Plaats delict Eiderstedt – Julchens eerste misdaadthriller

Ik heb onlangs een beetje opgeruimd in de kelder van mijn moeder, veel foto’s, brieven en een losse verzameling vellen papier gevonden. Het was eigenlijk de lang verloren gewaande roman die ik tijdens mijn studie had geschreven. Ik dacht dat ik het had gewist, door oude diskettes had gekeken en speciaal daarvoor een apparaat had gekocht. Een floppy disk drive uit het stenen tijdperk! Maar de diskettes waren grotendeels vervuild en wat er nog te lezen was, gaf me de indruk dat ik mijn eerste release had gewist. Onjuist. In die tijd waren er nog mensen aan het printen. Vooral voor het verwijderen. Waarschijnlijk omdat ik de pc had geleend en alle sporen wilde verwijderen. In alle eerlijkheid: ik heb “het werk” niet meer gelezen en zal er mijn tijd voor nemen. Het is een merkwaardige herinnering aan een andere tijd – zoals de brieven en ook beveiligde dagboeken.

Op dit moment heb ik nog een ander project dat al mijn aandacht vraagt, de Julchen misdaadthriller nummer 2. Hiervoor zal het sympathieke onderzoeksduo een eindje van de kust afreizen. Voor het tweede geval ben ik nog steeds aan het lezen en onderzoeken. In het eerste geval van Julchen werd reizen grotendeels geëlimineerd. Omdat het “vee in de mist” min of meer een thuiswedstrijd was: Tatort Eiderstedt. Het perceel strekt zich uit tot in het naburige Dithmarschen. Een ietwat bizarre en lastige casus om mee te beginnen, zoveel kan worden onthuld. Maar Julchen zou Julchen niet zijn als ze halverwege had opgegeven. En ze krijgt steun. Niet in de laatste plaats van de kippen, je gelooft het niet! Elke hint telt. Je hoeft alleen de borden goed te lezen. En uiteindelijk kan oma haar steentje bijdragen om de zaak op te ruimen door alle puzzelstukjes met uitzicht van buitenaf in elkaar te zetten.

Waarom een ​​gezellige misdaad? Eigenlijk lees ik zelden regionale misdaadromans. Zeker niet vanwege een specifieke regio. Ik hou van Rita Falk en natuurlijk van Leonie Swann, wiens schapenthrillers zich afspelen in Ierland en Frankrijk. Beide auteurs geven op hun eigen manier blijk van een heerlijk gevoel voor humor. Misschien lijkt het soms alsof de misdaadthriller van Julchen een satire op het genre was. Dat kan niet volledig uit de hand of poot worden weggestuurd. Julchen denkt en werkt op de gebruikelijke rustieke manier, zoals je die kent van de hondencolumnist. Inmiddels is er een stukje leeftijdswijsheid bijgekomen. Dus twijfelt ze vaak aan de lolly. Terecht!

Hondencriminaliteit "Vee in de mist"
De nummer 1. Vanaf februari in de winkels. (Omslag © Lutz Eberle / Gmeiner Verlag)

Het koppige karakter van Julchen was vanaf het begin een grote inspiratie voor mij. En honden zijn voorbestemd om spoorlezers te zijn. Dus begon ik een paar jaar geleden met het schrijven van een Julchen-thriller zonder te weten waar deze reis me heen zou leiden. Er waren niet veel pagina’s die ik in de diepten van de computer vond, sommige heb ik meteen verwijderd. Maar dankzij de pandemie vond ik eindelijk de tijd en de vrije tijd om me aan de eerste zaak te wijden. Ik was enorm gemotiveerd om eindelijk iets te kunnen uitvinden. En het leek me logisch en noodzakelijk dat er meer zaken zouden volgen. Het werd me in de loop van de tijd steeds duidelijker dat ik deze plannen alleen kon nastreven als ik mijn vorige leven om dit te doen. Ik zag het als een kans om terug te gaan naar de roots.

Dan zijn er totaal andere projectideeën die niets met strafzaken te maken hebben. Op een gegeven moment zal ik zeker mijn herontdekte eerste roman met dit in gedachten lezen. Wat een toeval om hem te vinden. Wat een geluk dat ik het nog heb. Ik denk echter niet dat het ooit zal worden gepubliceerd. Daarvoor ben ik te ver van het onderwerp afgedwaald. Als je een lange tekst begint te schrijven, heb je een soort waanzinnige drive nodig die doordrongen is van een bepaalde gedachte, idee, concept. Het kronkelt door de lijvige, omvangrijke tekst. Het draagt ​​en vormt het in de loop van de tijd. Vergelijkbaar met het bouwen van een huis of een restauratie: Veel detailwerk waarbij de onderdelen uiteindelijk samenkomen tot een groot geheel. Soms anders dan gepland. Omdat je in het begin het resultaat niet weet en alleen kunt raden waar het pad je zal leiden. Ik moet Julchen vertrouwen, die nooit rechtdoor gaat. De verve moet er zijn. Iets moeilijk te parafraseren dat je voor een lange tijd niet meer loslaat. Dat wil onderzocht worden. En gemodelleerd tot alles klopt.

De Julchen-thrillers gaan over Noord-Friesland en omstreken, waar ik nu meer van af weet dan de streek waar ik geboren ben. De zee is onder meer de schuldige. Overigens zal de Noordzee in het tweede deel een nog grotere en meer existentiële ruimte innemen. Voor mij is de zee, na meer dan tien jaar aan de kust, spannend en mysterieus gebleven. Net als het leven met hem. Hoe het vorm geeft aan de verschillende soorten mensen die zich hier eeuwenlang hebben gevestigd. Ik hou van de meertaligheid van de regio.

Ik lees momenteel “De twee baronesen” van Hans Christian Andersen, die zelf in de 19e eeuw naar de Noordzeekust reisde. In ieder geval beschrijft hij de reis van Funen naar Noord-Friesland, dat tot 1864 bij Denemarken hoorde, heel levendig. Als mensen naast Deens ineens ook Duits en Fries spreken. De stadjes langs de weg waar geen bars zijn en waar de koopman of apotheker reizigers thuis ontvangt, die vervolgens voor eten en eventueel onderdak betalen. Een boer doet het in Noord-Friesland. Of de zware rit in een koets als het moerasland is bereikt, de smalle modderige paadjes op de dijken. Ook al reizen we tegenwoordig niet meer met koetsen, dat klinkt als een originele Noord-Friese winter. De desintegratieverschijnselen. Ik zei net tegen de man: Onze weide daar is moerassig. De sloot is groter geworden, het water heeft een pad overstroomd en niets herinnert aan de droogte van de zomer. Vervolgens leidt de Deense dichter het lezerspubliek de Hallig-wereld binnen, en dat zal ik ook doen.

Source: https://meerblog.de/tatort-eiderstedt-krimi/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *