World Explorer juli: vanuit de Noordzee over de hele wereld

Angela woont op het prachtige eiland Sylt, van waaruit ze steeds weer naar buiten vliegt om de wereld te ontdekken. In ons interview vertelt ze over haar mooiste reizen en ervaringen – vooral in Afrika. Veel plezier tijdens het lezen!

VERTEL ONS IETS OVER JOU

Mijn naam is Angela, ik ben 53 jaar en woon al meer dan 13 jaar op Sylt.
Reizen is de grote fascinatie van mijn leven, maar ik had het nooit als een kans gezien om er mijn beroep van te maken. Corona gaf mij de kans om hier verandering in te brengen.

Na de eerste lockdown in mei 2020 deed ik een wandelchallenge, 2500 km in 6 maanden. In principe misschien niet de grootste uitdaging, maar deze taak werd interessant op een 30 km lang eiland. 2500 km, dat is zo’n 500 uur dat ik grotendeels alleen op de weg was, lang om na te denken.
Tijdens de tweede lockdown begon ik mijn eigen reisblog te maken. Er zijn momenteel drie pagina’s in opbouw. Een over internationaal reizen, een over de Noordzee en een over stacaravans. Ik sta nog helemaal aan het begin, ik probeer veel en ik ben erg enthousiast over waar deze reis heen gaat. https://vagabundo-del-mundo.de
https://nordsee.land
https://www.campervan-freiheit.com (momenteel nog niet openbaar)

Waar heb jij de mooiste zonsondergang meegemaakt?

Ik hoop dat ik zoveel “koppigheid” heb gekregen om het onderwerp op mijn mooiste zonsopgang te pannen. Ik heb zoveel prachtige zonsondergangen gezien op mijn reizen en ook hier thuis op Sylt dat het voor mij moeilijk is om die ene bijzondere te beschrijven.

Bij zonsopgang was de beslissing echter niet moeilijk voor mij. Dat was duidelijk op de berg Meru in Tanzania, een paar dagen voordat ik de Kilimanjaro beklom. Ik had me lang voorbereid op mijn tijd in Afrika en op het beklimmen van de Kilimanjaro.

Aangezien we niet echt ideale omstandigheden hebben voor een bergbeklimming van bijna 6000 meter op een Noordzee-eiland op zeeniveau, zou de beklimming van de berg Meru moeten dienen als acclimatisatie voor de grote dag van tevoren.

Toen je op de top aankwam, kon je de Kilimanjaro aan de horizon zien en de zon erachter opkomen door het bord met de top.

Deze aanblik gaf me zo’n diepe, innerlijke voldoening dat Kilimanjaro op dit punt op een positieve manier werd gedaan. Als ik daarna was vertrokken, was mijn droom over Afrika nog steeds uitgekomen. Een paar dagen later stond ik zelfs op de top van de Kilimanjaro. Een geweldige ervaring, maar het kon het moment bij Meru niet verslaan.

Wat is jouw favoriete manier van reizen en waarom?

Ik ben eigenlijk de klassieke backpacker die zich verplaatst met alle beschikbare middelen (behalve liften). Ik hou niet van pakketreizen en luxe hotels, maar eerder van openbaar vervoer en kleine hotels of privé-accommodaties. Ik wil een reis meemaken, ook al is die niet altijd even comfortabel. Zodat ik als vakantieganger het land en de mensen zo goed mogelijk kan leren kennen.

Wat is het vreemdste vervoermiddel dat je tijdens je reis hebt gebruikt?

Mijn man en ik hadden dat in Peru. Op de Choquequirao Trek van Cachora via Choquequirao naar Machu Picchu werden onze bagage, en op sommige plaatsen wijzelf, door muilezels “getransporteerd”. Choquequirao is een gedeeltelijk opgegraven Inca-stad die erg lijkt op Machu Picchu.

Waar heb je een cultuurschok ervaren en waarom?

Dat was ook in Peru op de Choquequirao Trek. We verbleven in tenten bij het huis van een jong gezin. De hut bestond uit een eenpersoonskamer met een lemen vloer, waarop het kind zat en de cavia’s tussen onze voeten rondliepen. De jonge vrouw keek verbitterd.

Hier profiteren de lokale bewoners niet zo veel van het toerisme als in de buurt van Machu Picchu. Het maakte ons hulpeloos om de volgende dag gewoon uit deze situatie te komen en hield ons bezig. De tour was in 2016 en we hebben nog steeds contact met de gids.

Wat was je meest memorabele moment tijdens het reizen en wat maakte het zo speciaal?

Toen ik mijn moeder omhelsde op het vliegveld in Tanzania na het beklimmen van de Kilimanjaro. Ze droomt al haar hele leven van een safari in Afrika en sloot deze droom langzaam voor zichzelf af. Tijdens de planning voor de Kilimanjaro kwamen we op het idee van een gezamenlijke safari.

We hebben lang getwijfeld of de combinatie de juiste was, omdat we niet konden inschatten hoe ik het zou doen op Kili. Op het moment dat ze uit Duitsland vertrok, was ik op weg naar de top. Ze wist niet of ik op het vliegveld zou zijn. Daarom was het moment dat ze het luchthavengebouw verliet erg emotioneel voor ons en hadden we een geweldige tijd voor de boeg.

Wat was je leukste ervaring met een dier?

Dat was zeker Penelope, een enorme nijlpaarddame. Helaas is een aspect van safari’s dat een beetje kritisch is, het grote aantal auto’s in de nationale parken die de neiging hebben om in de rij te staan ​​voor waargenomen dieren. Penelope slenterde langs zo’n rij auto’s (zoals we haar spontaan noemden) met een comfort en elegantie die een Oscar verdienden.

Hoe voelt reislust voor jou?

Zoals het doel van het leven, leren, avontuur, thuiskomen, vertrek, nieuwe werelden, saamhorigheid … zoals mijn leven.

Wat is jouw absolute insidertip? Wat is daar zo speciaal

Ushuaia – Vuurland! De plaats is klein, helemaal niet speciaal en op de een of andere manier is het dat ook. Er hangt daar een heel bijzondere sfeer. De mix van locals, backpackers, kruisvaarders en Antarctische ontdekkingsreizigers maakt het allemaal. De Ierse pub in een zijstraat is ook een echte aanrader voor “niet-pubers”. Dit is waar de bemanningsleden van de cruiseschepen, de “wilde jongens” die Kaap Hoorn en alle anderen hebben omzeild, elkaar ontmoeten aan het einde van de wereld.

Waar heb je de meest gastvrije mensen ontmoet? Wat was er zo bijzonder?

De meest gastvrije mensen voor mij zijn de dragers op de berg Meru in Tanzania. Je kunt er individueel of in kleine groepjes heen. Je bent onderdeel van het team en altijd bij de dragers. Je eet aan een tafel en ze praten over hun familie. Op de Kilimanjaro is dat anders. Je maakt deel uit van een groep die de berg beklimt en de dragers dragen de uitrusting. Je hebt nauwelijks persoonlijk contact met hen.

Waar voel jij je thuis en waarom?

Zeker op Sylt! Het eiland is voor mij de mooiste plek ter wereld en geeft mij diepe innerlijke rust en voldoening. Ik heb daar mijn man ontmoet en we kunnen wonen waar anderen hun droomvakantie doorbrengen. Sylt is een beetje zoals emigreren in eigen land. De tijd in lockdown was bijzonder. We zijn net iets meer dan 10.000 inwoners hier op het eiland en we hebben nergens iemand op het strand ontmoet.

Foto’s: Angela Suckau, Sylt

HEB JE HET INTERVIEW MET Angela leuk gevonden? WIJ KIJKEN UIT NAAR UW LEUK COMMENTAAR!

Source: https://wetraveltheworld.de/weltentdecker-juli-21/