Tussen palmbomen en pieken Reisverslag Zwitserland
Als ik terugdenk aan Lugano, denk ik eerst aan kleuren. Caribisch blauw, tropisch groen, mediterrane pasteltinten. Het was warme zomerdagen, bijna 40 graden. Bovendien was de lucht zo vochtig dat je je vroeg in de ochtend afvroeg: ben je echt aan het wandelen vandaag? Of wilt u liever relaxen op het strand? Het zou te verleidelijk zijn om het gewoon te doen Lido genieten van het luie leven.
Maar dan zouden ze voor ons verborgen blijven, de pieken om ons heen. De gunstige uitzichten. En wat we die ochtend niet weten: een plezierige wandeling met Silvio Bendella.
In de wolken
En zo zijn we in de ochtend Capolago, Het werkt sinds 1890 tandradbaan van hier tot de top van de Monte Generoso, Op een indrukwekkende 1700 meter heb je een fantastisch uitzicht over Lugano naar het Gotthard-massief. Theoretisch. Zonder de wolken die de top en alles eromheen slikken.
Maar er is nog iets anders te zien: de Fiore di Pietra op de top is een architectonisch wonder. De "stenen bloem" staat sinds 2017 op het bergplateau. Architect Mario Botta heeft waarschijnlijk een van de meest elegante berghutten in Zwitserland hier gemaakt.
Omdat het oog niet ver wil kijken, verwennen we het gehemelte met een zondig heerlijke cake.
Op het neverenpad
Toegegeven, het weer is niet goed voor ons. De luchtvochtigheid zit hier vast, in de verte kun je je de bergen maar vaag voorstellen. Nu in de late zomer het gras geel is geworden, zijn we bijna aangekomen in het voorgaande jaar.
We herkennen Silvio op het eerste gezicht in de Fiore di Pietra. Een echte natuurjongen met een wandelstok die geschikt is voor zijn klas. We hebben vandaag een wandeldatum. Het wordt al snel duidelijk in de eerste paar meter dat het past. Silvio runt het etnografische museum in de Muggio-vallei, die begint achter Monte Generoso. Als cultuurwetenschapper staat mijn hart hier natuurlijk voor open.
We zijn bijna midden in de openluchttentoonstelling van het museum op het pad van Neveren. Neveren zijn voormalige berggrotten gebouwd voor de opslag van melk en bederfelijk voedsel. In de winter waren de grotten, die tot zeven meter diep waren, gevuld met sneeuw zodat ze als een koelkast functioneerden.
Het is mooi dat Muggiotal, De pompeuze, verfijnde Lugano lijkt in een andere melkweg te zijn wanneer je over bergweiden wandelt. We komen slechts een handvol wandelaars tegen tijdens onze tour, die we spontaan verlengen. In plaats van de vijf kilometer lange cirkelroute naar Monte Generoso te volgen, gaan we helemaal naar Bella Vista, een lager station van de tandradbaan.
Lopen is mijn meditatie. Elke stap is geconcentreerd, maar toch in een ritme dat na de eerste honderd meter is geëgaliseerd. De langzame voortgang helpt ook om de gedachten te kalmeren, de ogen meer gefocust. Hier is een vlinder, er is een delicate bloem. Let op het ritselen van het gras. Het is een staat van geluk. En verslaafd.
Samen wandelen opent meer nabijheid. Geen stedelijke afleiding, de stilte, samen natuur ervaren. Je bent bijna een beetje naakt daar alleen in de bergen.
Ik leg tenminste uit dat als ik wandel, ik de grote problemen van het mens-zijn veel sneller krijg. In plaats van de oppervlakkige kleine dingen, hebben we het over loopbaanveranderingen, heroriëntatie (die we toevallig al onze drie levens hebben gedaan), het belang van familie, de effecten van wereldwijd kapitalisme, milieubescherming en uiteindelijk wat ons echt gelukkig maakt in het leven.
Delicatessen in Lugano
Terug in het modieuze Lugano. programma Contrast. We ontmoeten Patricia Carminati, die ons haar culinaire Lugano wil laten zien. U kunt meteen zien dat ze dol is op regionale producten van hoge kwaliteit. Terwijl we langs de promenade van het meer van Lugano naar het stadscentrum lopen, maakt Patricia ons hongerig.
Drie restaurants, drie delicatessen, plus delicate Merlot uit Ticino. Tussendoor veel informatie over het leven in Lugano, de lokale culturele scene en natuurlijk de lokale gastronomie.
In het mooiste dorp van Zwitserland
Zo'n overtreffende trap spreekt me natuurlijk aan. Morcote werd uitgeroepen tot het mooiste dorp van Zwitserland in 2016 en zelfs als de wedstrijd zeker de titel verdiende: Morcote is een waardige winnaar. Slechts ongeveer 750 mensen wonen in het voormalige vissersdorp, dat ligt tussen het meer van Lugano en de Monte Arbostora nestelt.
Passend hoort Morcote bij het district Paradiso en het lijkt hier ook een paradijs. Weelderige villa's, patricische huizen en smalle straatjes. De bedevaartskerk torent hoog uit Santa Maria del Sasso en geeft een hemels uitzicht.
Eén plaats, veel opties
Zelden biedt een plek zo'n diversiteit: mediterrane flair, topwerelden, wandelpaden, gastronomische keuken, een actieve culturele scène.
Waarom Lugano het potentieel heeft voor "Everybodys Darling". Onze Zwitserse lieveling is zeker Lugano geworden.
Transparantie | Reclame: we reisden naar Graubünden en Ticino als onderdeel van een onbetaalde persreis. Veel dank aan Zwitserland Toerisme voor de geweldige organisatie. We komen graag terug!
Source: https://www.reisedepeschen.de/lugano/
