Zugspitze - dagtocht naar de hoogste top van Duitsland + video - heerlijke SPOTS

Eenmaal op de Zugspitze. De hoogste piek in Duitsland. Dat is het, toch? Hier vertel ik je hoe mijn dagtocht naar het dak van Duitsland eruit zag. En wat u moet weten vóór uw reis.

[Hinweis: Dieser Beitrag enthält Werbung ohne Auftrag und Affiliate-Links*.]

Zugspitze – een hoogtepunt in Duitsland

Bergen fascineren me al op jonge leeftijd. Dit komt door reizen naar de Himalaya. Diep verankerd in mijn geheugen? Met sneeuw bedekte toppen die eindeloos omhoog torenen. Heldere koude berglucht. Avontuurlijke bus rijdt dicht bij de afgrond. Druk de neus plat tegen de ruit.

Hoewel ik graag in Hamburg woon, mis ik de bergen. Vooral wandelingen met beklimmingen en afdalingen ontbreken in Noord-Duitsland. Daarom ben ik steeds meer aangetrokken tot Zuid-Duitsland, de Alpen en de Allgäu.

Neem spontaan de trein van Hamburg naar München. Dankzij bonuspunten heb ik een gratis rit kunnen oplossen. Mijn accommodatie in München * direct bij de Engelse tuin. Geweldige locatie, geweldig hotel. Hoewel gedecentraliseerd voor een stedentrip. Dat geeft niet, ik ben onderweg.

Boek uw accommodatie in München op booking.com *.

Met de Bayern-ticket Deutsche Bahn komt de volgende dag vanaf het centraal station van München Garmisch-Partenkirchen, Elk uur vertrekt een regionale trein uit de Beierse hoofdstad en rijdt langs de westelijke oever van het meer van Starnberg naar Tirol.

Na een uur: aankomst in Garmisch-Partenkirchen. Neem de bagage mee op het spoor voor twee euro en wandel door de stad.

De lunch is binnen La Spelonca, een spaghetti-bistro. Spaghetti Carbonara, Penne Gorgonzola, Spezi en Espressi versterken en verwarmen de binnenkant. Dit is nodig omdat het weer het niet goed bedoelt. De mist lekt over Beieren. Ciao, vooruitziend zicht. Geen teken van de majestueuze toppen van de Alpen.

Wat zegt de weersvoorspelling?

Mist, warme temperaturen. Niet de beste voorwaarden voor een reis naar de Zugspitze. Ik speel nog steeds en besluit naar Zuid-Duitsland te reizen. Werkt het met de ansichtkaartachtergrond?

Tot nu toe ziet het er slecht uit.

Tussen drie en zeven uur – u moet zoveel tijd meenemen als u naar de hoogste piek van Duitsland wilt. Moeder Natuur houdt nog steeds de touwtjes in haar hand. Vooral in de winter – allemaal puur geluk. Daarom stel ik mijn beklimming voor een dag uit. En rijd daarmee Eibsee eerst naar het hotel in Grainau.

Het hotel * ligt direct aan Badersee met uitzicht op de Zugspitze. Spa, restaurant en bar inbegrepen. Bij slecht weer zou ik graag in een leuke sfeer willen blijven. En test een paar paden buiten de deur. Tot de populaire eibsee het is een uur lopen.

Reisinformatie en wandelgidsen voor Garmisch en de Zugspitze zijn te vinden op: amazon.de *.

Zugspitze in een dag

Ik word vroeg wakker, trek de gordijnen opzij en stap met blote voeten op het balkon. Ik slenterde naar de reling, tjirpend om de hoek en zie het: de Zugspitze en de contouren van de bergketen. Gelukkig! De nacht was grotendeels helder en als ik het nu vroeg goedmaak – het beste uitzicht.

Betekent: op naar de badkamer. Pack. Breakfast. Check out. Deponeer bagage en in tien minuten door de boslaarzen om de tandradbaan op Zugspitze-station Grainau op tijd te pakken.

Het ticket is inclusief een stijging en daling (per volwassene 47,60 Euro, 10% korting met het Bayern-ticket). In de terugreis met de tandradbaan naar de gletsjer en het vervolg met de kabelbaan naar Zugspitze. Eigenlijk was ik van plan om met de gloednieuwe kabelbaan van de Eibsee rechtstreeks naar de Zugspitze te rijden. Helaas ten tijde van het bezoek buiten dienst.

Informatie over de Zugspitze, prijzen, reistijden en tips hier: zugspitze.de.

Boven aangekomen

Eindelijk! En het weer speelt mee. Dit was de meest comfortabele beklimming van mijn leven. Helaas, zonder zweetdruppels op het voorhoofd – te comfortabel voor mij.

Zonder twijfel: het uitzicht op het gouden kruis en de omliggende bergketen, de sprankelende Eibsee en het wolkenspel is geweldig. De koffie smaakt goed. Zo'n echt gelukkig momentgevoel komt gewoon niet naar boven. Misschien is het de gedachtecarrousel? Snel en gemakkelijk op en neer. Alles geoptimaliseerd en gericht op massa. Hoe zou het hier in de zomer zijn? Het wandelseizoen is voorbij, het skiseizoen is nog niet begonnen. Hoeveel toeristen tolereren zo'n berg?

Ik denk er nog steeds aan om terug te komen in de lente of de late zomer. Met wandelschoenen, slaapzak en wandelstokken. Waag de dagtocht naar de 2.962 meter hoge berg. Blijf overnachten, kijk naar zonsopgang en zonsondergang. Ik weet het zeker, dan ontvouwt de berg zijn volledige magie. Tot dan, op naar kalfstraining!