Actuele kookboeken & romans | Meerblogs boekentips

Een kijkje in mijn boekenhoek

Ik wil al heel lang over boeken schrijven. Maar ik kom er zelden aan toe omdat ik boeken schrijf. Ik heb genoeg gelezen om erover te schrijven. En kook, want naast de romans zijn de kookboeken heel belangrijk!

Laten we beginnen met een avond die voor mij de afgelopen maanden veel avonden minder zoet en hartverwarmend heeft gemaakt. Het gaat naar Griekenland: “Zon en zee op het bord“ Met een chef-kok genaamd Lazaros Kapageoroglou. Hij houdt van prei en lente-uitjes, zoveel is al bekend. En ik ben dol op de “arakas laderos” (vette erwten). Wortelen, tomaten, knoflook en aardappelen sissen ook in de stoofpot, en op het einde geeft een combinatie van dille en verse citroenschil de kick! Eén van de gerechten die we nu het vaakst koken. Maar het boek is dik en de selectie is geweldig.

Kook en geniet

Een vriend en voormalig reiscollega, fotograaf Ralf Niemzig, heeft veel materiaal over de Noord-Duitse keuken verzameld en gepubliceerd in het zojuist verschenen boekdeel “Boter voor de vis” uitgegeven door Christian Verlag. Het gaat over streken, tradities en specialiteiten met sprot, spiering en krab. Portretten van chef-koks en restauranthouders vormen een belangrijk onderdeel. Net als bij het vissen kun je hier meer te weten komen over de laatste visser en met de krabvissers de zee op gaan. Voor elke sectie zijn passende lokale recepten te vinden, in Dithmarschen bijvoorbeeld Büsum-krabbensoep of koolschol.

Domenico Gentile begeleidt ons al heel lang bij het koken in het Italiaans. Op Instagram, met zijn blog ‘Cooking Italia’ en in boekvorm. Vooral met “Casalinga”, waarin hij zich richt op de zuidelijke regio’s van het land. Ik hou van de eenvoudige keuken van Mezzogiorno. Het maakt niet uit of Romeinse gerechten lekker zijn Bucatini all’amatriciana of Spaghetti carbonara. We ontdekten iets nieuws in het boek Aquacottaeen heerlijke Maremma groentesoep met oud brood en de heerlijke broodsalade Panzanella. En geeft een hele goede Foccacia-Recept uit Bari!

Naar de romans

Lees onlangs nog: “Aarde boven, lucht beneden” door Milena Michiko Flasar, een Oostenrijkse met een Japanse moeder. De roman speelt zich af in een hedendaagse Japanse stad. Het vrouwelijke hoofdpersonage is in de twintig, is gestopt met studeren en werkt. Suzu woont alleen, alleen hamster Punsuke houdt haar gezelschap, en hij is vooral ‘s nachts actief. Met de nieuwe baan in een diverse groep verandert haar leven voor altijd. Ze ruimt de huizen op van mensen die eenzaam zijn overleden, zogenaamde Kodokusha. In Japan hebben ze ook een woord voor eenzame dood: Kodokushi. De hoofdpersoon vindt een gelijkgestemde persoon in een nieuwe en jonge collega en denkt met hem na over de eenzaamheid van de dingen. Niet alleen leert ze alles over werk van haar baas, hij lijkt haar ook weer het leven in te duwen, terug naar de mensen. Dus Suzu begint weer met haar oudere buren te praten, die ze voorheen vooral door de muur hoorde. Een prachtig boek over het nauwe verband tussen leven en dood. Met een prachtige verklarende woordenlijst van Japanse termen.

Van Japan tot het Caribisch gebied

Ik wil dit jaar graag naar een van mijn favoriete boeken gaan “Djinns” van Fatma Aydemir. De Berliner is een journalist en schrijver met Koerdisch-Turkse roots. En dus gaat het boek over een gezin waarvan de leden geleidelijk inzicht geven in hun leven als de vader onverwacht overlijdt in Istanbul. Dertig jaar lang werkte hij in Duitsland voor zijn gezin en zijn droom om een ​​condominium aan de Bosporus te bezitten. Bij elke broer en zus wordt een stukje van de puzzel van de familiefoto in elkaar gelegd, aan het einde is er de moeder. Hoe divers hun levensstijl, opvattingen en wensen ook zijn, het beeld is zo complex, zo veelzijdig, zo tegenstrijdig en kwetsbaar als de mensen, ieder op hun eigen manier. Van de onderdrukking van de Koerdische wortels tot de strijd van de oudere zus voor erkenning als een alleenstaande moeder moeder. Virtuoos en gevoelig verteld, snel, modern, levensecht. Echt.

Om onafhankelijk te zijn van vertalingen (veel te veel goede boeken komen niet op de Duitse markt), lees ik literatuur in vreemde talen (helaas te zelden). Dat is wat ik in de zomer deed “Als het leven je mango’s geeft” ontdekt door Kereen Getten. Eindelijk een Caribisch boek! Kort verteld: Een adolescent wordt geconfronteerd met een onderdrukte waarheid uit haar recente verleden en kan dan pas in het reine komen met haar verlies. Ze onthult ook een geheim dat de familie uiteindelijk weer bij elkaar brengt. Een boek dat moed geeft om de sociale druk aan te pakken. Een boek voor meer zelfvertrouwen en moed. Een prachtig boek van een auteur met wie ik me nog meer verbonden voelde toen ze in het nawoord haar aanpak beschrijft: Ze liet het verhaal tijdens het schrijven vrijelijk vloeien, vertrekkend van een idee.

Denemarken en Sleeswijk-Holstein

Zo doe ik het, zo houd ik van schrijven. Als ik eigenlijk een zorgvuldig gestructureerd plan zou uitvoeren, zou ik me gaan vervelen. Bij het schrijven van een roman heb ik de ups en downs, de nieuwe ideeën en een onvoorspelbare ontwikkeling nodig. Dit is ook het geval bij het nieuwste Julchen-boek ‘Child of the Wind’ – dit keer gaat de brutale hond naar Denemarken. Te lang heb ik non-fictie volgens plan onderzocht en vaak geschreven voor een concept dat onderwerp was van een publicatiereeks. Het laatste reisboek – ‘Slow Travel – On the Road in Sleeswijk-Holstein’ – is echter gebaseerd op mijn ervaringen aan de Noord- en Oostzee en daartussenin.

Source: https://meerblog.de/buchtipps-kochbuecher-romane/