Rondwandeling rond de Gastlosen | Rapunzel wil eruit

Uitzicht op de regio Gruyère aan de ene kant, uitzicht op de Berner en Walliser Alpen aan de andere kant – alles is te zien op de bergkam van de gastloze. De rondgang door het massief heeft veel indruk op me gemaakt.

We parkeren onze auto in het dorpje Jaun direct voor de kabelbaan met de uitbundige naam “Gastlosen-Express”. Wat voor veel mensen als grote, snelle gondels klinkt, is eigenlijk een kleine stoeltjeslift. De parkeerplaats is gratis. Wij zijn de enige twee, samen met nog twee andere stellen, die om half tien klaar zijn. Er gebeurt hier niet veel, ook al is het weer perfect voor een dagje wandelen.

We zijn nog steeds erg enthousiast over de komst. Vanuit Konolfingen gaan we richting Thun en Spiez en daar door het pittoreske Simmental over de Jaunpass. We zijn vroeg in de ochtend op pad en genieten van het zachte licht dat het heuvellandschap prachtig presenteert. De reis is al spectaculair tijdens deze tour.

Prachtig uitzicht vanaf de Jaunpass.

Rond de Saanenland Dolomieten

Net zo het gastvrije zijn eigenlijk alleen de bergtoppen in het uiterste noordoosten van de bergketen. De gehele bergketen strekt zich uit over een lengte van 15 km in de Freiburg Prealps. Deze omvatten 61 pieken en secundaire pieken, zoals de Sattelspitzen, Wandflue of Dent de Savigny, het hoogste punt in de hele keten op 2262 meter boven zeeniveau. Maar ze zijn blij simpel te zijn het gastvrije of soms als Saanenland Dolomieten aangewezen.

Ik ben ontzettend enthousiast om dit te zien Dolomieten. En daarom ben ik een beetje in de war als we het niet eens zien bij het Musersbergli-bergstation. Maar het uitzicht op de omliggende bergen is hier al ongelooflijk mooi en het Berghaus Musersbergli is een lust voor het oog. Ik moet mezelf bij elkaar brengen zodat ik hier geen vijftig foto’s maak.

Berghaus Musersbergli ob Jaun.

Uitzicht vanaf het bergstation Musersbergli.

We starten het bospad rechts van de stoeltjeslift en bespreken of we weer marmotten zullen zien. Er zijn er hier enkele. En ineens stijgen ze na weer een bocht steil voor ons op: het gastvrije. We kunnen ze eindelijk zien. Het verbaast me dat ze plotseling voor ons staan. Gewoon adembenemend mooi. Ik voel me heel klein en vraag me af hoe ik precies over deze bergketen naar de overkant moet komen. Vanuit dit perspectief lijkt het bijna onmogelijk.

En ineens zijn ze er: The Gastlose.

Hoe moet ik het oversteken?

Het pad gaat verder door een bos bezaaid met rotsblokken. Na het korte stuk bos gaat het weer steil omhoog langs het bospad. Ik kan nauwelijks genoeg krijgen van de bloemenweiden.

Onderweg ontdekken we geen marmotten, maar dat doen we wel Grootmoeder gat. Dit is een rotsspleet met een afmeting van 5 tot 20 meter. Volgens de legende slenterde de duivel boos zijn grootmoeder tegen de rots. Ik wist tot nu toe niet eens dat de duivel een grootmoeder had. De zon schijnt hier op bepaalde dagen van het jaar doorheen. Een natuurlijk spektakel dat vaak wordt bewonderd.

Door het bos richting het soldatenhuis.

Hele weiden staan in volle bloei.

Na 1.15 uur bereiken we onze eerste etappe bestemming, het soldatenhuis op 1752 meter boven zeeniveau. Het soldatenhuis werd in 1943 gebouwd en werd oorspronkelijk gebruikt om bergtroepen te trainen. Het uitzicht vanaf het zonneterras is fenomenaal en naar mijn mening een van de mooiste van de rondreis. Links stijgt de gastloze opkomst en rechts dwaalt mijn blik over de Gruyère. Ik denk niet veel aan beschrijvingen van de natuur, maar zelfs hier moet ik me inhouden met “delicate heuvels”, “pittoreske bergketens” en “eindeloze uitgestrekte regio’s van de Gruyère”.

Een ongelooflijk uitzicht, nietwaar?

Het soldatenhuis op de Gastlos-rondwandeling.

We gaan verder naar het hoogste punt van de wandeling.

Langs de kantongrens van Freiburg – Bern

We nemen het pad naar het hoogste punt van de wandeling, de Wolfs plek, in aanval. Het gaat steil bergop onder de zadeltips. Soms zo steil dat we onze handen moeten gebruiken. Het gaat om stenen blokken die soms naar beneden kunnen rollen. Voorzichtigheid is hier geboden. De sectie is kort, maar maakt de wandeling ook afwisselend.

Het soldatenhuis van iets hoger.

Het pad begint steil te worden.

Flora rond het gastloze massief.

De rondreis rond daklozen is gevarieerd.

We staan op de bergkam op de kantongrens van Freiburg-Bern. Met de Wolfs Ort bereiken we 1921 meter boven zeeniveau. het hoogste punt en de helft van de wandeling. Het uitzicht vanaf hier is fenomenaal. Met andere woorden, het kan nauwelijks worden beschreven. We zijn het uitzicht over de regio Gruyère al “gewend”, maar het verliest niets van zijn schoonheid. Op de bergkam kijken we nu naar de andere kant, waar we de Berner Alpenketen kunnen zien en verder terug zelfs de Walliser Alpen.

Op de bergkam “Wolfs Ort”.

Uitzicht op de Berner en Walliser Alpen.

Nu gaat het terug over lange haarspeldbochten en langs de ketting van onschuldige mensen terug naar Chalet Grat, onze laatste stop. Tijdens de hele tour op deze pagina hebben we de daklozen in gedachten. Een indrukwekkend plaatje. We wandelen over brede weilanden, staan voor het eerst pal naast enorme lawinebarrières en rennen uiteindelijk langs een bergstroompje door het bos. De route is niet langer bergachtig, maar afwisselend en vol bloemenweiden. Voordat we bij Chalet Grat aankomen, moeten we een asfaltweg oplopen tot we voor onze welverdiende plakjes kaas zitten.

Wandeling langs de Gastosten-keten.

Uitzicht op de Alpen.

Daklozen in de gaten houden.

Als ik eet, denk ik terug aan alle wandelingen die ik de afgelopen jaren heb ondernomen en kom tot de conclusie dat de rondreis Gastlos een van de vijf mooiste is. De route is niet moeilijk, maar heeft wel een paar uitdagende plekken. Het uitzicht is moeilijk te verslaan, de wandeltijd van vier uur is aangenaam.

Door bos en weiland terug naar het bergstation.

Het bergstation Musersbergli.

Terug van Musersbergli naar Jaun en naar huis.

De laatste 40 minuten van de tour lopen bergafwaarts in serpentines, door een bos en langs trappen naar het startpunt van de Musersbergli-stoeltjeslift.

Blij met deze fenomenale tour rijden we terug naar huis.