Terreur, geweld, oorlog, economische crisis, nu Corona. De reeks crises lijkt niet te eindigen in Noord-Irak. Veel jongeren besluiten naar het buitenland te vluchten. Maar ze blijven: jonge “changemakers”, mensen die ook in tijden van crisis niet opgeven.
Het is niet het einde van de wereld, ook al lijkt het ons misschien zo. Slechts vier uur vliegen van Duitsland, in de driehoek tussen Iran, Turkije en Syrië, is Irak en de autonome regio Koerdistan in Noord-Irak.
Eerst in Erbil, dan door het achterland van de bergen naar Dohuk en in de richting van Mosul, hoort de auteur in gesprekken wat mensen in crises motiveert om door te gaan.
* * *
Hoop door mode
Ahmed Nauzad en het modecollectief Mr. Erbil zijn een van de bekendste influencers in de regio. Hij keerde vijf jaar geleden terug naar zijn vaderland, de autonome regio Koerdistan in Irak, toen hij de beelden van terreur van de Islamitische Staat op tv- en smartphoneschermen zag. Terug in Erbil was deze terreur plotseling slechts 40 minuten rijden met de auto. Toch richtte hij met vrienden het modecollectief en de herenclub Mr. Erbil op. Geen van de modeminnende oprichters studeerde modeontwerp. Maar met passie, de wil voor iets positiefs in tijden van terreur en moderne dandy-mode, veroorzaakt meneer Erbil al snel een sensatie ter plaatse. Op Instagram zijn tot op heden zo’n 120.000 fans enthousiast.
Maar met strakke broekpakken wordt ook in Noord-Irak kritisch gekeken. Het is altijd moeilijk als ondernemer, maar je moet gewoon beginnen, zegt Nauzad, een van de grondleggers van meneer Erbil. Naast een nieuwe designschommel in de herenmode, gebruikt meneer Erbil producten uit de regio. Dit omvat een exclusieve collectie stropdassen gemaakt van lokale geitenwol. Daarnaast ondersteunt de heer Erbil de oprichters uit de regio met netwerkbijeenkomsten voor vrouwen.
* * *
Tussen co-working en oorlogsruïnes
In de steden van Irak groeien co-working offices voor start-ups, oprichters en voor jongeren met digitale visies uit de grond, soms uit de ruïnes van terreur. In kantoren in Bagdad, Suleimania, Erbil en Mosul komen jongeren samen om te coderen, programmeren en te sleutelen. Daar strijden ze in hackathons om de beste app voor digitale oplossingen voor problemen op locatie of ontwikkelen ze hun eigen apps.
* * *
Een droom om te vliegen
Als kunstenaar in Irak is het niet gemakkelijk — maar via sociale media heeft ze het nodige bereik om haar kunstwerken te verkopen en zich onafhankelijk van de ingelegde structuren aan haar kunst te wijden.
“Ik heb een sculptuur gemaakt van een vrouw wiens armen gebroken waren en los hingen. Toen legde ik een canvas achter haar en schilderde ik twee vleugels voor haar. Dat betekent: zelfs als de samenleving je armen breekt, moet je nooit stoppen met dromen van vliegen ”, zegt Rawa over haar kunst, waar ze de problemen van haar generatie wil aanpakken. Rawa droomt ook van vliegen. Op een gegeven moment wil ze een dag doorbrengen in het Louvre in Parijs en zich daar laten inspireren door kunst. Uw Iraakse paspoort maakt het niet gemakkelijk om een visum te krijgen om naar Europa te reizen. Ze hoopt dat dat op een gegeven moment zal veranderen. Samen met de vooroordelen tegen hun land.
* * *
Kaarsen voor een goed leven
Wat in Duitsland middagkoffie is, is zwarte thee met veel suiker in kleine, gebogen glazen in Irak. Huda Sarhang vult deze typische theeglazen met kaarsvet. Wat begon als een hobby naast haar fulltime baan, stroomt al bijna twee jaar over in een professioneel bedrijf. «Lala Candles» worden snel bekend via sociale media zoals Instagram en Facebook. Bestellingen komen uit heel Irak. Sindsdien heeft ze haar fulltime baan opgezegd met een vaste aanstelling — tot grote spijt van haar ouders. Maar Huda laat zich niet weerhouden van haar eigen ondernemersgeest. Met moed, kracht en passie werkte ze eerst vanuit een kleine garage. Tegenwoordig werkt ze samen met vluchtelingenvrouwen om hen in staat te stellen een zelfstandig inkomen te verwerven in vluchtelingenkampen en om de vele orderonderzoeken te kunnen verwerken. Elke kaars is uniek — en geeft Huda en een andere vrouw hoop op een goed leven na oorlog en lijden met een beetje meer financiële onafhankelijkheid.
* * *
Afbeeldingen los van oorlog
Hij wil verslag uitbrengen over de schoonheid van zijn vaderland. Voor hem gaat het om beelden die los staan van oorlog en terreur en de motivatie voor jongeren in Irak om controle te hebben over hun leven. Zelfs in een crisisregio en zelfs als je ouders niet helemaal geloven in wat jij als een roeping ziet. Kaiwan Sharan is een filmmaker en influencer. Misschien is hij het best te omschrijven als een content creator met miljoenen views op Youtube en meer dan 120.000 fans op Instagram. Zijn ouders kennen YouTube en Instagram niet. Hij verdient zijn geld met fotofilters en tutorials op YouTube voor fotobewerking. Wat heeft hij nodig in het leven voor zijn succes? Kaiwan zegt: internet, een smartphone en ideeën. Hij heeft alles hier in Noord-Irak. Hindernissen zijn voor hem de motivatie om te blijven vechten. Veel jonge mensen willen het land verlaten. Kaiwan moedigt hen aan om moeilijkheden onder ogen te zien en niet te genieten van projecties van geluk in de verte. Want Kaiwan is zeker: als je het haalt in een crisisgebied, heb je de hele wereld aan je voeten.
* * *
Winnaar van een crisis
Online handelen is de winnaar in de Corona-periode. Ook in Irak, waar Amazon & Co. niet bestaat en lokale bezorgdiensten nog maar net worden opgezet.
Jongvolwassenen winkelen online voor ouders of grootouders en laten het direct bezorgen. Wat voor ons misschien wel het dagelijkse leven is met een stabiele internetverbinding, verschijnt in Noord-Irak als een nieuwigheid en een onderneming met hindernissen. Maar zeker nu, in tijden van de wereldwijde coronapandemie, is online handelen een van de winnaars. Ook in Noord-Irak, waar producten niet online kunnen worden besteld en niet ‘s nachts kunnen worden geleverd vanuit netwerkopslagfaciliteiten, zijn onlangs digitale oplossingen voor geleverd toiletpapier geïntroduceerd.
De oprichter van Erbil Delivery, Dana Sabah, is een opgeleide burgerlijk ingenieur. Het bouwen van zijn eigen app met bezorgdienst sprak hem echter meer aan dan de bouwplaats. Sabah benadrukt echter dat het niet gemakkelijk is om hier iemand met visioenen te zijn. Hij is momenteel dankbaar voor internet en elektriciteit — beide werken momenteel consistent goed en zorgen ervoor dat zijn bezorgservice succesvol is. Maar in Irak kan deze situatie van dag tot dag veranderen. Ook mist hij de specialisten voor programmeren en nieuwe drivers voor de grote productleveringen. Omdat de drukte tussen de lockdowns nauwelijks beheersbaar is, schakelt hij de online bestelformulieren uit wanneer de piektijden te hoog zijn.
* * *
Afgeremd
Een plek om te vertoeven, na te denken, te schrijven, te feesten en te discussiëren — allemaal met smoothies en verse koffie. Wat klinkt als een plek die gemakkelijk te bereiken is voor een Berliner, maakt geen deel uit van het dagelijks leven in Noord-Irak. Het Erbil Bus Café is geen klassiek theehuis, maar eerder een koffiehuis in een oude, omgebouwde schoolbus. Er ging een jaar voorbij voordat de site werd goedgekeurd. Toen — dankzij sociale media — werd het café in de bus al snel bekend en werd het een hippe ontmoetingsplek. Begin 2020 was het ineens voorbij. Het stadsbestuur trok de vergunning in. Een klap voor de oprichters Shadi, Kann en Zhedar. Een heropening in tijden van politieke onrust in Noord-Irak, Corona en de terugkerende lockdowns blijft een uitdaging.
Bij deze jonge changemakers wordt al snel duidelijk hoeveel succes in deze regio tegenwoordig afhangt van sociale netwerken. Zolang het internet bestaat en de politiek het niet afsluit, zal het bedrijfsleven blijven functioneren. Zo lang kunnen ideeën groeien en kunnen gelijkgestemden netwerken. Eén ding is zeker: de “changemakers” uit deze gesprekken zullen zich niet laten verslaan — ook niet bij een lange reeks crises.
Source: https://www.reisedepeschen.de/changemaker-im-nordirak/