Noorwegen thuis met eten, film, boeken en muziek

Het moet begin jaren 2000 zijn geweest toen ik voor het eerst naar Noorwegen kwam. En dat was niet eens mijn idee, want traditioneel werd ik naar het zuiden getrokken. Een vriend van een journalist stelde voor om te informeren naar een individuele buitenreis naar Fjord-Noorwegen. Dat werkte niet alleen, maar werd ook nog eens extreem atletisch.

Na een week keerde ik terug naar Düsseldorf met de wetenschap dat Noorwegen mooi is, maar dat Noren een heel andere opvatting hebben over termen als “gemakkelijke activiteiten”. We hebben gewandeld, gefietst en op paarden gestapt. Uiteindelijk kon ik door de pijnlijke spieren nauwelijks bewegen, maar keerde met een frisse teint naar huis terug. Dankzij de goede Noorse lucht.

Ik werkte toen als freelance reisjournalist voor tijdschriften en kranten, maar ik bewaarde een deel van de output in de blog, de fietstocht over de Rallarvegen. Pas op, analoge foto’s! Sindsdien ben ik keer op keer naar Noorwegen getrokken, het meest recent naar Oslo in februari 2020. – Dus precies voordat de pandemie ons hele leven greep, draaide het ondersteboven, draaide het door de vleesmolen en spuug het oude monster alsjeblieft op een gegeven moment weer uit.

De afgelopen 20 jaar zijn er veel hoogtepunten geweest, waaronder de winterreis naar Bodø en de Valnesfjord. De nacht op het vuurtoreneiland Store Torungen in Zuid-Noorwegen. De ontdekking van straatkunst in Stavanger. Of de onvergetelijke nacht in de Gamme in Trøndelag in Midden-Noorwegen. Waarin ik niet kon slapen, maar dromen.

Favoriete eten

Tijdens mijn laatste reis naar Oslo ontdekte ik onder meer mijn passie voor “sveler”. Dit zijn Noorse pannenkoeken, iets dikker dan de onze en ook iets lekkerder. Ik at mijn eerste “svela” in de coole Foodhall Vippa. Thuis zocht ik natuurlijk naar recepten en vond ze bij de Norwegstube en Zauberkarussel. De variant van kefir en hertshoornzout is het origineel, maar karnemelk is een goed alternatief. Geweldig bovendien: de puree van onze eigen aardbeien, in de zomer ingevroren en nu ontdooid.

Wat betreft boeken heb ik al een paar leestips voor Noorwegen samengesteld, waaronder boeken van Karl Ove Knausgård, Lars Lenth en Maja Lunde. Meer geweldige aanbevelingen vind je bij Maren van de emigrantenblog Neuschnee, die in Oslo woont. “Wandelen of de kunst van het leiden van een wild en poëtisch leven” door Tomas Espedal is erg vers in mijn virtuele bibliotheek. Het gaat over een man die zijn oude leven achter zich laat en te voet vanuit Noorwegen door Europa reist. Niets in je bagage dan jijzelf, ik ben benieuwd.

Serie tips

Laten we naar de film gaan. Nog niet zo lang geleden liep de serie “Lifjord” op One, deze is helaas niet meer terug te vinden in de mediabibliotheek, maar wel op streamingdiensten. Terugkomers Aksel wordt in zijn kleine geboorteplaats aan de fjord geconfronteerd met het verleden dat hem ooit uit Noorwegen verdreef. De filmmakers weten de spanning twee seizoenen lang vast te houden, waarna uiteindelijk het onderzoek naar een moord 20 jaar geleden volgt. Niet iedereen zal het einde leuk vinden, wat voor mij de enige kritiek op de serie is.

Een van de beste series uit Noorwegen is voor mij “Occupied”. Hier kijken we naar een toekomst waarin Europa een groene energietransitie in het land van de fjorden wil voorkomen en Rusland ter plaatse roept. De premier wordt ontvoerd en een Russische invasie staat voor de deur. Hoe reageren mensen als ze geleidelijk de controle over hun democratische rechten verliezen? Het idee voor de serie was de misdaadschrijver Jo Nesbø. De seizoenen zijn te vinden op sommige streamingdiensten.

Geen perfecte Noorse avond zonder muziek. Ik ben echter niet bepaald een specialist in Scandinavisch geluid, dat me vaak duister en weemoedig overkomt. Perfect voor series, terwijl ik, afhankelijk van mijn humeur, de voorkeur geef aan meer pittig. Toch durfde ik een Scandinavische afspeellijst te proberen die onmogelijk gekker van samenstelling kon zijn. Er zijn soundtracks zoals die van “Lifjord”, evenals een Groenlandse keelzang, een Finse humppa, een lied van Abba, verschillende van Mando Diao en de prachtige Kaleo uit IJsland. Tot nu toe heb ik Babylove & The Van Dangos alleen live gezien met hun reggae-eerbetoon aan de rol van het badhuis: “Bathhouse, so sweet”. Een wilde mix van stijlen en landen die constant groeit. En de lijst past bij het diner – voor jou getest.

Ik kijk uit naar je tips, of het nu een boek, film, eten of muziek is!

Tekst en foto’s: Elke Weiler

Source: https://meerblog.de/norwegen-zuhause-room-travels/