Een nacht in het museum – terug naar het stenen tijdperk met een kubus

Een bijna spookachtige kalmte. Alleen het zachte geluid van de airconditioning onder het hoge plafond van het museum. Buiten is er winterduisternis, niet alle lichten zijn uitgegaan. En dus voel ik me een beetje op de presentatieplaat achter het raam aan de rivier. Daarvoor mijn terras, erachter de stad.

Dit is mijn eerste keer in Lüneburg, en dan zoiets.

Mijn blik dwaalt naar het terras, waar ik morgen pas weer naar binnen kan zonder een alarm te activeren. Er komt weinig geluid uit de stad binnen. Een sirene. Het knippert kort blauw in het museum, dan is er weer een spookachtige kalmte in mijn gigantische huis. Ik maakte het me gemakkelijk op een van de twee rode banken in de foyer en las boeken. Schrijven. Reflecterende. Af en toe sta ik op en loop ik naar het trappenhuis zodat het licht in de hal weer aangaat.

Een nacht in het Museum Lünburg
Het zou hier moeten gebeuren.

Het wordt nooit echt donker. De kamer hiernaast is getiteld "Shift and Slide", hier wordt de nacht doorgebracht tussen vitrines en allerlei soorten rotsen. Een rapawiki uit Åland, bijvoorbeeld, die hier werd gevonden, geduwd door gletsjers uit de ijstijd. Wordt het een slapeloze nacht? Misschien. Soms zijn er belangrijkere dingen. "Ken je de film 'At night in the museum'?" De man vroeg naar Lüneburg kort voordat ik vertrok. "De dinosaurus wilde altijd al spelen!" Soso. Niemand hier om te zien wat op de een of andere manier goed voelt. Beter dan dino zittend. Nadeel: als u een tyrannosaurus niet kunt leren ophalen, moet u met andere dingen omgaan.

Mutterseelenallein

Mijn nacht in het museum. Helemaal alleen. Ik kreeg meestal te horen dat gasten die overnachten in paren naar het museum zouden komen. Soms zelfs drie. Men had een gitaar bij zich om inspiratie op te doen in het verlaten museum. Geen enkel hotel kan zoveel ruimte bieden, maar het is meer dan dat: geschiedenis, locatie-gebaseerd en de uitstraling van oude dingen. Je kunt 's nachts niet het museum in of uit gaan zonder het alarm te activeren. In een noodgeval kon ik natuurlijk het gebouw verlaten. Daarom is het nummer van de museumdirecteur beschikbaar, dat in een dergelijk geval zou worden gebruikt. Ik zal het voorlopig opzij zetten.

Sleeperoo Lüneburg
De knuffelige kubus

Het is een beetje vreemd. Heb ik geen geluid gehoord? In het toilet? Nee, er is niets. Ik went er langzaam aan, het museum ademt. De slaapkubus is ruim en heeft opbergruimte aan de zijkanten en verborgen compartimenten, waarvan er één kan worden afgesloten. En tegen het buitenlicht, kan ik het een beetje verduisteren met jaloezieën. Had ik maar afgesproken om het vitrine-licht meer te dimmen dan de museummedewerker mij had gevraagd! De laatste die vervolgens de poorten sloot. Ik dacht alleen met een beetje licht dat ik alles kan zien als ik 's nachts naar de toiletten moet wandelen.

Er zit een doos in mijn bed, de zogenaamde koelbox. Eigenlijk heb ik al mijn tanden gepoetst, maar nu ben ik nieuwsgierig naar de inhoud en draag het naar mijn bank tijdens een leespauze. Terwijl ik in het museum heen en weer ren, voel ik me een werknemer. Overuren tot laat in de nacht! Ik dans door de kamers, de muziek ontbreekt nog.

Lüneburg Museum
Leergerichte slaapomgeving

Daarvoor herinnerde ik me in de toiletruimte plotseling scènes uit de film "Hoe steel je een miljoen?" Met Audrey Hepburn en Peter O'Toole. Weg met de waarheid! Ik heb me verstopt in een hoek van het museum sinds het gesloten was. Ik heb een lange nacht voor de boeg. Morgenochtend moet ik mezelf verdunnen in de emmer, vermomd als schoonmaakster met een zogenaamd duur kunstwerk. Om familie-eer te redden! Maar waar vind ik het ding? De Chillbox bevat biologische snacks, wijn, water, appelsap en andere duurzame producten zoals toiletpapier. Een condoom. Ha! Wie weet of een kind ooit in een museum is verwekt? Ik fluctueer tussen genres. Soms ben ik in een thriller, soms in een komedie, dan in een drama.

De mammoet draaft

De museumwachter loopt door de kamer voordat hij zich terugtrekt in haar slaapkamer. Niet zonder opnieuw naar de Illmenau te kijken. Het bruisende water. De Cube is zo ruim als een hemelbed. In de verte draaft de mammoet, zijn er twee of drie? En de airconditioning snelt voor altijd. Er is veel gebeurd sinds het stenen tijdperk. De mens is belangrijker geworden op de planeet. Te belangrijk. En helaas te dom om het op te slaan. Te hebzuchtig.

Lüneburg Museum
Ter nagedachtenis aan de mammoet

De mammoet draaft over uitgestrekte steppen, draaft en trots. Neighing mammoeten eigenlijk? Het ontmoet muskusossen, rendieren, wilde paarden, wollige neushoorns. Ik snap het! In werkelijkheid is de slapende bal een tijdmachine die terug racet door de koude en warme tijden van de aarde via lichtpaden in de vorm van vitrines, miljoenen miljarden jaren geleden. "Kubus op aarde, kubus op dit moment!" Mijn bed is comfortabel, de kubus als een stijlvolle tent met een matras. Een minimalistische ruimtecapsule die op elkaar kan worden aangesloten. Ik zoef weg. Waar zijn de sterren Ik moet de lucht openen. De lichten van de stad aan de overkant van de rivier gaan langzaam uit. Op een gegeven moment draaft een mammoet door mijn droom. Twee, drie …

Tekst en foto's: Elke Weiler

Sleeperoo Lüneburg
En de koffie is klaar.

Met dank aan Sleepero, die me heeft uitgenodigd voor de nacht in het museum, en aan het leuke team van het Museum Lüneburg, die elke wens uit mijn ogen las. Na het ontbijt in het museum keek ik naar de bovenste verdiepingen van de tentoonstelling. Resultaat: ook hier geen Tyrannosaurus Rex! Maar veel over de (zoute) stad en het land geschiedenis. Een juweel is bijvoorbeeld de reproductie van de Ebstorf-kaart van de wereld op het oosten. Of hoe je de wereld zag rond 1300.

Ik reisde met de trein naar Lüneburg. Het is slechts een korte rit van het treinstation naar het museum. Aan de andere kant van de rivier is alles heerlijk op loopafstand. En ik kreeg zoveel mooie indrukken dat ik binnenkort weer naar Lüneburg reis voor verder onderzoek. Misschien in het voorjaar.

Meer inspiratie voor ongewone overnachtingen?

Tot ziens, lieve Lüni!

Wat de collega's schrijven

Tanja van 'Sleep and amaz' spetterde 's nachts met het gezin in het zwembad op Fehmarn, Claudia van' Weltreize 'had een turbulente en warme nacht in de Kamer van Koophandel van Hamburg, Sarah van' Niederrheinblond 'kon allerlei fenomenen in Lüdenscheid uitproberen en Julia von "Bezirzt" voelde als een middeleeuwse jonkvrouw op het terrein van de Palts Ebernburg.

Source: https://meerblog.de/nacht-museum-lueneburg-schlafen-sleepero/

Похожие записи

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *