tropisch Europa in de Indische Oceaan

Diepe kloven met weelderige, tropische vegetatie, watervallen, vulkanen en kleurrijke bergdorpjes, eiland van rum en vanille: La Réunion stond al heel lang op mijn reisverlanglijstje. Want het eiland in de Indische Oceaan biedt op een klein gebied een ongelooflijke afwisseling, die niet alleen wandelaars onder u zal inspireren!

Wist je dat La Réunion een overzees departement van Frankrijk is en dus onderdeel van de EU? Hier wacht u een unieke mix van (sub)tropische natuur, Creoolse cultuur en Europese invloeden – een stukje “tropisch Europa” midden in de Indische Oceaan.

La Réunion bestaat uit een vulkanisch massief en is zeer bergachtig. Diepe valleien, de drie vulkanische bekkens van Cirque de Salazie, Cilaos en Mafate met hun mooie bergdorpjes, paden en hutten, maar ook jungle, watervallen en vulkanische woestijn – het landschap is gewoonweg een droom!

Je moet La Réunion wandelen

“Je moet La Réunion wandelen”, zei onze gids Nadine, en ik kan het alleen maar bevestigen. Individueel met een huurauto of als groepsreis: de beste manier om het eiland te leren kennen is tijdens een rondreis in combinatie met wandelingen. Want op het slechts 70 km lange eiland zijn bijna 1.000 km bewegwijzerde wandelpaden waarop de bijzondere natuur en het spectaculaire landschap het beste kunnen worden ervaren.

De mooiste plekjes en highlights van de reis en mijn tips voor La Réunion vind je in deze post!

Over reünie

Waar ligt Réunion? La Réunion ligt in de Indische Oceaan, tussen Madagaskar en Mauritius.

Waarom maakt het eiland Réunion deel uit van de EU? Het vulkanische eiland werd pas in het midden van de 17e eeuw bewoond door de Fransen, die slaven uit Oost-Afrika en India brachten en suikerriet en vanille plantten. Ook nu nog is La Réunion een overzees departement van Frankrijk en dus onderdeel van de EU. Dat betekent: geen grenscontroles, geen visum, betaling in euro’s, EU-roaming. Een beetje gek – maar het is ook behoorlijk praktisch!

Voor wie is Reunion Island geschikt? Voor actieve vakantiegangers die graag wandelen. Het eiland is zeer bergachtig en er zijn bijna 1.000 gemarkeerde wandelpaden en hutten voor meerdaagse tochten. Het eiland is minder geschikt voor strandvakanties. Als je wilt, kun je aan het einde van de reis een strandstop maken aan de westkust (zie hieronder) of een combinatie boeken met het naburige eiland Mauritius, dat bekend staat om zijn badplaatsen.

Klimaat & beste reistijd voor La Réunion: Tropisch klimaat, warm aan de kust en aangenaam koel in de bergen (afhankelijk van de hoogte, dus altijd uien meenemen). De ideale reistijd is tussen mei en oktober. De maanden december tot eind maart zijn minder geschikt (zeer warm, mogelijk hevige regenval en cyclonen).

Bereikbaarheid: Via Parijs (luchthaven Charles de Gaulle), vanwaar regelmatig rechtstreekse vluchten zijn met Air France of Air Austral, de luchtvaartmaatschappij van Réunion. De vlucht vanuit Parijs duurt ongeveer 11 uur. Ik vloog met Air Austral en was zeer tevreden! Praktisch: Bij Air Austral kunnen de feedervluchten van Duitsland naar Parijs worden geboekt in combinatie met Air France, zodat de bagage kan worden ingecheckt.

Ter plekke: De beste manier om La Réunion te verkennen is met een huurauto, aangezien het openbaar vervoer helaas niet erg goed ontwikkeld is.

Een van de vele geweldige uitzichten op La Réunion

Hoe ik op La Réunion heb gereisd

Ik verkende La Réunion tijdens een begeleide wandeltocht met Hauser Excursions. De organisator van München biedt wereldwijd trekking- en actieve reizen aan, waarbij je de natuur, het landschap en de cultuur van het gastland op een actieve en duurzame manier kunt beleven. Ik kende Hauser Excursions al lang (sinds ik de manager vele jaren geleden ontmoette rond het kampvuur in Namibië) en was daarom erg blij dat ik eindelijk een reis met Hauser kon maken.

Eigenlijk, zoals je misschien weet, ben ik niet echt een groepsreiziger. Gelukkig kreeg ik een geweldige groep met een geweldige gids (max. 10 medereizigers van verschillende leeftijden van midden 30 tot rond de 60) en heb ik erg genoten van de reis. (Groeten gaan uit!) Aangezien ik meestal alleen reis en weet hoe complex de planning van zo’n reis is, was het goed om de organisatie in ervaren en competente handen te leggen – ook als het om duurzaamheid gaat. Voor wie niet graag alleen reist of wandelt en eens niet alles zelf wil regelen, is een groepswandeltocht een goede optie. Voor alle anderen biedt Hauser Excursions ook een zelfgeleide rondreis in een huurauto.

Aankomst in de Cirque de Salazie – het dorp Hell-Bourg

Meteen na aankomst worden we de bergen in getrokken. Onze eerste stop op La Réunion is de Cirque de Salazie, een van de drie enorme keteldalen rond de hoogste vulkaan Piton des Neiges en een UNESCO-werelderfgoed. De rit hierheen is een ervaring op zich en ik weet niet eens waar ik eerst moet kijken: weelderige groene vegetatie, kleurrijke Creoolse huizen, watervallen zoals de 640 meter hoge Cascade Blanche, overal uitzicht.

Aangekomen in het kleine dorpje Hell-Bourg betrekken we onze kamers in het gezellige, door een familie gerunde pension “Relais des Gouverneurs” en gaan op ontdekkingstocht. Men zegt dat Hell-Bourg het “mooiste dorp van Frankrijk” is, maar dat zou ik niet zeggen. Er is niet veel te zien, maar het dorp met zijn historische, kleurrijke huizen is eigenlijk heel charmant!

De schilderachtige locatie en het koelere klimaat van Hell-Bourg maken het ook een goede uitvalsbasis voor wandelingen in de Cirque de Salazie. Daarom trekken we de volgende ochtend onze wandelschoenen aan – in het volgende punt zie je waar we heen gaan!

Het sprookjesbos Forêt de Bélouve

Het Fôret de Bélouve is een van die plekken op La Réunion die je niet mag missen. Mossen, korstmossen en wilde orchideeën, tamarindebomen en varens vormen een betoverd struikgewas dat uit de tijd lijkt te zijn gevallen. Gelegen op een hoogte van 1.300 m, is het oerbos grotendeels verborgen in mystieke, vochtige mistwolken (we hadden verrassend genoeg zon). Ik vond de boomvarens het lekkerst, die kende ik alleen uit Australië en Nieuw-Zeeland – een echt sprookjesbos toch?

De wandeling daar is prachtig.

Vanaf Hell-Bourg klim je slechts 500 meter naar de rand van de caldera – met een geweldig uitzicht over de Salazie-cirque. Eenmaal boven wacht de berghut Gîte de Bélouve ons op met heerlijke quiche, Creoolse keuken en koude dranken.

Daarna duiken we goed gesterkt het bos in. Wandelpaden en houten loopbruggen leiden door het mystieke Fôret de Bélouve op het hoogplateau. Als je kunt, moet je zeker doorwandelen naar het uitkijkpunt Trou de Fer!

• Tip: er is ook een parkeerplaats voor wandelaars in de buurt van de hut, als je jezelf de extra kilometers en hoogtemeters van de klim wilt besparen. Het pad van Hell-Bourg is echter ook erg mooi, zoals je hieronder kunt zien.
• Klik hier voor de rondleiding bij Komoot.

Uitzicht op de Salazie-cirque vanaf het pad

Wandelpaden zijn hier panoramische paden

Voetgangersbruggen leiden door de moerassiger delen van de jungle

Trou de Fer – het “hell hole”

Een van de meest indrukwekkende dingen die ik op La Réunion vond, waren de diep uitgesneden, groene vulkanische valleien en watervallen zoals Trou de Fer, ook wel bekend als de “Hell Hole” (“Trou d’enfer”). Je kunt de kloof zelf alleen betreden als onderdeel van een veeleisende, meerdaagse canyoningtocht of per helikopter. Des te meer de moeite waard is de wandeling door het sprookjesbos Fôret de Bélouve naar het uitkijkpunt Trou de Fer. Want vanaf het platform heb je een schitterend uitzicht over de kloof met zijn steile wanden, waaruit zes hoge watervallen naar beneden storten!

We moeten ons veel te snel aan het zicht onttrekken en terugduiken in het groene struikgewas van het bos, want we hebben nog een lange weg terug naar Hell-Bourg. (Opmerking voor mezelf: boek de volgende keer een rondvlucht met een heli!).

Je vindt de hele tour hier bij Komoot.

Puur Jurassic Park-gevoel! Je zou bijna denken dat er een roofvogel op het punt staat uit de bush te springen…

Loop het Cirque de Mafate binnen

Onze wandeling in Mafate was gewoon adembenemend. Letterlijk omdat het bloedheet en soms steil was, maar ook omdat er om elke bocht een nieuw, nog flagranter uitzicht wachtte. Mafate belooft avontuur aangezien de hutten en kleine dorpjes in de afgelegen vulkanische vallei alleen te voet of per helikopter bereikbaar zijn.

Het goed bewegwijzerde wandelpad stijgt snel en leidt ons verder de helling op naar onze bestemming: het piepkleine bergdorpje Cayenne. De kliffen vallen steil in de vallei waar de Rivière des Galets doorheen slingert – een constant veranderend landschap van licht en schaduw. Onderweg heb je het ene na het andere geweldige uitzicht. Soms gaat het hoog boven de kloof over een brug, soms langs een bamboebos.

De wolken trekken op en de tropische zon schijnt als we het dorp bereiken. Het troont op een berguitloper en bestaat uit slechts een handvol felgekleurde huizen. Ik ben weggeblazen door de cabine! De “Gîte de Grand Place Cayenne” ziet er niet alleen schoon en uitnodigend uit, maar serveert ook (op reservering) een ongelooflijk lekker, huisgemaakt Creools menu – inclusief rum van de top.

We lopen terug in het dal langs de rivier, die we een paar keer moeten oversteken. Voorzichtig wadend en balancerend over stenen lopen we door het diepe dal, soms aan de ene kant, soms aan de andere kant, terwijl naast ons de jungle rotswanden steil oprijzen. De terugweg langs de rivier zorgt niet alleen voor de broodnodige verkoeling, maar is ook ontzettend leuk. Wat zou ik graag teruggaan naar Mafate om nog meer te ontdekken!

Tour bij Komoot

Vulkaanwandeling bij Piton de la Fournaise

De geschiedenis van La Réunion begint ongeveer drie miljoen jaar geleden toen de 3.070 m hoge Piton des Neiges-vulkaan uit de Indische Oceaan verrees. Met zijn buurman de 2.631 m hoge Piton de la Fournaise heeft Réunion een van de meest actieve vulkanen ter wereld. Hoewel het ongeveer 1-2 keer per jaar uitbarst, wordt het als onschadelijk beschouwd. (Helaas hadden we net de laatste uitbarsting gemist!).

Talrijke wandelpaden leiden hier omhoog door het waanzinnige vulkanische landschap en de caldera in naar de voet van de vuurreus. We steken het te voet over Vlakte des Sableseen uitgestrekte vulkanische vlakte vol zand en lavastenen die je op een andere planeet waant.

Vanaf de uitkijk Pas de Bellecombe het uitzicht reikt ver over de caldera (je staat aan de bovenrand op 2.354 m). Hieronder zijn meer paden en kleine kraters. Gewoon wow!

Rondleiding door de lavatunnels

Wil je een echte lavatunnel in? Dan ben je op La Réunion aan het juiste adres, want er zijn rondleidingen door lavagrotten – een heel bijzondere ervaring die ik van harte kan aanbevelen!

In het oosten van het eiland stroomt om de paar jaar gloeiende lava van de Piton de la Fournaise naar de zee, waardoor het gezicht van de kust verandert. Dit is vooral goed te zien links en rechts van de kustweg, die midden door de lavavelden loopt. Dit is ook ons ​​ontmoetingspunt voor de lavagrottentour. Uitgerust met helmen, hoofdlampen, kniebeschermers en handschoenen doorkruist onze gids Joe eerst de zwarte lavavelden tot we bij een goede ingang komen.

Beneden wacht ons een stille en fascinerende wereld van zwarte lavasteen die nog nooit eerder is gezien. Zo kun je bijvoorbeeld precies zien hoe de lava stroomde voordat het stolde, waardoor er fascinerende vormen ontstaan. Afhankelijk van de rotssamenstelling variëren de kleuren en vormen en leren we veel spannende details van Joe. Hier zie ik voor het eerst een deken van chocoladekleurige lavaklodders en -buizen gevormd door ingesloten bomen – je kunt zelfs nog de schorsafdrukken zien.

Meestal zijn de tunnels zo ruim dat je er gemakkelijk rechtop in kunt lopen. Alleen moeten we soms bukken of doorkruipen op de kniebeschermers. Ik heb er echt van genoten en hoewel het daar behoorlijk warm en vochtig is, had ik graag nog veel meer willen ontdekken!

• Je kunt de tours boeken bij Kokapat. De kleine, lokale aanbieder biedt ook individuele lavatunneltochten van verschillende lengtes en moeilijkheidsgraden aan.

Het Cirque de Cilaos

De weg naar de derde van de machtige vulkanische keteldalen van Réunion is kronkelig. Erg bochtig: de aanduiding “Weg van 400 bochten” is programma. Maar de uitzichten zijn spectaculair – de panoramische weg is een bezienswaardigheid op zich! (Als je net als ik last hebt van reisziekte, neem dan reispillen mee en neem ze op tijd in. Ik had er dus geen last van).

In het Cirque de Cilaos zijn toppen, kloven, kleurrijke bergdorpjes, thermale bronnen en ze verbouwen Cilaos linzen en zelfs een bijzondere wijn. Het stadje cilaos is een wandeling waard en is een goed startpunt voor tochten.

We wandelen naar een mooie waterval waar je zelfs kunt zwemmen. Het water is veel kouder dan verwacht (we zijn tenslotte in de bergen) maar ontzettend verfrissend! We hebben ook het geluk dat er niemand is behalve wij en we hebben de natuurlijke poelen voor onszelf.

Spring jij hier ook in?

Tapacala – eet met de lokale bevolking

Na onze wandeling komen we aan bij het kleine, door een familie gerunde Guesthouse Tapacala, idyllisch gelegen in een klein dorpje buiten Cilaos. Zoals altijd is er een punch gemaakt van rum en vruchtensappen. Vervolgens wordt samen met de sympathieke gastheren Mickaël en Raymonda groenten gesneden en een Creoolse groentecurry gestoofd boven het vuur. De curry, de cilaos linzen, de versgebakken kokoscake met vanille koffie…alles smaakte sensationeel goed!

Het pension biedt twee kamers met superieure faciliteiten en een eigen terras en een schattig chalet omgeven door tuinen en natuur. Hoge aanbeveling als je op La Réunion bent! (Boek hier*)

Eiland van vanille en rum

Tot op de dag van vandaag is de Bourbon vanille vernoemd naar het “Île Bourbon”, zoals het eiland tot het midden van de 19e eeuw heette. Naast suikerriet en rum is vanille nog steeds een van de belangrijkste exportproducten van het eiland. Als je een plantage bezoekt, kun je zien hoe de orchideeplant de waardevolle vanillestokjes produceert. Ik vond het fascinerend hoe ontzettend complex de teelt is en hoeveel er met de hand gebeurt. Daarna zie je vanille met heel andere ogen – en het is het beste om een ​​paar peulen of een extract van wat naar verluidt ‘s werelds beste vanille is, mee naar huis te nemen.

Rum is sinds de vroegste nederzettingen nauw verweven met de geschiedenis van het eiland, of het nu gaat om punch, cocktail, likeur of rhum-arrangé (Rumtopf): Rum kom je hier in verschillende vormen tegen, meestal in combinatie met tropisch fruit. Persoonlijk ben ik vrij veel uit als het om rum gaat (tenminste totdat ik rum ontdekte die gerijpt was in Schotse whiskyvaten…). Toch vond ik het bezoek aan het rummuseum gevolgd door een proeverij op het terrein van de oudste, door een familie gerunde distilleerderij van het eiland interessant!

Meer lokale ervaringen op La Réunion:

• eten in één plaatselijk restaurant met Creoolse gerechten, waar ook locals komen (ik vond het “Palais de L’Eau de Coco” in Saint-Paul tof en ook erg lekker)
• Le Vieux Domaine: In het openluchtmuseum met café van een vereniging vertellen buurtbewoners hoe de eerste bewoners van het eiland vroeger leefden.
• Geen reis zonder een bezoek aan de markt! We waren op de Marché Forain de Saint-Paul. Op vrijdag en zaterdag kun je er van alles vinden, van boodschappen en vers fruit tot verse sappen en snacks, kruiden, hete sauzen en handwerk. De markt was heel ontspannen en bescheiden en het was leuk om naar de drukte en souvenirs te kijken.

Strandsfeer aan de westkust

Eindelijk trakteren we onszelf op wat ontspanning op het strand – wat een contrast met de rest van het eiland en de reis! Hoewel La Réunion minder geschikt is voor strandvakanties, zijn er aan de westkust bij L’Ermitage-Les-Bains lange, lichte zandstranden die uitnodigen tot het maken van lange wandelingen. Het offshore koraalrif vormt een lagune om te zwemmen en snorkelen met bescherming tegen haaien.

Vanuit ons hotel, Hotel Le Nautile, hoeven we maar één keer uit te strompelen en staan ​​we direct met onze voeten in het zand – inclusief zonsondergang.

Ik probeer weer echt van alles te genieten en loop de laatste ochtend helemaal alleen langs het strand bij zonsopgang voordat ik terugga naar het koude Duitsland. Afgezien van mij zijn er maar een handjevol locals aan het joggen of hun honden aan het uitlaten. Mijn hoofd zit boordevol indrukken en toch heb ik het gevoel dat ik nog maar aan de oppervlakte zit en dat er nog zoveel op het eiland is dat ik nog wil beleven (en wandelen).

Bedankt en Le BonLa Réunion – Ik denk dat we elkaar ooit weer zullen zien!

Wil je ook graag naar La Réunion of ben je er al eerder geweest? Heb je vragen over de reis? Schrijf dan gerust in de comments!

Advertentienota: dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Hauser-excursies. Zoals altijd zijn alle meningen van mijzelf en gebaseerd op mijn persoonlijk onderzoek en ervaring ter plaatse.

*Dit bericht bevat promotionele/gelieerde links. Als je via deze weg iets boekt, krijg ik een kleine commissie om deze blog draaiende te houden. Er zijn geen extra kosten voor u. Bedankt voor de steun!

Source: https://www.blackdotswhitespots.com/la-reunion-wandern/