Een backpacker reist de wereld rond – in een interview met Melanie
Je baan opzeggen, je rugzak inpakken en de wereld rondreizen – dat is precies wat Melanie deed. Ze beantwoordde mijn vragen en vertelde over haar ervaringen en avonturen. Dit omvat het plotselinge einde van de reis van het Corona-virus.
Ik was ook op wereldtournee – bijna twee jaar lang. In de aanloop naar mijn reis was ik op zoek naar ervaringen van andere backpackers. Van gewone mensen zoals ik die de wereld rondreizen met een rugzak. Heel vaak vond ik alleen exotische verhalen, mensen die blootgesteld konden worden in de jungle, eenwielerend over de hele wereld of blootsvoets door een woestijn – gekke dingen.
Daarom ben ik blij dat Melanie me vertelt over haar ervaringen als backpacker op een wereldreis. En natuurlijk ook omdat ik haar al jaren ken.
Melanie, vertel me in het kort wie je bent en waarom je een wereldreis hebt gemaakt.
Ik ben Melanie en ik kom uit Bern. Toen ik 29 jaar oud was, reisde ik voor het eerst wat langer en leerde ik Chili, Bolivia en Peru gedurende 5½ week kennen. Sinds deze reis was het mij duidelijk dat ik graag een paar maanden weg wilde. Toen mijn paard een paar jaar later overleed, wist ik dat de tijd rijp was. Mijn avontuur begon in september 2019. Een reis was gepland tot mei 2020.
Mag ik voorstellen? Dit is Melanie.
Hoe is je route tot stand gekomen?
Mijn route was Kirgizië – Sri Lanka – Nepal – Singapore – Cookeilanden – Sydney – Patagonië – en vervolgens Zuid-Amerika van zuid naar noord zonder vast plan.
Op het eerste gezicht lijkt mijn route misschien een beetje vreemd. Ik reisde tijdens een vorige reis naar Mongolië en ik wilde Kirgizië zien, een land dat vergelijkbaar is in de natuur. Ik werd niet teleurgesteld, de natuur is prachtig. Alleen het vleesrijke voedsel was niet van mij. Daarna reisde ik naar Sri Lanka en Nepal, waar ik de Annapurna Trek deed.
Sarah trekt al rond het Annapurna-massief! Hier is het volledige rapport….
Ik heb maar een korte stop gemaakt in Singapore voordat ik verder ging naar Sydney, waar ik een vriend bezocht. En omdat ik heel dichtbij was, heb ik de kans niet gemist om een van de strandbestemmingen bij uitstek te leren kennen: de Cookeilanden. Eindelijk volgde het continent van mijn hart met Zuid-Amerika.
Kirgizië kan heel anders zijn dan alleen clichés …
Hoe heb je je reis voorbereid?
Ik wilde eigenlijk alles zelf regelen. Omdat ik hier geen tijd voor had, naast werk en vrije tijd, liet ik mijn vluchten boeken bij een klein reisbureau.
Ik heb een chauffeur geboekt in Kirgizië en Sri Lanka. In Sri Lanka deed ik dit voornamelijk om veiligheidsredenen, omdat sommige vrouwen mij vertelden over negatieve ervaringen met mannen daar. Ik heb de trekking in Nepal gedaan met een groep.
In Kirgizië.
Ik had al materiaal van mijn vorige reizen. Inpakken was een uitdaging omdat vrijwel elke klimaatzone op mijn reis was. Uiteindelijk reisde ik met een rugzak van 19 kg. Ik gaf mijn ouders een algemene volmacht, gaf hen toegang tot mijn rekeningen en zij beheerden mijn post.
Ik stopte met mijn baan en onderhuurde mijn appartement.
Hier is alles wat u moet weten om u voor te bereiden op uw wereldreis.
Op de Annapurna Trek in Nepal.
Je was alleen op reis als vrouw. Had je daar respect voor en hoe ging je om met beveiliging?
Ik heb de afgelopen jaren een paar keer alleen gereisd. Ik ben lang en blond. Op het eerste gezicht val ik op als buitenlander.
Zoals ik al zei, was ik bijzonder respectvol voor Sri Lanka. Maar ik heb nog nooit een slechte ervaring gehad tijdens al mijn reizen. Desalniettemin lees of hoor je over andere ervaringen en word je gevoelig gemaakt.
Als ik bij het hostel aankom, vraag ik altijd of er gebieden zijn die ik moet vermijden. Maar ik vond ook dat meer vrouwen alleen reizen dan mannen. Ik weet niet of dit echt de waarheid is of dat het mijn subjectieve perceptie is. Kortom, ik denk dat het belangrijk is om naar je onderbuikgevoel te luisteren en niet angstig rond te lopen.
Hier vindt u meer tips over veiligheid tijdens het reizen.
Strandleven op de Cookeilanden.
Vertel me iets over de afgelopen maanden. Wat was bijvoorbeeld een bijzondere ervaring?
Er zijn enkele hoogtepunten van mijn reis. Een daarvan was bijvoorbeeld Paspoort kruising van Thorong La in Nepal. Toen ik 's morgens om 16.00 uur op 3.600 meter begon en vervolgens de pas op 5.416 meter oversteeg, was het een heel bijzondere en emotionele ervaring.
Of ook met een vrachtschip vier dagen op zee in Chili van Puerto Montt naar Puerto Natales Onderweg zijn en het veranderende landschap zien was erg indrukwekkend.
Onderweg in Chili met het vrachtschip.
Soms was het maar een heel kleine ervaring. Ik zat in Puerta Varas in de openbare bus naar de Petrohúe-watervallen en de Osorno-vulkaan te zien. Het weer verbeterde onderweg en de vulkaan werd omgeven door een perfecte wolk. De buschauffeur heeft zelfs een extra fotostop gemaakt.
De opening van de Nomad Games was in Talas in Kirgizië. Omdat er op dit festival vrijwel geen toeristen waren, werden mijn vriendin en ik geïnterviewd voor Kirgizische televisie. Bij de opening van de Nomad Games in september ontmoetten we vier Duitsers (de enige andere toeristen). En, de wereld is klein, ik ontmoette er drie begin maart weer in mijn accommodatie in de Salar de Uyuni.
Ik heb een vreemde ervaring gehad in Sydney. Een jogger vroeg me in het park of ik hem kon helpen met een fitnessoefening. Tuurlijk, waarom niet? Hij lag op zijn rug en ik zou hem dan op de buik moeten trappen. 2x 3 minuten elk, voor zijn buikspiertraining.
Bushalte om de Osorno-vulkaan te zien.
Landen vergelijken levert niet veel op en is onmogelijk. Maar vond je het ergens leuk en waarom?
Je hebt gelijk. Deze vraag is mij meerdere keren gesteld. Ik vergelijk ook niet graag landen. Hoe kun je bijvoorbeeld de bergen in Nepal vergelijken met de stranden op de Cookeilanden?
Ik voelde me bijzonder comfortabel in Argentinië. Ik was daar in totaal twee en een halve maand. Het land is zeer divers, van de zuidelijkste stad Ushuaia, de gletsjers zoals Perito Moreno, het Argentijnse Zwitserland in Bariloche, de wijngebieden van Mendoza of de regio Salta en Jujuy met zijn gekleurde rotsen.
Melanie in Ushuaia, Argentinië.
Ik bevond me voornamelijk aan de westkant van zuid naar noord in Argentinië. Maar er valt nog veel meer te ontdekken. Ik heb hier ook twee pauzes genomen omdat ik het erg leuk vond. Ik was vier weken in Bariloche, waarvan drie op een Spaanse school, om mijn kennis weer te consolideren. Ik heb twee weken in San Rafael doorgebracht met een Argentijns stel dat vakantiewoningen verhuurt. Het waren uitsluitend lokale reizigers, waardoor ik de cultuur van Asado en Mate elke dag van dichtbij kon ervaren. Vrienden en familie waren ook keer op keer op bezoek.
Prachtig Argentinië!
Heeft je reis rond de wereld je op een of andere manier veranderd?
Ik denk eerder dat reizen me de afgelopen 10 jaar heeft veranderd dan met name deze reis. Ik had vroeger veel meer in mijn hoofd "Wat als …?". Tien jaar geleden had ik nooit zomaar mijn baan opgezegd en was ik op wereldtournee gegaan. Ik zou duizend vragen in mijn hoofd hebben gehad. Wat gebeurt er onderweg? Wat als ik beroofd word? Wat moet ik doen als ik terugkom en geen baan kan vinden? Vandaag leef ik meer volgens het motto: 'Uiteindelijk komt alles goed. Als het niet ok is, is het niet het einde. ’Het gezegde is niet van mij, maar het is zeer nauwkeurig.
En sinds ik weer thuis ben, heb ik gemerkt hoeveel dingen ik bezit. Ik voel me er overweldigd door en heb geen zin om alles terug in de kast te stoppen.
Wildlife in Argentinië.
Welke tip geef je aan iemand die op het punt staat de wereld rond te reizen?
Er zijn er veel Reisblogs. Daar kun je het beste de tips lezen. Je kunt veel meenemen.
Scan uw eigen handtekening kan enorm helpen. Het was superpraktisch om mijn toestemming te ondertekenen voor de repatriëringsvlucht. De handtekening was eigenlijk bedoeld voor aanvragen die ik onderweg wilde indienen.
Stadsleven in Sydney.
Het einde van uw reis kwam voortijdig door het Corona-virus. Ineens moest je terug vliegen uit Peru. Hoe heb je de ontwikkeling van de situatie onderweg ervaren?
Ik volgde de hele situatie in Europa in de media en realiseerde zich stap voor stap alles. Hoeveel dacht ik eerst aan een "ietwat sterkere griep" en vond ik de maatregelen overdreven.
Op 14 maart 2020 begon ik aan de 4-daagse Lares-trektocht naar Machu Picchu. Op 15 maart 2020 werd de afsluiting aangekondigd voor 16 maart om middernacht. Omdat we op dat moment offline waren, kwamen we er pas de volgende dag achter.
We werden teruggebracht naar Cusco, waar al wegcontroles waren. Ik wist toen dat ik mijn reis minstens twee weken moest onderbreken, maar ik realiseerde me nog steeds niet dat dit het einde van mijn reis zou zijn. Het kostte me twee tot drie dagen om dit te doen.
In mijn hostel zat nog een Spaans stel, een Braziliaan, een Colombiaan, een Argentijn en de hosteleigenaar uit Lima. We konden het hostel alleen verlaten om te winkelen. Op de overdekte binnenplaats deden we elke dag een uur aan sport, speelden monopolie (de enige game die bestond) of films op Netflix bekeken. Ik kon ook mijn Spaanse vaardigheden dagelijks oefenen.
De beroemde Perito Moreno gletsjer in Argentinië.
Hoe was de ongewone terugreis voor jou?
De terugreis was natuurlijk heel anders dan oorspronkelijk gepland. Na twee weken in quarantaine in mijn hostel, kon ik met een bevestiging van het consulaat naar het busstation van Cusco reizen. Het busstation lag op drie kilometer van mijn hostel. Maar ik was een beetje zenuwachtig over de bediening en had al twee uur eerder een taxi geboekt. Bij het busstation stonden we twee meter uit elkaar en na de koortscontrole onderverdeeld in vier bussen. De organisatie van de Zwitserse ambassade was perfect en aan alles was gedacht. Naast een snackpakket lag er zelfs een rol wc-papier op de stoel.
We reden 's nachts richting Lima. Toen er 's morgens vroeg een luide knal was, besefte ik eerst niet wat er net was gebeurd. Toen zag ik dat de voorruit van de bus weg was, er lag een grote steen in het gangpad van de bus en er lagen scherven om me heen. We hebben een ongeluk gehad. De buschauffeur en 2 toeristen moesten naar het ziekenhuis, gelukkig ging het goed.
'S Avonds bereikten we het hotel en de volgende dag werden we naar het militaire vliegveld in Lima gebracht, waar een vliegtuig van de luchtvaartmaatschappij Edelweiss op ons stond te wachten. Na een aankondiging door de Zwitserse ambassadeur en een luid applaus van de passagiers, vertrokken we richting Zürich. Bij de landing in Zürich klonk een even luid applaus.
San Rafael, Argentinië.
Hoe gaat het nu met je? Ben je mentaal terug en wat voor gevoel vertrekt deze reis?
Ik ben mentaal terug, ook al was het heel anders gepland. Ik vind het goed dat ik de reis heb moeten onderbreken. Ik zou waarschijnlijk verdrietig moeten zijn, maar dat ben ik niet. Ik ben dankbaar voor de 6,5 maanden die ik heb mogen beleven.
Ik ben weer terug in mijn appartement en dankzij mijn terras en het mooie weer kan ik genieten van de lente. Na het einde van mijn zelfquarantaine ging ik voor het eerst weer rijden. Dit is nog steeds mogelijk als de vereiste afstand wordt aangehouden.
Het is echter vreemd om gewoon naar mijn familie en vrienden te zwaaien om ze te begroeten. Na zo'n lange tijd is het heel ongebruikelijk om niet iedereen te kunnen knuffelen. Maar ik ben erg dankbaar dat we de gelegenheid hebben om elkaar te zien met de zachte afsluiting in Zwitserland.
Herinneringen aan El Chalten, Argentinië.
Wat zijn je plannen?
Voordat ik op zoek ga naar een nieuwe baan, wil ik eerst van Zwitserland genieten, ook al gaat dit nu gepaard met beperkingen. In de toekomst wil ik met een werkdruk van 80% wat minder werken en op de lange termijn bijscholing volgen.
Reizen zal in de toekomst voor mij van groot belang blijven, maar voorlopig weer binnen de gebruikelijke vakantiedagen.
***
Heel erg bedankt, lieve Melanie, voor het inzicht in je reis en je ervaringen!
Hier vindt u meer interviews met reizigers en ervaringsrapporten:
Source: https://www.rapunzel-will-raus.ch/interview-alleine-auf-weltreise/
