca, die niet alleen een gigantische yogaleraar is, maar ook een ongelooflijk comfortabel persoon om in de buurt te zijn. Ze was genereus met zowel yoga tips, massages, heerlijke oliën en het uitlenen van geld aan degenen die een tijdje niet door de geldautomaat waren geweest.
Een van de grappigste dingen om te observeren in de loop van de reis was hoe dingen werden overgedragen via de groep. Plotseling had iemand kristallen kettingen gekocht of henna-tatoeages genomen, en de volgende dag had de rest van de groep hetzelfde. Dit besmettelijke effect betekende waarschijnlijk ook dat we ons allemaal in dingen gooiden die we anders niet zouden proberen.
Misschien was het het besmettingseffect dat de leraar van Hamar kreeg die niet van dansen hield om mee te doen aan extatische dansen?
Of misschien was het degene die bijna iedereen in de groep reiki liet proberen, een helende behandeling gebaseerd op het leggen van de hand?
Of misschien was het het besmettingseffect dat me begon te interesseren voor essentiële oliën?
Wie weet. Maar al met al moet ik zeggen dat het een geweldige reis was en dat ik groepstochten met mijn hand in mijn hart kan aanbevelen!
Meer informatie over het yoga-gedeelte van het verblijf dat binnenkort volgt.
1. Zorg voor een deskundige gids — Je hebt een reisgids die de cultuur, het eten en de mensen kent en kan reageren op dingen die je je afvraagt of helpt als er zich problemen voordoen.
2. Koppel vriendschappen — Groepsreizen zijn zeer goede locaties om nieuwe mensen te ontmoeten die graag iets gemeen hebben (hier de interesse in yoga en reizen), maar nog steeds een totaal andere achtergrond hebben en misschien op een heel andere kant van het land wonen.
3. Maak een planning — Veel mensen vinden het stressvol om onderzoek te doen en een reis te plannen, en zorg ervoor dat ze onderweg de juiste plek vinden. Het voordeel van groepsreizen is dat de meeste dingen worden geregeld door het reisbureau en dat men zich dan geen zorgen hoeft te maken en liever een volledige vakantie neemt.
4. Dompel jezelf onder — Of je nu meer over een land of een activiteit leert, groepsreizen zijn een geweldige manier om nieuwe inspiratie en vaardigheden te krijgen.
5. Krijg de smaak van alleen reizen — Als je alleen wilt reizen, maar je wel een paar veilige omgevingen kunt voorstellen, is groepsreizen een goed begin. Je kunt alleen vanuit Noorwegen met een groep reizen en jezelf elke dag een beetje uitdagen om enkele wandelingen te maken.
Heel erg bedankt aan Jomfrureiser en Rebecca die me op deze reis hebben uitgenodigd en mijn verblijf hebben gesponsord! En heel erg bedankt aan alle leuke meiden die ik over de reis heb leren kennen!