Mijn favoriete roman – leestips van zes reisbloggers

Lente in de hangmat, de dagen thuis, in de tuin, op de bank, later op het strand of in het park – er is altijd leestijd. En na elk boek dat eindigt, begint de wanhopige zoektocht naar een waardige opvolger. Ik zoek in de boekhandels of bestel online. Ik shop graag onderweg, spontaan wanneer ik boeiend leesmateriaal vind. Soms helaas in talen die ik (nog) niet spreek. Die boeken leiden een rustig leven totdat ze op een dag nog steeds hun beoogde doel dienen.

Ik wilde me al lang inschrijven bij de Husum-bibliotheek om daar online te kunnen bestellen, maar daarvoor ben ik nu te laat. Geen uitstapjes, geen nieuwe boekwinkels, geen vondsten in afgedankte telefooncellen of in hotelgangen. Wat overblijft is de virtuele uitwisseling. Ik vroeg vijf collega's naar hun favoriete roman. Daar staat mijn tip bovenop. Veel plezier met browsen!

"Romania" door David Wagner

– Gepresenteerd door Lu alias Sandra Timár @ Lu Morgenstern –

Het verhaal van dit boek speelt zich af in Boekarest. Daar kwam de auteur terecht – als uitwisselingsdichter en om een ​​roman te schrijven. Maar zoals zo vaak komt het leven tussenbeide en kom je zelf tot niets. En David Wagner komt niet schrijven. Tenminste niet zoals hij had gepland.

Op een gegeven moment geeft zijn computer de geest op. Hij kan niet doorgaan met werken aan zijn “concrete boek”, zoals hij het noemt en daarom is hij gekomen. Hij is er niet echt verdrietig over. In plaats daarvan noteert hij al het andere dat gebeurt. Het zijn korte snapshots. Een dagboek over zijn percepties in het dagelijks leven in Boekarest. Zonder het op dit punt te weten, wordt zijn tijd in de stad zelf geschiedenis.

Omdat hij de archieven van zijn 30-jarige ik al lang was vergeten toen hij jaren later per ongeluk de oude bestanden en notebooks herontdekte. Hij leest stevig en is een beetje verrast. Uiteindelijk denkt hij dat alles goed is. Een ander boek is geboren. En zo nemen aantekeningen en dagboekaantekeningen de lezer mee op een reis door de tijd naar de laatste dagen van het postcommunisme.

Voor mijn smaak, een fantastisch boek dat me snel om de vinger sloeg met zijn speciale stijl en taal.

Favoriete roman van Lu Morgenstern
Lu vindt "Roemenië". © Sandra Timár

"The Time Traveler's Wife" door Audrey Niffenegger

– Gepresenteerd door Janett Schindler @ parttime reiziger –

Een paar jaar geleden gaf een vriend van mij mij het boek "The Time Traveler's Wife" van Audrey Niffenegger. Toegegeven, in eerste instantie dacht ik dat het een grap was vanwege mijn blognaam, maar na een paar regels raakte ik verstrikt in dit boek. Ik hield van de roman over Clare en Henry.

Waar gaat het over Henry is een tijdreiziger – hij lijdt aan een genetisch defect genaamd Chrono Impairment. Dit defect dwingt hem door de tijd te reizen, maar hij heeft geen echte invloed op tijd en plaats. In de roman wordt echter al snel duidelijk dat alle tijdreizen in zijn persoonlijke omgeving is.

Herny leert Clare kennen en liefhebben. Op een heel andere manier dan normale mensen. Het boek heeft 543 pagina's, dus geen maaltijden voor één nacht. Als je van liefdesverhalen met een klein drama houdt, zul je dit boek niet zo snel wegleggen. Trouwens: het verhaal is ook gefilmd. Dus heb je geen zin om veel te lezen, dan kun je ook lekker lui op de bank liggen en kijken.

Janett Schindler's favoriete roman
De deeltijdreiziger leest de tijdreiziger. © Janett Schindler

"Sigrid Ødegård's reis naar Amerika" door Derek B. Miller

– Gepresenteerd door Anja Beckmann @ Travel on Toast –

Een van de beste boeken voor mij onlangs was "Sigrid Ødegård's Journey to America", het werd gepubliceerd in augustus 2018. Ik vond het verhaal erg leuk: een Noorse politievrouw zoekt haar broer in de VS, die naar verluidt zijn vriendin heeft vermoord. Ze werkte samen met Sheriff Irv Wylie.

Meestal las ik originele Engelstalige boeken, ik las dit in het Duits. Ik vond de vertaling van Jan Schönherr (hij vertaalde ook auteurs als Charles Bukowski en Roald Dahl) geweldig. Het woord grap en de rare karakters kwamen echt tot hun recht.

Maar het boek is niet alleen leuk en spannend. Het is ook ontroerend en poëtisch. Het beschrijft de familiegeschiedenis van Sigrid, wiens moeder zelfmoord pleegde. Het gaat ook over de culturele verschillen tussen Noorwegen en de Verenigde Staten.

De auteur Derek B. Miller heeft een spannend levensverhaal: hij werd geboren in Boston en woonde lange tijd in Noorwegen na Israël, Engeland, Hongarije en Zwitserland. Nu lees ik het eerste deel met Sigrid: "Een vreemde plek om te sterven".

Anja Beckmann's favoriete roman
Anja leest graag materiaal met zon en koffie. © Anja Beckmann

"In de nachttrein naar Lissabon" door Pascal Mercier

– Gepresenteerd door Gudrun Krinzinger @ Reisebloggerin –

De korte versie: Een stoffige professor, bekwaam in het Grieks, slaat school over, stapt in Bern in de trein en stapt weer uit in Lissabon. Wat motiveerde hem om deze reis te maken? Zal hij ooit terugkeren naar zijn ordelijke leven?

Deze roman verslond me en ik verslond het. Vanaf de eerste regel stelde ik me deze oudere professor voor, in corduroy broeken en tanktops, streng maar eerlijk. Het personage in het boek doet me denken aan mijn natuurkundeprofessor, ook streng maar eerlijk, een vreemde vogel.

Deze vreemde vogel breekt uit zijn kooi, reist weg, je zou zelfs kunnen spreken van een vlucht. Hij gaat op zoek en volgt de sporen van een mysterieuze auteur. Hij maakt zich nog meer zorgen over de grote levensvraag:
Leef ik het leven dat ik wil leven?

En dat is precies waarom ik van dit boek hou. Omdat het niet schuwt om met onszelf om te gaan, steken opzettelijk wonden en confronteert me met een belangrijke vraag, misschien wel de belangrijkste: leef ik het leven dat ik wil leven?

Favoriete boek van Gudrun reisblogger
Op weg naar zichzelf © Gudrun Krinzinger

"Het weer 15 jaar geleden" door Wolf Haas

– Gepresenteerd door Meike Nordmeyer @ meikemeilen –

Ik verslond deze roman, las hem met verbazing. Wolf Haas staat bekend om zijn thrillers over privédetective Brenner. Ik ben geen misdaadthriller-fan, dus ik had nog nooit iets over Wolf Haas gelezen. Maar toen kwam ik een recensie tegen van dit heel andere boek door de auteur dan het net was gepubliceerd.

De roman bestaat uit één lang interview en vertelt een spannend verhaal, aldus het. Het boek kreeg enthousiaste recensies voor zijn buitengewone verteltechniek en ontving meteen een prijs met de Wilhelm Raabe Literatuurprijs. Dat maakte me nieuwsgierig. Een roman in interviewvorm – dat kon ik me niet echt voorstellen. Maar het werkt – ik was helemaal in de ban van de lezing.

Er is dus een lang gesprek tussen de schrijver Wolf Haas en een criticus over zijn nieuwe werk, namelijk dit boek dat je in handen hebt. En in deze vorm vertelt de auteur een verhaal over de hoofdpersoon Vittorio Kowalski, die indruk maakt in de show "Wetten, dass ..?", Met het feit dat ze de weergegevens van een verre Alpenstad de afgelopen 15 jaar elke dag uit het hoofd kent.

Hoe komt de obsessie van deze man tot stand? Het is ook fascinerend hoe Haas naast dit verhaal nonchalant met het onderwerp omgaat, hoe een auteur een roman en zijn personages ontwikkelt. Door de criticus uit te leggen waarom hij een figuur hoe dan ook niet beschreef, typeerde hij het nog preciezer. Wat een truc. En Haas tekent amusant, met subtiele spot, een speciale relatie tussen auteur en criticus in dit gesprek.

Favoriete roman van Meike Nordmeyer
Een roman in interviewvorm © Meike Nordmeyer

"Op aarde zijn we gewoon geweldig" door Ocean Vuong

Aan het eind een paar regels over mijn eigen favoriete boek. Ik heb er al het een of het ander over verteld en het in de blog genoemd. Omdat de eerste roman van de Vietnamees-Amerikaanse dichter Ocean Vuong me in alle opzichten wegblies. Taalkundig, ritmisch, inhoudelijk.

In het boek spreekt hij vaak met zijn moeder, die zichzelf niet kan lezen. Soms is het alsof hij met haar in gesprek is. Vuong schrijft voor haar. Maar het is niet waar om te spreken van een roman in de vorm van een brief. Vuong vertelt over zijn jeugd, over het verleden van zijn grootmoeder en moeder in een land dat hij nauwelijks kent, wat vooral bij hem aanwezig is via zijn naaste verwanten. Vanwege de angsten van de twee vrouwen wanneer mentale wonden weer opengaan.

Ocean Voung schrijft met dezelfde intensiteit over zijn jeugd, zijn coming-out in een conservatief deel van de VS, over het verdriet daar, het drugsgebruik. De dood van zijn eerste vriend. Toen hij erachter kwam, brak hij de nieuwe vorm, hakte de stroom van schrijven op de mooiste poëtische manier in stukken. Vuong blijft schrijven, indrukwekkend, zijn pijn wordt bijna fysiek voelbaar.

'We zijn even geweldig op aarde' is van zo'n radicale authenticiteit en schoonheid dat je geen ander boek meer wilt pakken of het zelf wilt schrijven.

Maar lezen moet doorgaan.

Favoriete roman
Oceaan in het gras

Nu aan jou: heb je een favoriete roman, een hartboek, een echte schat die je wilt aanbevelen? Ik waardeer elke tip!

En nogmaals bedankt voor de geweldige tips van mijn lieve collega's!

Source: https://meerblog.de/lieblingsroman-lesetipps-reisebloggerinnen/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *