7 aspecten van persoonlijke ontwikkeling als je avonturen beleeft! – Wereldreisverslag

Toen ik zonder geld aan mijn reis naar de uiteinden van de aarde begon, verwachtte ik niet alleen een fysiek avontuur, maar ook een reis van zelfontdekking en persoonlijke ontwikkeling. Dus hoe verliep de reis?

Om aan eten te komen, moest ik vindingrijk zijn. Ik bood mijn diensten aan, of het nu ging om het vertellen van moppen op straat, het tonen van handstandvaardigheden of het schoonmaken van auto's voor een maaltijd.

Ik had twee opties voor accommodatie: óf ik zette mijn tent op waar ik een veilig plekje vond, óf ik gebruikte Couchsurfing om bij gastvrije mensen te verblijven. Het was verbazingwekkend hoe open en hartelijk de mensen waren die mij een overnachtingsplaats aanboden.

Ik moest liften om van de ene plaats naar de andere te komen. Een van de meest opwindende delen van mijn reis was het werken op een containerschip dat de Atlantische Oceaan overstak. Ik bood mijn arbeid aan in ruil voor doorgang aan boord. Het was werk dat echt buiten mijn comfortzone lag, zoals het verversen van de olie op een machine van 23.000 pk.

Zonder een cent op zak van Berlijn naar Antarctica reizen versterkte mijn veerkracht. Hier zijn zeven manieren waarop dergelijke uitdagingen iedereen ten goede kunnen komen:

1) Angsten en zorgen onder ogen zien

De confrontatie met mijn angsten was een van de eerste en meest intense lessen van mijn reis. Toen ik vast kwam te zitten in Las Vegas en de hitte mij te pakken kreeg, had ik zorgen en angsten. De angst dat ik misschien niet verder zou komen was behoorlijk groot. Maar juist op dit soort momenten leerde ik mijn angsten herkennen, accepteren en onder ogen zien. Het was een mentale achtbaan waarin ik leerde mijn innerlijke demonen te overwinnen.

Mijn tip: Angsten kunnen worden geschaald op basis van hun sterkte van 1-10. Als ik merk dat de angst behoorlijk sterk is, bijvoorbeeld een 7 op 10, focus ik op het getal en minder op het gevoel. Ik weet dat het aantal zal dalen. Zodra het een zes of vijf wordt, weet ik dat ik het ergste heb meegemaakt zonder me te verdedigen of te vluchten voor het gevoel.

2) Bereidheid tot verandering versterkt

Mijn reis vereiste een constante bereidheid om te veranderen. Flexibiliteit was het allerbelangrijkste. Soms moest ik indruk maken als charmante straatkennis, soms moest ik invallen als boerderijhulp voor de Amish-boeren in Ohio. Het was een voortdurend heen en weer schakelen tussen verschillende rollen en leefomgevingen in in totaal elf verschillende culturen. Maar het was precies dit kameleongedrag dat mij op de lange termijn sterker maakte.

3) Beweeg buiten je comfortzone

De reis was een constante leerzone die me ver buiten mijn comfortzone bracht. Mensen benaderen voor ruilovereenkomsten was een dagelijks ritueel dat mij liet zien hoe belangrijk het is om nieuwe situaties onder ogen te zien. Het was een oefening in het verdragen van afwijzing en het niet zien als een nederlaag die mij sterker maakte. Maar wees voorzichtig: als je te veel risico's neemt en geconfronteerd wordt met dingen die je volledig overweldigen, kun je in de paniekzone terechtkomen!

4) Creativiteit was vereist en werd aangemoedigd

Zonder geld was creativiteit mijn beste vriend. Ik moest steeds nieuwe manieren vinden om vooruit te komen. Of het nu als menselijke bank in Las Vegas is (voorbijgangers konden voor een dollar op mijn rug rusten terwijl ik op handen en voeten op het trottoir knielde) of als lastdrager voor toeristen in Peru om de Incastad Machu Picchu in de Andes te bereiken gratis. Het was een echte uitdaging, maar ook een kans om mijn grenzen te testen en buiten mezelf te groeien.

5) Vergroot de veerkracht

De reis heeft mij herhaaldelijk tot het uiterste gedreven. Maar ik heb geleerd om geleidelijk mijn veerkracht te versterken en door te gaan. Oplossingsgericht handelen, netwerken en het vermogen om ook in moeilijke situaties optimistisch te blijven waren goede leereffecten. Hier zijn de zeven pijlers van veerkracht. Bekijk welke kwaliteiten je wilt verbeteren:

Zelfperceptie: Het vermogen om de eigen gevoelens en gedachten waar te nemen en te begrijpen.
Zelfregulering: Het vermogen om emoties te reguleren en op de juiste manier te reageren.
Zelfeffectiviteit: Geloof in je eigen capaciteiten om uitdagingen te overwinnen en doelen te bereiken.
Optimisme: Het vermogen om zelfs in moeilijke situaties optimistisch te blijven en de hoop op een positieve toekomst te behouden.
Verbinding met anderen: Het vermogen om sociale steun te accepteren en relaties op te bouwen.
Doel oriëntatie: Het vermogen om duidelijke doelen te stellen en ernaar toe te werken, zelfs als zich obstakels voordoen.
Probleemoplossend vermogen: Het vermogen om problemen te benaderen en constructieve oplossingen te vinden in plaats van erdoor overweldigd te raken.

6) Prioriteiten stellen, grenzen stellen en plannen maken

Zonder geld was het essentieel om prioriteiten te stellen en effectief te plannen. Elke dag moest ik goed nadenken over waar en hoe ik mijn volgende onderkomen zou krijgen, hoe ik aan eten zou komen en hoe ik mijn reis zou vervolgen. Het was een oefening in zelforganisatie en discipline die me hielp me te concentreren op wat belangrijk was en mijn doelen te bereiken.

Grenzen stellen was super lastig omdat er onderweg mooie aanbiedingen waren. Verschillende mensen boden aan om een week bij hen te blijven, mijn route te wijzigen en mee te doen aan andere avonturen. Maar dat was niet precies wat ik nodig had om mijn uitdaging te volbrengen.

7) Zelfmotivatie en doorzettingsvermogen

Er waren momenten op mijn reis waarop ik letterlijk op het dieptepunt zat en mijn motivatie laag was. In Peru overnachtte ik bij een collega en helaas was er een woningbrand. We konden ons in veiligheid brengen, maar daarna had ik geen zin meer om zonder geld te reizen.

Ik heb geleerd mezelf te motiveren en kleine tussendoelen te stellen en feedback te krijgen om door te gaan. Het vermogen om zelfs in moeilijke tijden door te zetten en mijn doel voor ogen te houden, was cruciaal om Antarctica te bereiken. Het was een interne strijd om niet in de slachtofferrol te vervallen.

Conclusie: Kom uit je comfortzone en ga op avontuur!

Uiteindelijk heb ik geleerd dat echte avonturen niet alleen aan de buitenkant liggen, maar vooral aan de binnenkant. Het gaat over het herkennen en overwinnen van onze beperkingen, het vinden van onze moed en het gaan van onze eigen weg. Het is een pad dat ons leert wie we werkelijk zijn en wat we werkelijk willen. Dus kom op, waar wacht je nog op!

Source: https://www.reisedepeschen.de/michael-wigge-7-tipps-personlichkeitsentwicklung-durch-reise-abenteuer/